Ενώ φτάνουν στο τέλος τους οι διαπραγματεύσεις στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, μπορούμε να εντοπίσουμε γενικά τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες σχετικά με την Κλιματική Αλλαγή: Την Άρνηση, τον Σκεπτικισμό, την Προειδοποίηση και την Καταστροφολογία.

Ενώ φτάνουν στο τέλος τους οι διαπραγματεύσεις στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, μπορούμε να εντοπίσουμε γενικά τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες σχετικά με την Κλιματική Αλλαγή: Την Άρνηση, τον Σκεπτικισμό, την Προειδοποίηση και την Καταστροφολογία.

Πρώτον, διακρίνουμε αυτούς που επιλέγουν την Άρνηση. Η συγκεκριμένη ομάδα είναι πολιτικοποιημένη και ηχηρή. Θεωρεί ότι οι κλιματολόγοι και οι επιστήμονες συνωμοτούν ώστε να προκαλέσουν πανικό στο κοινό και να ενισχύσουν την πολιτική τους ατζέντα.

«Ο ισχυρισμός ότι η παγκόσμια θέρμανση προκαλείται από τις εκπομπές του ανθρώπου είναι λανθασμένη και δεν βασίζεται σε στερεά επιστημονικά στοιχεία», δήλωνε ο γερουσιαστής της Οκλαχόμα, Τζέιμς Ινχόφε το 2003. «Το διοξείδιο δεν προκαλεί καταστροφές, στην πραγματικότητα μπορεί να είναι θετικό για το περιβάλλον και την οικονομία μας. Τα κίνητρα του Κιότο είναι οικονομικά, όχι περιβαλλοντικά, δηλαδή οι υπέρμαχοί του επιζητούν να περιορίσουν την αμερικανική οικονομία μέσω φόρων άνθρακα και ρυθμίσεων», πρόσθεσε.

Δεύτερον, υπάρχουν οι Σκεπτικιστές, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τους περιορισμούς της κλιματικής επιστήμης. Εξετάζουν λεπτομερώς τις αντιφάσεις και τα προβλήματα στα δεδομένα και τα επιστημονικά μοντέλα και δεν αποδέχονται τη συναίνεση στην συγκεκριμένη επιστήμη. Προς μεγάλη τους ενόχληση, οι οπαδοί της Άρνησης επικαλούνται συχνά τα επιχειρήματά τους.

Ανάμεσα στα μέλη τους, ο Ρότζερ Πίλκε, κλιματικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, ισχυρίζεται ότι τα σενάρια της Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή είναι υπερβολικά και ανεπαρκή. Το 2007, ο φυσικός Φρίμαν Ντάισον έγραψε: «Αντιτίθεμαι στην αδελφότητα των ειδικών στα κλιματικά μοντέλα και το πλήθος των πολιτών που πιστεύουν τους αριθμούς που προβλέπουν αυτά. Έχω μελετήσει τα κλιματικά μοντέλα και γνωρίζω τι μπορούν να κάνουν. Λύνουν τις εξισώσεις δυναμικής και περιγράφουν καλά τις κινήσεις της ατμόσφαιρας και των ωκεανών, αλλά δεν λειτουργούν σωστά στην μελέτη των νεφών, της σκόνης, της βιολογίας και της χημείας των καλλιεργήσιμων εκτάσεων και των δασών».

Τρίτον, οι Προειδοποιητές. Αυτοί είναι οι κλιματολόγοι που προβλέπουν ότι οι τάσεις θα οδηγήσουν σε καταστροφή και κατηγορούν την ανθρώπινη δραστηριότητα ως τον βασικό υπεύθυνο. Εκπρόσωποι της κατηγορίας αυτής είναι οι επιστήμονες Τζέιμς Χάνσεν, Στίφεν Σνάιντερ και Τζέιμς Λόβλοκ.

«Αν η ανθρωπότητα επιθυμεί να διατηρήσει έναν πλανήτη όπως αυτός στον οποίο αναπτύχθηκε ο πολιτισμός και στον οποίο προσαρμόστηκε η ζωή, τότε η συγκέντρωση διοξειδίου στην ατμόσφαιρα θα πρέπει να μειωθεί από τα 395 μέρη ανά εκατομμύριο στα 350 το πολύ», έγραψε ο κ. Χάνσεν το 2008 σε δημοσίευμά του.

Τέλος, οι Κασσάνδρες. Υπάρχουν πολλοί περιβαλλοντολόγοι που θεωρούν ότι ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει διαπράξει αρκετά εγκλήματα κατά της φύσης και συνεπώς η εκδίκηση πλησιάζει. Αναφέρονται στα επιχειρήματα των Προειδοποιητών, αλλά με αποκαλυπτική ορολογία, ενώ αντιμετωπίζουν τους οπαδούς της Άρνησης ως σατανικούς. Ο κριτικός της τεχνολογίας, Τζέρεμι Ρίφκιν, μιλά με αυτόν τον τρόπο και ο συγγραφέας-ακτιβιστής Μπιλ Μακίμπεν ανήκει στην κατηγορία αυτή.

Ο Μακίμπεν, στην εισαγωγή που έγραψε το 2006 για το βιβλίο του «το Τέλος της Φύσης» του 1989, σημείωσε ότι «δεν μπορούμε πλέον να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως ένα είδος που είναι έρμαιο μεγαλύτερων δυνάμεων. Πλέον, εμείς είμαστε αυτές οι δυνάμεις. Οι τυφώνες και οι καταιγίδες και οι κυκλώνες γίνονται πράξεις όχι του Θεού, αλλά του ανθρώπου. Αυτό ακριβώς νοώ ως το «τέλος της φύσης».

Οι Κασσάνδρες και οι Αρνητές είναι κυρίως πολιτικά πρόσωπα, με σταθερές ιδεολογίες, ενώ οι Προειδοποιητές και οι Σκεπτικιστές είναι συνήθως επιστήμονες που καθοδηγούνται από τα νεότερα στοιχεία. Η διαφοροποίηση μεταξύ ιδεολογίας και επιστήμης, όχι μόνο βοηθά στον εντοπισμό των δυνατών και αδύνατων σημείων της κάθε άποψης, αλλά επίσης και στην πρόβλεψη του πως θα αντιδράσουν σε μελλοντικές εξελίξεις.

Αν η Κλιματική Αλλαγή ξαφνικά άλλαζε πορεία (λόγω του οποιουδήποτε μηχανισμού), πιστεύω ότι οι Αρνητές θα θριαμβολογούσαν, οι σκεπτικιστές θα παρέμεναν σκεπτικοί για τα καλά νέα, οι Προειδοποιητές θα ανακουφίζονταν και οι Κασσάνδρες θα αναζητούσαν κάποια άλλη πιθανή καταστροφή να προβλέψουν.

Αν η Κλιματική Αλλαγή επιδεινωθεί, τότε περιμένω οι Αρνητές να στραφούν σε οτιδήποτε μπορεί να τους βοηθήσει, πολλοί Σκεπτικιστές θα γίνουν Προειδοποιητές, οι τελευταίοι θα ωθήσουν σχέδια γεωμηχανικής και οι Κασσάνδρες θα προωθήσουν φιλελεύθερες πολιτικές, όπως ακριβώς προέβλεψαν οι Αρνητές ότι θα κάνουν.