Η διακοπή της παροχής πετρελαίου από τη Ρωσία προς τη
Λευκορωσία υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά τη σημασία και τους κινδύνους της ενεργειακής
εξάρτησης από έναν ή ορισμένους προμηθευτές, κάτι που οι χώρες της Ε.Ε. και ιδίως
της Κεντρικής Ευρώπης βίωσαν με τον πιο επώδυνο τρόπο ένα χρόνο πριν στη διάρκεια
της κρίσης του φυσικού αερίου.
Η περίπτωση της Λευκορωσίας εγκυμονεί κινδύνους κυρίως για
την Πολωνία, η οποία εισάγει το 75% του πετρελαίου της από τη Ρωσία μέσω της Λευκορωσίας.
Επίσης, η Γερμανία εισάγει το 15% του δικού της πετρελαίου από την ίδια πηγή,
συνεπώς οι δύο χώρες της Κεντρικής Ευρώπης ανησυχούν για τις εξελίξεις και για τις
προθέσεις της Μόσχας σχετικά με την ενέργεια. Οι δύο χώρες εισάγουν 800.000 βαρέλια
ημερησίως μέσω των αγωγών της Λευκορωσίας, τα οποία προς το παρόν συνεχίζουν να
μεταφέρονται χωρίς διακοπές. Άλλωστε στην περίπτωση του πετρελαίου, είναι πιο
ευχερής η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών από ότι στο φυσικό αέριο.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το περιστατικό αποδεικνύει πως η
Ρωσία διαθέτοντας μια σχεδόν μονοπωλιακή θέση στην αγορά φυσικού αερίου της Ευρώπης
και μια εξέχουσα θέση στην παροχή πετρελαίου, δεν χάνει ευκαιρία να υπενθυμίζει
στους Ευρωπαίους πελάτες της το γεγονός αυτό. Η Μόσχα, βεβαίως, οφείλει να
ισορροπεί ανάμεσα στην ανάγκη αυτή από τη μια και στην ανάγκη να κρατήσει τις χώρες
αυτές στο πελατολόγιό της από την άλλη, δεδομένων των σοβαρών επενδύσεων στις ΑΠΕ
που έχει αναλάβει η Ε.Ε. και γενικότερα η στροφή των ευρωπαϊκών χωρών προς εναλλακτικές
πηγές ενέργειας, μη εξαιρουμένης της πυρηνικής. Η διεύρυνση της χρήσης των εναλλακτικών
πηγών ήδη έχει οδηγήσει σε συρρίκνωση του ρωσικού μεριδίου στην ευρωπαϊκή αγορά.
Τέλος, η σημερινή διένεξη μεταξύ της Ρωσίας και της Λευκορωσίας
σχετικά με τις τιμές, οδήγησε ψηλότερα την τιμή του βαρελιού στα διεθνή
χρηματιστήρια τη Δευτέρα, κοντά στα 81 δολάρια το βαρέλι. Η Μόσχα έχει ξεκαθαρίσει
στους γείτονές της πως η προνομιακή μεταχείριση αποτελεί πλέον παρελθόν και πως
ακόμα και φιλικές χώρες όπως η Λευκορωσία θα πρέπει να αποδεχτούν μια νέα
τιμολογιακή πολιτική εκ μέρους της, βασισμένη περισσότερο στις διεθνείς τιμές.