Η τελευταία σχεδόν ενορχηστρωμένη επίθεση μερίδος του
διεθνούς Τύπου κατά της Ελλάδας και της Οικονομίας της, αποτελεί μία ακόμη
ένδειξη της προσπάθειας διαβρώσεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ίσως δε και της δυσφημήσεως
της χώρας μας και της καταπτοήσεως του λαού και της ηγεσίας του.
Συγκεκριμένες εφημερίδες, περιοδικά και μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα
φαίνεται να έχουν αναλάβει εργολαβικώς τον διασυρμό της Ελλάδας. Γράφουν και
επαναλαμβάνουν σχόλια σε βάρος της ελληνικής οικονομίας, επί θεμάτων για τα
οποία δεν υπάρχει διεθνές ενδιαφέρον. Χρησιμοποιούν βαρύτατους μειωτικούς και
καταφρονητικούς χαρακτηρισμούς σε βάρος της χώρας μας, κατά τρόπο
πιθανολογούντα προσπάθεια να πληγεί το ευρώ και να διαβρωθεί η Ευρωζώνη,
ενδεχομένως δε και να αναγκασθεί η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας σε εθνικές
υποχωρήσεις.
Εσχάτως προσετέθη στους κατηγόρους της Ελλάδας και ο Υπουργός
Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε, δηλώσας, ότι η χώρα του «δεν μπορεί να
πληρώνει για τα λάθη των Ελλήνων». Την απάντηση έδωσαν αγωνιστές της
αντιστάσεως. Υπενθύμισαν ότι η Γερμανία αρνείται να καταβάλει στην Ελλάδα
επανορθώσεις 7 δις και 100 εκατ. δολλαρίων αγοραστικής αξίας του έτους 1938,
καθώς και το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο 3 δις και 500 εκατ. δολλαρίων! Δεν
είπαν βέβαια ότι η Γερμανία εξεβίασε την Ελληνική κυβέρνηση να δεχθεί τα
ελαττωματικώς κατασκευασμένα από γερμανικό ναυπηγείο υποβρύχια με την απειλή
κλεισίματος των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Τα άνω ΜΜΕ δεν κατηγορούν την Ελλάδα μόνο για την οικονομία
της, αλλά και για την διαφθορά της. Βεβαίως παραβλέπουν ότι η τελευταία ενδημεί
περισσότερο σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Στην Αγγλία, για παράδειγμα, βουλευτές
της, αναγκάσθηκαν να παραιτηθούν διότι είχαν χρεώσει στο Δημόσιο ακόμη και τη
δαπάνη αγοράς χάρτου υγείας. Στην Γαλλία ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.
Σιράκ είναι κατηγορούμενος για καταχρήσεις σε βάρος του Δήμου Παρισίων. Ο πρώην
Υπουργός Εξωτερικών και αντίπαλος του κ. Σαρκοζύ κ. Ντομινίκ Ντε Βιλπέν
καταδικάσθηκε ως συκοφάντης. Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατηγορήθηκε για
προνομιακό διορισμό του γιου του σε θέση παχυλώς αμειβόμενη. Στην Ιταλία οι
περισσότεροι πολιτικοί, περιλαμβανομένου και του κ. Μπερλουσκόνι, κατηγορούνται
για ύποπτες σχέσεις με τη μαφία.
Στη Γερμανία εξ άλλου, αποκαλύφθηκε συμμορία απατηλών
ποδοσφαιρικών αγώνων για το σφετερισμό των στοιχημάτων. Η μεγάλη πολυεθνική εταιρεία
Siemens δωροδοκούσε αφειδώς
πολιτικούς. Ένας Υπουργός Άμυνας κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε αεροπλάνο της
Πολεμικής Αεροπορίας για να μεταβεί με την ερωμένη του στις Μπαχάμες. Και ο
πρώην Πρόεδρος κ. Σρέντερ δεν εδίστασε, μετά την λήξη της θητείας του, να
αναλάβει την προεδρία της εταιρείας που εγκατέστησε τον αγωγό του αερίου της
Βαλτικής, μετά της οποίας είχε συμβληθεί ως αρχηγός του Γερμανικού κράτους!
Απότοκος του εναντίον της Ελλάδας καλλιεργουμένου κλίματος
είναι ίσως και η απαισιόδοξη πρωθυπουργική δήλωση πως η κακή πορεία της
οικονομίας, απειλεί την εθνική κυριαρχία! Η δήλωση αυτή όμως αγνοεί την
Ελληνική Ιστορία και τα εξ αυτής διδάγματα. Η Ελλάς επτώχευσε επί της εποχής
του Χαριλάου Τρικούπη. Αλλά αυτό δεν την εμπόδισε, ολίγα έτη αργότερα, να
οργανώσει τον στρατό της, να μετάσχει των Βαλκανικών Πολέμων και να προσθέσει
στον εθνικό κορμό της, την Ήπειρο, την Μακεδονία και τη Θράκη. Περαιτέρω η
οικονομία της υπέστη τις συνέπειες της παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως του 1929.
Εν τούτοις κατόρθωσε, εντός ελαχίστων ετών, να οργανώσει την άμυνά της, να
εξοπλίσει αρτίως τον στρατό της και να αναπτύξει υποδειγματικό εθνικό φρόνημα,
ώστε δέκα έτη αργότερα να επιτύχει το θαύμα του Αλβανικού έπους και της
αντιστάσεώς της κατά των ορδών του Χίτλερ, με αποτέλεσμα να επιτύχει την αύξηση
της εκτάσεως της εθνικής κυριαρχίας της διά της Δωδεκανήσου.
Υπάρχουν πλείστες ενδείξεις ότι οι επιθέσεις του ξένου Τύπου
εναντίον της Ελλάδας είναι κατευθυνόμενες. Δεν είναι συνήθης η επάνοδος εις τα
αυτά σχόλια επί ενός θέματος που δεν ενδιαφέρει ιδιαιτέρως το κοινό άλλων χωρών.
Και οι ελληνικές εφημερίδες έγραψαν ότι στην Ισπανία το ποσοστό της ανεργίας
είναι επικινδύνως υψηλό. Αλλά δεν επανέλαβαν την είδηση ούτε συνεχίζουν να τη
σχολιάζουν, όπως πράττουν εκ συστήματος ωρισμένα ξένα έντυπα όταν αναφέρονται
στην Ελλάδα.