Oλοι δείχνουν να συμφωνούν σήμερα ότι το
υπερβολικό ασφάλιστρο κινδύνου για δανεισμό (spread) που πληρώνει το Ελληνικό
Δημόσιο για να δανειστεί δεν είναι διατηρήσιμο και ότι πρέπει να μειωθεί
σύντομα, γιατί υπονομεύει τα θεμέλια της οικονομίας. Καθώς μάλιστα το Δημόσιο
δανείζεται με επιτόκιο 6,5%-7% όταν τα βραχυχρόνια διατραπεζικά επιτόκια
κυμαίνονται κάτω από το 1%, οι επιπτώσεις για τις τράπεζες, τους δανειζομένους
και την πραγματική οικονομία δείχνουν να προκαλούν δέος.
Καθώς η αφερεγγυότητα του Δημοσίου συνεχίζει να
προβληματίζει, εύλογο ήταν το «καπέλο» με το οποίο δανειζόμαστε να αυξηθεί,
π.χ., χθες, την ώρα που και οι τραπεζικές μετοχές και το ΧΑ κατέρρεαν. Η Citi
ανέφερε μάλιστα ότι καθώς ο πιστοληπτικός κίνδυνος που σχετίζεται με τον
δανεισμό μιας χώρας αποτελεί σήμερα το κυρίαρχο θέμα των χρηματιστηριακών
αγορών οι επενδυτές θα πρέπει να στραφούν σε τραπεζικές μετοχές που έχουν πολύ
περιορισμένη έκθεση στις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Αλλοι αναλυτές εστιάζουν τώρα και στην απάντηση
της κυβέρνησης στις επερχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, η οποία θα δώσει και
το στίγμα στις αγορές για το πόσο αποφασισμένη είναι να εφαρμόσει τα μέτρα,
ώστε να αποφευχθεί ένας πιθανός εκτροχιασμός στο πρόγραμμα δημοσιονομικής
εξυγίανσης, ενώ κοινή είναι πλέον η πεποίθηση ότι η αποκατάσταση της
ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας θα είναι μια επώδυνη διαδικασία.
Για τη Schroders, αν και οι εταίροι μας δείχνουν
απρόθυμοι να προβούν σε ρητή υποστήριξη της Ελλάδας, μοιάζει μάλλον απίθανο οι
μεγάλες οικονομίες να επιτρέψουν στις περιφερειακές χώρες-μέλη να απειλήσουν το
οικοδόμημα του ευρώ, αν και τα πράγματα δείχνουν ότι ο ευρωπαϊκός Νότος θα
συρθεί σε βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή. Το παραπάνω όμως οδηγεί σε βαθιά
ύφεση της ελληνικής οικονομίας, ένα ενδεχόμενο που εξηγεί εν μέρει και τους
νέους φόβους των ξένων επενδυτών, οι οποίοι συνέχισαν να πιέζουν τις ελληνικές
μετοχές.
Την ώρα λοιπόν που οι υψηλοί δείκτες χρέους ως
προς το ΑΕΠ στον Νότο της ευρωζώνης θα συνεχίσουν να προκαλούν αβεβαιότητα και
μεταβλητότητα, ενώ μια «ευρωπαϊκή λύση» με ευρύτερες πια διαστάσεις για το
ευρωσύστημα, για τις ευάλωτες χώρες, δεν έχει (ακόμη) εμφανιστεί στον ορίζοντα,
ένα μεγαλύτερο ασφάλιστρο «πολιτικού» κινδύνου δείχνει να τιμολογείται σήμερα
για τη χώρα μας από τις αγορές.
(από την εφημερίδα «Το Βήμα»,
9/2/2010)