Επανάσταση Υπόσχεται και στην Ευρώπη το Φυσικό Αέριο από Μη Συμβατικές Πηγές

Ο αμερικανικός «πυρετός» για φυσικό αέριο από μη συμβατικά κοιτάσματα μεταφέρεται και στην Ευρώπη με πολύ γοργούς ρυθμούς. Ήδη οι μεγάλες πετρελαϊκές, αλλά και πολλοί άλλοι παίκτες εξασφαλίζουν εκτάσεις, δικαιώματα εκμετάλλευσης και άδειες ώστε να επωφεληθούν από το νέο αυτό ρεύμα, το οποίο υπόσχεται σημαντική αύξηση των διαθέσιμων αποθεμάτων αερίου της Γηραιάς Ηπείρου.

Τα υπόγεια στρώματα εδάφους στα οποία παραδοσιακά εντοπίζουμε υδρογονάνθρακες, επίσης περιέχουν μη συμβατικά κοιτάσματα, η εκμετάλλευση των οποίων θεωρείτο αδύνατη μέχρι πρότινος, λόγω τεχνικών δυσκολιών. Πρόσφατα όμως, αμερικανικές ανεξάρτητες εταιρείες ανέπτυξαν καινοτόμες μεθόδους, οι οποίες επιτρέπουν την εξόρυξη και την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στο εσωτερικό τους.

Συνεπώς, οι μη συμβατικές πηγές γίνονται πλέον… συμβατικές. Στις ΗΠΑ η ανάπτυξη της συγκεκριμένης βιομηχανίας είναι τέτοια ώστε το 50% της παραγωγής αερίου προέρχεται πλέον από αργιλικά και άλλα μη συμβατικά κοιτάσματα. Από το 2004 ως το 2008, η παραγωγή από αργιλικά κοιτάσματα μόνο αυξήθηκε από τα 1,88 δις κ.π. στα 5,52 δις κ.π.

Πίσω από τη δραματική αυτή αύξηση κρύβεται η επιθυμία για ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και η προσπάθεια για ενεργειακή ασφάλεια και απεξάρτηση από τις ξένες πηγές. Ο καταλύτης πάντως που την επέτρεψε ήταν η τεχνολογική καινοτομία στην εξόρυξη. Σημειώνουμε επίσης ότι η παραγωγή από μη συμβατικές πηγές περιέχει μικρό ρίσκο για τις εταιρείες σε ότι έχει σχέση με τον εντοπισμό των κοιτασμάτων.

Στην Ευρώπη το έδαφος είναι πρόσφορο για την ανάπτυξη της νέας αυτής βιομηχανίας, καθώς η αγορά φυσικού αερίου είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και διαθέτει σημαντικές υποδομές, καθώς και τα απαραίτητα κίνητρα, αφού στόχος των κυβερνήσεων είναι η απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Σήμερα, η σχετική αγορά βρίσκεται στο αρχικό της στάδιο. Το 2008 έγινε η πρώτη εξόρυξη στη Γερμανία, με τη Σουηδία να ακολουθεί το 2009. Το βέβαιο είναι ότι ακόμα παραμένει άγνωστο το δυναμικό της ηπείρου στο μη συμβατικό αέριο. Το 1997, μια πρώτη μελέτη υπολόγιζε τα διαθέσιμα κοιτάσματα σε 550 τρις κ.π. Πιο πρόσφατες έρευνες τοποθετούν τα κοιτάσματα της λεκάνης της Βιέννης στα 15 τρις κ.π. και της Ολλανδίας στα 198 τρις.

Με βάση τα παραπάνω, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι γίνονται έρευνες αυτή τη στιγμή σε 10 ευρωπαϊκές χώρες από εταιρείες-κολοσσούς όπως η ExxonMobil και η Shell. Τρεις είναι οι αναγνωρισμένες γεωγραφικές ζώνες, οι οποίες υπόσχονται μεγάλες ποσότητες: Η πρώτη είναι αυτή που διατρέχει την ανατολική Δανία και φτάνει μέχρι τη νότια Σουηδία και την ανατολική Πολωνία. Η δεύτερη είναι αυτή που εκτείνεται από τη βορειοδυτική Αγγλία ως το βορειοανατολικό κομμάτι της λεκάνης της Γερμανίας. Ενδιαφέρον για συγκεκριμένες περιοχές έχει δείξει η ExxonMobil, καθώς και αριθμός μεσαίων επιχειρήσεων. Τέλος, η τρίτη ζώνη είναι αυτή του άξονα νότιας Αγγλίας-Ολλανδίας-Γαλλίας. Εταιρείες όπως η EurEnergy, η Posidonia Shale και η Exxon προχωρούν σε σχετικές μελέτες.

Πέρα όμως από τις τρεις βασικές ζώνες, το ενδιαφέρον επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης. Στην Αυστρία η OMV ερευνά το δυναμικό του σχηματισμού Μικούλωφ στη λεκάνη της Βιέννης, στη Γαλλία η Schuepbach Energy έχει ζητήσει άδεια από τις αρχές για έρευνες στη λεκάνη Landguedoc- Provence και στην Ισπανία αριθμός εταιρειών εξετάζουν την περιοχή των Πυρηναίων.

Σημειώνουμε, τέλος, ότι το δυναμικό της Ελλάδας για μη συμβατική παραγωγή φυσικού αερίου παραμένει άγνωστο.

Το περιοδικό E& P παρέχει λεπτομερή διαγράμματα σχετικά με τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη, καθώς και για τις γεωλογικές ζώνες, τα οποία μπορείτε να δείτε στο σχετικό αρχείο.