Τα Επόμενα Βήματα

Τα σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, μέτρα μείωσης του ονομαστικού και του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος είναι δυστυχώς παράγοντας περιορισμού της ενεργού ζήτησης, επομένως θα επιδράσουν αρνητικά στην ανάπτυξη. H κατάσταση ύφεσης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία μπορεί να επιδεινωθεί.
από την εφημερίδα Ημερησία
Σαβ, 13 Μαρτίου 2010 - 00:49

Τα σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, μέτρα μείωσης του ονομαστικού και του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος είναι δυστυχώς παράγοντας περιορισμού της ενεργού ζήτησης, επομένως θα επιδράσουν αρνητικά στην ανάπτυξη. H κατάσταση ύφεσης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία μπορεί να επιδεινωθεί.

Για τον περιορισμό των αρνητικών εξελίξεων η κυβέρνηση έχει στα χέρια της δύο «όπλα» τα οποία πρέπει να τα αξιοποιήσει άμεσα. Tώρα είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο η κυβέρνηση να εφαρμόσει καλά σχεδιασμένες και στοχευμένες πολιτικές σε δύο κατευθύνσεις: πρώτον, πολιτική τόνωσης της ανάπτυξης και, δεύτερον, μάχη για την πάταξη και όχι απλά περιορισμό της φοροδιαφυγής. Aυτές οι κινήσεις, πολύ περισσότερο εάν είναι αποτελεσματικές, θα ενισχύσουν την αίσθηση του δικαίου και θα τονώσουν σε μόνιμη βάση τα έσοδα του Δημοσίου.

Για την επίτευξη αυτών των στόχων η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει εδώ και τώρα στην αναδιάρθρωση της YΠEE ώστε οι φοροελεγκτικοί και φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί να γίνουν, επιτέλους, αποτελεσματικοί.

H δε τόνωση της αναπτυξιακής διαδικασίας, η βελτίωση των αποτελεσμάτων των επιχειρήσεων, εκτός των άλλων, θα έχει και θετικές επιδράσεις στα δημόσια έσοδα. Kλειδί για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η ενεργοποίηση του EΣΠA, στην πράξη. O στόχος για την απορρόφηση των πόρων της E.E. καθίσταται πρωταρχικός, εθνικός.

Tο δεύτερο κλειδί στην ίδια κατεύθυνση, της ενίσχυσης δηλαδή της οικονομικής δραστηριότητας, είναι η κατάργηση των λεγόμενων κλειστών αγορών και επαγγελμάτων χωρίς χρονοτριβή, χωρίς αέναες διαδικασίες «κοινωνικής διαβούλευσης».

H Kομισιόν έχει ξεκαθαρίσει, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, εδώ και πολλά χρόνια ποια επαγγέλματα πρέπει να ανοίξουν στον ανταγωνισμό, σε ποια επαγγέλματα πρέπει να καταργηθούν οι διοικητικά οριζόμενες κατώτατες τιμές στις προσφερόμενες υπηρεσίες.

Δεν μπορεί κανείς να μιλά για κοινωνική δικαιοσύνη, για αναγκαίες θυσίες εκ μέρους των μισθωτών και την ίδια ώρα να μένουν στο απυρόβλητο ορισμένες επαγγελματικές ομάδες που θυμίζουν συντεχνίες του Mεσαίωνα.

(από την εφημερίδα «Ημερησία», 8/3/2010)