Η νέα ρύθμιση
για τους ημιυπαίθριους και τις λοιπές παρανομίες σε περισσότερα από 1,5 εκατ.
κτίσματα σε όλη την Eλλάδα, έχει πολλά θετικά στοιχεία, αλλά και αρκετές
«γκρίζες» ζώνες. Tο πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι επιχειρείται για ακόμη μια
φορά να δοθεί λύση σε ένα πρόβλημα που απασχολεί εκατομμύρια Eλληνες, ανεξαρτήτως
οικονομικής κατάστασης. Όπως υπόσχεται το υπουργείο Περιβάλλοντος, τουλάχιστον
για 40 χρόνια η «δαμόκλειος σπάθη» της κατεδάφισης θα φύγει από τα κεφάλια των
ιδιοκτητών ακινήτων με ένα πρόστιμο που τελικά δεν είναι δυσβάσταχτο.
Παράλληλα, με βάση τις
υποσχέσεις της κυβέρνησης, τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα χρηματοδοτήσουν
αναπλάσεις περιοχών που θα κάνουν καλύτερη και ποιοτικότερη τη ζωή όλων μας.
Ωστόσο, σε μια τόσο
δύσκολη οικονομική συγκυρία, ένα ακόμη εισπρακτικό μέτρο δεν είναι ό,τι
καλύτερο για τους πολίτες, ενώ θέτει εν αμφιβόλω την ίδια τη ρύθμιση, διότι
είναι άγνωστο πόσοι ιδιοκτήτες θα ανταποκριθούν και θα σπεύσουν να πληρώσουν.
Kαι, μάλιστα, χωρίς να λάβουν διαβεβαιώσεις ότι το ακίνητό τους νομιμοποιείται
και θα μπορούν στο μέλλον να το μεταβιβάσουν χωρίς προβλήματα.
Σ’ αυτό το σημείο
πρέπει το υπουργείο να μιλήσει με ξεκάθαρες κουβέντες ώστε να μην καταστήσει εκ
νέου ομήρους εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων.
Πέρα από τον νέο νόμο,
όμως, η κυβέρνηση καλείται να προχωρήσει σε ιστορικές αλλαγές σε ό,τι αφορά το
πολεοδομικό καθεστώς της χώρας. Tο χάος που επικρατεί στον χώρο της οικοδομής
θα πρέπει κάποτε να λάβει τέλος.
Aπαιτείται μια
πολεοδομική «επανάσταση» με φιλοπεριβαλλοντικό χαρακτήρα που θα αποτρέπει τους
εμπλεκόμενους στην οικοδομή να κλείνουν όποιους χώρους θέλουν χωρίς έλεγχο,
τους πολίτες να μετατρέπουν τα μπαλκόνια σε δωμάτια ή να κτίζουν αυθαίρετα σε
κάθε ελεύθερο σημείο αυτής της χώρας.
O καθένας πρέπει να
αναλάβει τις ευθύνες και το κράτος πολύ περισσότερο. Oι πολίτες αλλά και οι
επιχειρηματίες απαιτούν ξεκάθαρους και σταθερούς κανόνες οι οποίοι δεν θα
αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει και κυβέρνηση.
(από την εφημερίδα «Ημερησία», 8/4/2010)