Ένοχοι Οίκοι

Οι αγορές αντιμετώπισαν με πρωτοφανή κακοπιστία τις ελληνικές προσπάθειες ελέγχου των δημοσίων οικονομικών. Δεν αναγνώρισαν ούτε μία φορά το τελευταίο εξάμηνο τις ελληνικές δυνατότητες και τα πολλά δημοσιονομικά μέτρα. Τα μέτρα άλλοτε δεν ήταν αρκετά και άλλοτε προσέκρουσαν σε έναν τοίχο αμφισβητήσεων ως προς την αποτελεσματικότητά τους.
Του Αντώνη Καρακούση
Τετ, 14 Απριλίου 2010 - 07:34
Οι αγορές αντιμετώπισαν με πρωτοφανή κακοπιστία τις ελληνικές προσπάθειες ελέγχου των δημοσίων οικονομικών.

Δεν αναγνώρισαν ούτε μία φορά το τελευταίο εξάμηνο τις ελληνικές δυνατότητες και τα πολλά δημοσιονομικά μέτρα.

Τα μέτρα άλλοτε δεν ήταν αρκετά και άλλοτε προσέκρουσαν σε έναν τοίχο αμφισβητήσεων ως προς την αποτελεσματικότητά τους.

Επίσης οι απρόσωπες αγορές δεν συμφιλιώθηκαν ποτέ με την ιδέα μιας ευρωπαϊκής παρέμβασης υπέρ της Ελλάδας.
 
Υπονόμευσαν από την αρχή τη συγκεκριμένη προοπτική,αμφισβήτησαν την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταλήξει σε συμφωνία και, όταν αυτή επιτεύχθηκε, θέλησαν να την καταρρίψουν με κάθε τρόπο, προφανώς για να μην αμφισβητηθεί η επιρροή τους στο διεθνές οικονομικό σύστημα.

Ειδικά ο ρόλος των οίκων αξιολόγησης υπήρξε απόλυτα διαβρωτικός.

Έτρεχαν κάθε φορά να προκαταλάβουν τυχόν διαπραγματεύσεις και συμφωνίες, τορπίλιζαν εκ των προτέρων κάθε απόπειρα συνεννόησης.

Με ισχυρούς συμμάχους «έγκυρα» διεθνή μέσα ενημέρωσης,τα οποία επιδρούν καθοριστικά στα οικονομικά κέντρα αποφάσεων σε Ευρώπη και Αμερική, «έχτιζαν» κάθε τόσο αρνητικές προοπτικές τόσο για τη χώρα μας όσο και για το ευρώ.

Ειδικά η τελευταία παρέμβαση του οίκου Fitch την περασμένη εβδομάδα εν αναμονή της συμφωνίας εκρίθη από όλους απολύτως προκλητική και πρωτοφανής.

Ακόμη και συντηρητικοί οργανισμοί, όπως αυτοί της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ενοχλήθηκαν σφόδρα από τη σπουδή που επέδειξε ο συγκεκριμένος οίκος αλλά και από την εμφανή διάθεση να διαμορφώσει τάσεις και να επηρεάσει είτε τις αποφάσεις είτε τις εξελίξεις.

Οσο και αν κρύβονται κάτω απότο πέπλο της δήθεν επιστημοσύνης που τους περιβάλλει, τόσο οι οίκοι αξιολόγησης όσο και ορισμένα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να καλυφθούν.

Αυτοαποκαλύπτονται οι σκοποί και οι στόχοι, φανερώνονται οι σχέσεις, οι επιρροές και βεβαίως η συμμετοχή τους στο διασυνδεδεμένο παίγνιο διεθνούς ισχύος. Εμφανώς πλέον έχουν ξεπεράσει τα όρια. Το ζήτημα που τίθεται είναι ως πότε θα γίνεται ανεκτή η προκλητική στάση τους.

(από την εφημερίδα "Το Βήμα", 13/4/2010)