Από τον Δεκέμβριο του 1944 και μετά η Ελλάδα εξελίχθηκε σταδιακά σε θερμοκήπιο του μεταπολεμικού κόσμου.
Παίχθηκαν τότε εδώ, στο άκρο της Ευρώπης, οι γεωπολιτικές εκκρεμότητες της Συνθήκης της Γιάλτας, μετατράπηκε τούτη η χώρα σε πεδίο αναμέτρησης, σε ζώνη ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των αστικών δημοκρατιών της Δύσης και των κομμουνιστικών λαϊκών δημοκρατιών της Ανατολής.
Αποτέλεσε τότε η χώρα μας τον ασθενή κρίκο της περιόδου, έγινε πρώτο θέμα παγκοσμίως, προκάλεσε το ενδιαφέροντων πάντων, στα σαλόνια της«Μεγάλης Βρεταννίας» παίχθηκαν τα πιο σκληρά παιχνίδια της μεταπολεμικής εποχής.
Οι νικητές του μεγάλου πολέμου έλυσαν εδώ τις διαφορές τους, νομιμοποιώντας στις πλάτες του ελληνικού λαού τις ζώνες επιρροής τους για πάνω από πέντε δεκαετίες.
Και η Ελλάδα έχασε σχεδόν τα πάντα από εκείνη τη διεθνή άσκηση ισχύος επί του εδάφους της.
Μάτωσε ο λαός της, έχασε η κοινωνία της ό,τι καλύτερο διέθετε και η οικονομία της ξέμεινε λάφυρο στους μαυραγορίτες της Κατοχής, απορροφώντας σχεδόν για πάντα το στίγμα της καθυστέρησης και της εξάρτησης που εκείνοι μετέφεραν.
Κατά μια τραγική σύμπτωση της Ιστορίας, 66 χρόνια μετά η Ελλάδα γίνεται και πάλι πεδίο αναμέτρησης της σύγχρονης μεγάλης αντίθεσης,που ξεπήδησε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, μεταξύ χρήματος και πολιτικής. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι αυτόν τον καιρό εξελίσσεται ένας παγκόσμιος πόλεμος ισχύος ανάμεσα στους πολυεθνικούς χρηματοπιστωτικούς γίγαντες και στις κυβερνήσεις χωρών όπως η Αμερική, η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες. Οι πολιτικοί επιζητούν τη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα για να μην κινδυνεύσει ξανά η πραγματική οικονομία και οι διεθνείς πόρνες του χρήματος την απόλυτη ελευθερία στο παίγνιο και στην κερδοσκοπία.
Ωστόσο σε αυτόν τον πόλεμο η διάταξη των δυνάμεων δεν είναι καθαρή.
Οι σκοποί των κυβερνήσεων δεν ταυτίζονται απολύτως, μπλέκουν οικονομικοί στόχοι με γεωπολιτικές επιδιώξεις,και το μόνο που είναι ευκρινές είναι η διάθεση της ζώνης του χρήματος να επιβάλει τη θέλησή της. Το δυστύχημα είναι ότι η Ελλάδα ανεδείχθη και πάλι σε ασθενή κρίκο, έγινε ξανά πρώτο θέμα, κερδίζει επί μήνες τις οθόνες των διεθνών ΜΜΕ και τα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων του κόσμου. Στις πλάτες του ελληνικού λαού παίζεται τούτον τον καιρό παιχνίδι μέγα, που μας ξεπερνά και μας υπερβαίνει.
Το κακό είναι ότι κινδυνεύουμε να αλληλοεξοντωθούμε για ακόμη μία φορά, την ώρα που οι ισχυροί του κόσμου θα ξαναμοιράζουν την τράπουλα.
Γι΄ αυτό και οφείλουν όλοι, έστω την υστάτη ώρα, να καταλάβουν τι παίζεται και τι διακυβεύεται και να ομονοήσουν προτού η χώρα γίνει κομμάτια και θρύψαλα.
(από την εφημερίδα "Το Βήμα", 27/4/2010)