Η Αγκέλα Μέρκελ προσπαθεί να «πουλήσει» στους Γερμανούς το αδύνατο! Η Γερμανίδα καγκελάριος προσπάθησε να διαλύσει τη λαϊκή οργή στη χώρα της για το σχέδιο της κυβέρνησης να βοηθήσει την Ελλάδα. Αλλά το 86% των Γερμανών αντιτίθενται στην ιδέα η χώρα τους να δανείσει 8,4 δισ. ευρώ στην Ελλάδα.
Η οργή των Γερμανών είναι κατανοητή. Η χώρα τους δεν υιοθέτησε με ευκολία το ευρώ: Η Γερμανία φοβάται τον υπερπληθωρισμό και το καταστροφικό τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Το μετα-πολεμικό γερμανικό μάρκο και η αξιόπιστη Bundesbank ήταν οι δυο άξονες του οικονομικού θαύματος και της πολιτικής αναγέννησης της χώρας.
Τη δεκαετία του 1990, η γερμανική κοινή γνώμη καθησυχάστηκε πως η αντικατάσταση του μάρκου με το ευρώ δεν θα σήμαινε εισαγόμενο πληθωρισμό. Τουναντίον, ήταν ένα σχέδιο να εξαχθεί τευτονική πειθαρχία στην υπόλοιπη ήπειρο.
Τώρα, ωστόσο, η γερμανική κυβέρνηση αισθάνεται πως πρέπει να προσφέρει στήριξη ρευστότητας στην Ελλάδα. Θα ήταν πολύ ενοχλητικό να δοθεί στο ΔΝΤ δυνατότητα να αναδιοργανώσει μια οικονομία της Ευρωζώνης. Αλλά για τους Γερμανούς φορολογούμενους μια χώρα που «μαγειρεύει» τους ισολογισμούς της και μετά ζητά βοήθεια, εγείρει οργή.
Για να κλείσει το χάσμα ανάμεσα στην ελίτ του Βερολίνου και στη λαϊκή οργή, η γερμανική κυβέρνηση ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση πιο μακροπρόθεσμο πακέτο λιτότητας. Η κα Μέρκελ θέλει να δείξει πως δεν σκοπεύει να διασώσει την Ελλάδα, ούτε τις γερμανικές τράπεζες που επένδυσαν σε ελληνικά ομόλογα. Λέει ότι ενεργεί για να σώσει την Ευρωζώνη. Οι νέοι όροι έχουν πολιτικό εφαλτήριο. Όμως τα αιτήματα είναι λογικά. Οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στις γενναιόδωρες συντάξεις ? θέμα που εξοργίζει τους Γερμανούς- δεν πάνει αρκετά μακριά. Επίσης γίνονται μικρές συζητήσεις για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Τέτοιου είδους μέτρα είναι οδυνηρά και σε καιρούς ανάπτυξης. Αλλά η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία των διαρθρωτικών αλλαγών. Αυτοί οι καιροί είναι οι χειρότεροι, αλλά δεν έχει πλέον άλλη επιλογή.
(από την εφημερίδα Ημερησία)