Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Streat Journal, τον Απρίλιο του ’75 ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Σαουδική Αραβία Τζέιμς Ατκινς έστελνε εμπιστευτικό μήνυμα στην Ουάσιγκτον, καταγγέλλοντας ως «εγκληματικά παρανοϊκή» την ιδέα που κυκλοφορούσε στις ΗΠΑ, μέσω και των μέσων ενημέρωσης, ότι η Αμερική όφειλε να κατακτήσει τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας για να σπάσει την εξουσία του αραβικού πετρελαϊκού καρτέλ και να διασφαλιστεί ο ανεφοδιασμός της αμερικανικής οικονομίας με φθηνό πετρέλαιο. Αρνούμενος να αποδεχτεί την επίδειξη δύναμης εκ μέρους των «γερακιών του Πενταγώνου», είχε προειδοποιήσει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια να κατακτηθούν δια της βίας τα αραβικά πετρέλαια θα προκαλούσε «διεθνή αγανάκτηση» και τοπικές εξεγέρσεις.
Κάτι τέτοιο θα έφερνε εξάλλου «καταστροφή για τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και για τον κόσμο όλο». Ο κύριος Ατκις (βέβαια) απολύθηκε, εκείνο το επεισόδιο όμως αντικατοπτρίζει τις σχέσεις που διατηρούν έκτοτε οι ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία, τα πετρέλαια της οποίας «φλερτάρουν» επιμόνως. Επιπλέον, εκεί εστιάζεται και το μόνιμο πρόβλημα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ήτοι ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπίζουν χώρες τις οποίες η αμερικανική ηγεσία δεν εμπιστεύεται, οι οποίες με τη σειρά τους δεν εμπιστεύονται την αμερικανική ηγεσία και οι οποίες όμως είναι σε θέση να επηρεάζουν την αμερικανική οικονομία μέσω των πετρελαίων τους.