Ένα σχετικά νέο σχέδιο στο φυσικό αέριο, ο αγωγός ΤΑΡ (Trans Adriatic Pipeline), ο οποίος θα ενώσει την Ελλάδα με την Ιταλία, απασχόλησε έντονα τον Τύπο χθες, μετά την ανακοίνωση για τη συμμετοχή της γερμανικής ΕΟΝ στην κοινοπραξία των Statoil και EGL. Εντείνεται με τον τρόπο αυτό ο ανταγωνισμός στον Νότιο Διάδρομο, αφού τρεις ακόμη αγωγοί σχεδιάζονται για τις ίδιες αγορές.

Ένα σχετικά νέο σχέδιο στο φυσικό αέριο, ο αγωγός ΤΑΡ ( Trans Adriatic Pipeline), ο οποίος θα ενώσει την Ελλάδα με την Ιταλία, απασχόλησε έντονα τον Τύπο χθες, μετά την ανακοίνωση για τη συμμετοχή της γερμανικής ΕΟΝ στην κοινοπραξία των Statoil και EGL. Εντείνεται με τον τρόπο αυτό ο ανταγωνισμός στον Νότιο Διάδρομο, αφού τρεις ακόμη αγωγοί σχεδιάζονται για τις ίδιες αγορές.

Οι επιχειρήσεις του ΤΑΡ, περιγράφουν τον αγωγό ως τον συνδετικό κρίκο που έλλειπε στη μεταφορά κασπιανού αερίου προς την Ευρώπη. Με μήκος 520χμ, ο ΤΑΡ θα ξεκινά από τη Θεσσαλονίκη και μέσω της Αλβανίας θα καταλήγει στο Μπρίντεζι της Ιταλίας. Η χωρητικότητά του θα φτάνει τα 10 δις κ.μ. ετησίως και θα ξεκινήσει να λειτουργεί από το 2016-2017.

Ανταγωνιστής του ΤΑΡ είναι φυσικά ο ITGI, τον οποίο προωθεί η ιταλική Edison, καθώς και ο Ποσειδών, που θα ενώνει επίσης την Ιταλία με την Ελλάδα και θα έχει χωρητικότητα 9 δις κ.μ. Τέλος, και ο Ναμπούκο επιδιώκει να μεταφέρει αέριο από την Κασπία μέσω της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Αυστρίας, με 31 δις κ.μ. χωρητικότητα.

Ο ΤΑΡ και ο ITGI έχουν επίσης να ανταγωνιστούν τον South Stream της Gazprom και της Eni. Σε σχετική ερώτηση, ο Γιόκεν Βάιζ της ΕΟΝ δήλωσε στο Euractiv ότι «ζούμε σε έντονους καιρούς και τα κόστη μεταφοράς έχουν σημασία».

Σημασία επίσης έχει για το σχέδιο και η πρόσφατη συμφωνία της Τουρκίας με το Αζερμπαϊτζάν για το φυσικό αέριο, ενώ η Statoil κατέχει μερίδιο στο κοίτασμα Σαχ Ντενίζ.