Ο γνωστός Αμερικανός κωμικός Τζον Στιούαρτ ασχολείται
τελευταία όπως είναι φυσικό με την υπόθεση της ΒΡ και της πετρελαιοκηλίδας,
κάνοντας ορισμένα καυστικά σχόλια κατά της πολυεθνικής εταιρείας. Τις προάλλες,
προέβη στην εξής διαπίστωση όσον αφορά το πετρέλαιο: Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι
τελευταίοι οκτώ πρόεδροι της χώρας υποσχέθηκαν να προχωρήσουν με την απεξάρτηση
από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής, δίχως επιτυχία.
Ο ίδιος ο Στιούαρτ σχολίασε χιουμοριστικά ότι αφού δεν το
κατόρθωσε ο «πολύς» Ρίτσαρντ Νίξον, οι υπόλοιποι δεν είχαν καμία πιθανότητα.
Πέρα όμως από το χιούμορ, η αδυναμία ή η απροθυμία της πολιτικής ηγεσίας της
Αμερικής να λύσει αυτό το πρόβλημα μαρτυρά τον ρόλο που παίζει η πετρελαϊκή
βιομηχανία στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ. Αποτελεί συνάμα και την μεγαλύτερη
απόδειξη για την ύπαρξη διαπλεκόμενων συμφερόντων, τα οποία κάνουν την εμφάνισή
τους και τον τελευταίο καιρό με αφορμή το ατύχημα της ΒΡ. Σήμερα άλλωστε ανακοινώθηκε
το «όχι» της δικαστικής εξουσίας στην απόφαση του Ομπάμα για απαγόρευση των
εξορύξεων για τους επόμενους έξι μήνες.
Τι φταίει όμως για την αδυναμία αυτή των ΗΠΑ να
απεξαρτηθούν; Από τη μια μεσολάβησαν οι προσπάθειες προέδρων όπως ο Μπους ο
πρεσβύτερος, που ενίσχυσαν τις πετρελαϊκές και από την άλλη ο ενεργοβόρος
τρόπος ζωής των ίδιων των Αμερικανών με την εμφάνιση των θηριωδών SUV στη
δεκαετία του 1980 και 1990. Η επικράτησή τους στους αμερικανικούς δρόμους είχε
μοιραίες συνέπειες, σε μια χώρα όπου το μέσο αυτοκίνητο χαρακτηρίζεται από
κάκιστη αυτονομία καυσίμου.
Ακόμα και αν κάποιος πρόεδρος ήταν ειλικρινής στην πρόθεσή
του να πολεμήσει την εξάρτηση από τον Μαύρο Χρυσό, θα προσέκρουε στο τείχος
αυτό της άρνησης, το οποίο πάντοτε έχει και μια πολιτική διάσταση (στις μέρες
μας μέσω του κινήματος του “tea party”). Με άλλα λόγια, το να λέει κάποιος στον
Αμερικανό να αντικαταστήσει το SUV του με ένα μικρότερο οικονομικό όχημα είναι
σαν να του λέει ότι δεν έχει δικαίωμα να οπλοφορεί. Και κανείς, ούτε καν ο
πρόεδρος δεν έχει δικαίωμα να λέει στον μέσο (συντηρητικό) Αμερικανό τι δεν
μπορεί να κάνει.
Ούτως ή άλλως, ακόμα και αν υπήρχε η υποστήριξη της κοινής
γνώμης, η ολοκληρωτική απεξάρτηση των ΗΠΑ προϋποθέτει θεωρητικά μείωση της
κατανάλωσης κατά 72%, από τη στιγμή που η εγχώρια παραγωγή κινείται πτωτικά και
δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες. Στο βίντεο με τις εξαγγελίες των
προέδρων του παρελθόντος που παρουσίασε ο Στιούαρτ, τους ακούμε να μιλούν για
ένα σωρό νέες τεχνολογίες που θα επιφέρουν την αλλαγή. Ανάμεσά τους τα
φωτοβολταϊκά, τα αιολικά, η πυρηνική ενέργεια κτλ δηλαδή όλες τους ακριβότερες
σε σχέση με το πετρέλαιο, το οποίο έχει ένα τρομερά υψηλό ενεργειακό
περιεχόμενο. Σε μια περίοδο ύφεσης, είναι δύσκολο για μια κυβέρνηση να
εξαγγείλει αποτελεσματικά προγράμματα χρηματοδότησης των εν λόγω τεχνολογιών.
Το παράδειγμα των ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα σημαίνον και για εμάς
τους Έλληνες, από τη στιγμή που είμαστε το ίδιο εξαρτημένοι από το εισαγόμενο
πετρέλαιο, αλλά και σπάταλοι στη χρήση της ενέργειας. Προτιμούμε να παρεμποδίζουμε
την ανάπτυξη των ΑΠΕ, χρησιμοποιώντας ευτελείς δικαιολογίες προκειμένου να
ωφελήσουμε την τσέπη μας. Οι περισσότεροι Έλληνες άνω των 40 αγνοούν πλήρως την
έννοια της εξοικονόμησης και διαμαρτύρονται για την αύξηση των τιμολογίων της
ΔΕΗ, παραβλέποντας τις δύσκολες πραγματικότητες που κρύβονται πίσω της. Η
κοινωνία μας λειτουργεί πρωτίστως ως μια «μηχανή ανάθεσης ευθυνών», στην οποία
κανείς μας δεν είναι διατεθειμένος να πράξει τα δέοντα σε προσωπικό επίπεδο και
διαθέτει τη βολική λύση του να τα «ρίχνει στους πολιτικούς», τους οποίους
καταριέται, αλλά χρειάζεται γιατί χωρίς αυτούς υπάρχει μόνο ο αμείλικτος
καθρέφτης. Και εκείνος δεν λέει ποτέ ψέματα…