Με
τον αραμπά φαίνεται ότι θα κινηθούν οι αποκρατικοποιήσεις στον τομέα της
ενέργειας. Μπορεί η ατζέντα της σημερινής συνεδρίασης της διυπουργικής
επιτροπής αποκρατικοποιήσεων να περιλαμβάνει τα πάντα, ωστόσο, σε ό,τι αφορά
την ενεργειακή αγορά τα βήματα θα είναι εξαιρετικά αργά. Η λογική που
αναπτύσσεται τώρα είναι η προσαρμογή των όποιων αποφάσεων στους διαφορετικούς
ρυθμούς ωρίμανσης κάθε τομέα, με άλλα, λόγια, αναδύεται εκ νέου το πολιτικό
κόστος και κυρίως εξυπηρετούνται οι ισχυρές συνδικαλιστικές αντιδράσεις, που
λειτουργούν ανασχετικά για τολμηρές παρεμβάσεις. Και όλα αυτά υπό τη σκιά της
τρόϊκας που βρίσκεται από χθες στη χώρα μας και περνά από κόσκινο τα ενεργειακά
θέματα.
Έτσι
κι αλλιώς όταν μιλάμε για αποκρατικοποιήσεις στην ενέργεια, πέραν της
αποφασισμένης για τη μείωση του ποσοστού του δημοσίου στη ΔΕΠΑ, εννοούμε τη
ΔΕΗ. Και εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι υπερισχύουν οι προβληματισμοί του αρμόδιου
ΥΠΕΚΑ, έστω κι αν το υπουργείο Οικονομικών θα ήθελε να προχωρήσει σε πιο
τολμηρά βήματα. Οι πολιτικοί προϊστάμενοι των δύο υπουργείων είχαν προχθές
μαραθώνια σύσκεψη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν εύκολη η σύγκλιση απόψεων,
παρά τα περί αντιθέτου που μεταδίδονται και από την πλατεία Συντάγματος και από
την Αμαλιάδος. Έτσι, παραμένουμε στις αρχικές αποφάσεις, η πιο «τολμηρή» των
οποίων είναι ότι η ΔΕΗ δεν θα ασκήσει την οψιόν της στη ΔΕΠΑ. Από κει και πέρα
σιγή ασυρμάτου. Το αν θα πωληθούν μονάδες της ΔΕΗ ή αν θα εκχωρηθεί μέρος του
ποσοστού της, ούτε λόγος. Βέβαια, τώρα αρχίζουν και διαρρέουν ορισμένες σκέψεις
που μιλούν για διάθεση μέρους της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη σε ιδιώτες,
προφανώς για να «μετρηθούν» οι αντιδράσεις του ισχυρού συνδικάτου της
Επιχείρησης. Το οποίο θα αποφασίσει οριστικά για τις θέσεις του σχετικά με την
εναρμόνιση στο εσωτερικό δίκαιο της Οδηγίας 72, που αναφέρεται στην εφαρμογή
κοινών κανόνων στην εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, στο έκτακτο συνέδριο
που συγκαλεί στα τέλη Σεπτεμβρίου, με αρχές Οκτωβρίου. Το ενδιαφέρον πάντως
είναι ότι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ μοιάζει να αρχίζει να βάζει νερό στο κρασί της, δεδομένου
ότι αποδέχεται μεν τις αναγκαίες αλλαγές που επιβάλει η Οδηγία, αλλά αυτό που
την ενδιαφέρει άμεσα είναι να μην διακινδυνεύσουν τα περιουσιακά στοιχεία της
ΔΕΗ και ότι οι εργαζόμενοι της, είτε αυτοί που υπάρχουν σήμερα, είτε οι
μελλοντικοί, θα διέπονται από το ίδιο εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς. Από
τις θέσεις αυτές προκύπτει ότι τελικά η ΓΕΝΟΠ δεν θα αντιδράσει στο να
εκχωρηθεί κομμάτι της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη σε ιδιώτες, αρκεί να μην
πωληθούν μονάδες της Επιχείρησης, πράγμα που θα άλλαζε πολλά τόσο στο καθεστώς
απασχόλησης των εργαζομένων της όσο και στο ασφαλιστικό, που καίει το
συνδικάτο.
Άρα,
η μερική κατεδάφιση της παντοδυναμίας της ΔΕΗ στον τομέα αυτό πρέπει να πήρε ήδη
το πράσινο φως από τους άκαμπτους, ως τώρα, συνδικαλιστές, που προφανώς
αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν, ελέω Μνημονίου, να αντιστέκονται για πολύ.
Οπότε, άρχισαν ήδη να διαπραγματεύονται τι θα επιτρέψουν να γίνει και τι θα
σώσουν.
Άλλωστε,
κάτι πρέπει να τάξουμε και στην τρόϊκα, που δεν θα φύγει με άδεια χέρια και
μόνον υποσχέσεις και καλές προθέσεις στις βαλίτσες της.
Έτσι
και οι ιδιώτες παραγωγοί θα αποκτήσουν πρόσβαση στη λιγνιτική παραγωγή και θα
μπορέσουν ενδεχομένως να «πέσουν μαλακά» οι αλλαγές στη χονδρεμπορική αγορά.
Δικαιολογείται
λοιπόν και η προς ώρας απόφαση να μην υπάρξουν σήμερα νέα στοιχεία για τις
αποκρατικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα, αφού, αν τελικά αποφασισθούν οι
προαναφερόμενες σκέψεις, ενδεχομένως να θεωρηθεί ότι και η τρόϊκα θα φύγει
ευχαριστημένη ότι κάτι επιτέλους κινείται στον τομέα αυτό και θα υπάρξει χρόνος
και για τις υπόλοιπες παρεμβάσεις. Μοιάζει να είναι και η πίτα ολόκληρη και ο
σκύλος χορτάτος. Κοντός ψαλμός λοιπόν.