Η
ελληνική πολιτεία, δια του αρμόδιου υπουργείου Ενέργειας, εμφανίσθηκε έκπληκτη
για τη «βόμβα» μεγατόνων που έριξαν οι κοινοτικοί αξιωματούχοι, απαιτώντας να
πωληθεί άμεσα το 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ. Δύο
πράγματα μπορεί να συμβαίνουν για την «έκπληξη» αυτή. Ή ότι εκεί στο υπουργείο
δεν γνωρίζουν αγγλικά, άρα δεν κατανόησαν το ύφος και το περιεχόμενο της
επιστολής με την οποία γνωστοποιούνταν η άφιξη του κλιμακίου ή ότι η αντίδραση
αυτή προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση και μόνον. Και
τείνουμε να καταλήξουμε στη δεύτερη εξήγηση για το λόγο ότι «διαρρέει» ήδη η
«σθεναρή στάση» του υπουργείου, περί μη πώλησης μονάδων της ΔΕΗ και συνέχισης
της πολιτικής του στην κατεύθυνση των αλλαγών στη χονδρεμπορική αγορά και τα
τιμολόγια.
Η
πολιτική αυτή όμως αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη. Γιατί μοιάζει με κλεφτοπόλεμο
τόσο με τις Βρυξέλλες, όσο και με την τρόϊκα. «Γιατί να το κάνουμε αυτό, δεν
περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο», υποστηρίζει τώρα το υπουργείο, για να αποφύγει τα
δυσάρεστα μέτρα και προφανώς να κερδίσει χρόνο. Όμως, οι Βρυξέλλες δεν παίζουν
πλέον με τον τομέα της ενέργειας. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η χώρα μας έχει
καθυστερήσει ανεπίτρεπτα το πραγματικό άνοιγμα της αγοράς, προκειμένου να
εξυπηρετείται η δεσπόζουσα θέση της ΔΕΗ, σε βάρος όλων των υπολοίπων παικτών.
Και θα είναι άκαμπτη στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Είτε μας αρέσει, είτε
όχι.Είναι
δυνατόν να ισχυριζόμαστε ότι οι κοινοτικοί θέλουν άλλα, ενώ η τρόϊκα δεν θα
κινηθεί στο ίδιο μήκος κύματος; Αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν, για εσωτερική
κατανάλωση και μόνον, ότι στην τρόϊκα συμμετέχει και η Ε.Ε. μαζί με το ΔΝΤ και
την ΕΚΤ; Τότε τι ήλθαν να κάνουν οι κοινοτικοί αξιωματούχοι μία εβδομάδα πριν
έλθει το κλιμάκιο των ελεγκτών της για να περάσουν από εξετάσεις την ελληνική
οικονομία; Μίνι διακοπές; Τελικά πού απευθύνεται το καθ’ ύλη αρμόδιο υπουργείο
υποστηρίζοντας αυτά τα πράγματα; Τι πρέπει να συμβεί για να αντιληφθούν ότι δεν
μπορούμε να παίζουμε την κολοκυθιά μαζί τους;
Το
φωνάζαμε εδώ και ένα μήνα. Οι ελεγκτές για τον τομέα της ενέργειας έρχονται
διαβασμένοι και δεν θα ανεχθούν παιχνίδια και δικαιολογίες. Δεν έρχονται για να
συζητήσουν αλλά για να απαιτήσουν. Ακόμη κι αν δεν κατανόησαν οι άνθρωποι του
ΥΠΕΚΑ το αυστηρά προειδοποιητικό τόνο της επιστολής στις αρχές του Ιουλίου, δεν
διαβάζουν τον Τύπο; Πήγαν τόσο απροετοίμαστοι στη συνάντηση;
Είναι
χαρακτηριστικό ότι οι κοινοτικοί δεν μάσησαν τα λόγια τους. «Τσιρότο»
αποκάλεσαν τις επιδιωκόμενες αλλαγές στην αγορά. Με άλλα λόγια, τους είπαν ξεκάθαρα
ότι οι πληγές στην αγορά του ηλεκτρισμού είναι βαθιές και δεν μπορούν να
κλείσουν πλέον με τσιρότα. Αυτά είναι προσωρινές λύσεις και πλέον χρόνος και
ανοχή δεν υπάρχει για τις ελληνικές παλινωδίες. Υπάρχει άραγε κάτι πιο
υποτιμητικό για τη στάση της ελληνικής πολιτείας από την έκφραση αυτή; Και
επειδή και πάλι προσπαθήσαμε να γλιτώσουμε με τη γνωστή τακτική του στρίβειν
δια του αρραβώνος, οι κοινοτικοί ήταν και άκρως απειλητικοί. «Τα μνημόνια είναι
για να αλλάζουν και τον πρώτο λόγο έχουν οι δανειστές που θέλουν να πάρουν πίσω
τα λεφτά τους» (!)
Και
εμείς εκεί, ακλόνητοι στις απόψεις μας και σίγουροι για το δίκιο μας,
προσπαθούμε έστω και την ύστατη ώρα να κερδίσουμε πολιτικό χρόνο. Αν αυτό δεν
είναι ερασιτεχνική τακτική, με τον πιο ήπιο χαρακτηρισμό, τότε θα πρέπει να
ανησυχούμε σοβαρά για την αποτελεσματικότητα των κυβερνώντων μας. Εκτός κι αν
έχουν αποφασίσει να μας κατατάξουν στις τριτοκοσμικές χώρες, παίρνοντας πίσω
την υπογραφή που έβαλαν κάτω από το Μνημόνιο. Από τη στιγμή που έχει διαμηνυθεί
με σαφήνεια και κατηγορηματικό τρόπο ότι η Ε.Ε. και το ΔΝΤ δεν είναι
διατεθειμένοι να στηρίξουν οικονομικά τη χώρα, αν δεν προχωρήσει σε
ριζοσπαστικά μέτρα σε όλη τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης
και της ενέργειας, τότε δεν αντιλαμβανόμαστε τι είδους αντιδράσεις και
εκπλήξεις είναι αυτές που διοχετεύονται προς τα έξω. Έχει αποφασισθεί να
«σηκώσουμε κεφάλι» στην τρόϊκα με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Ή τα λέμε αυτά για να
καθησυχάσουμε το εσωτερικό μέτωπο, όρα ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, σε μια δύσκολη συγκυρία; Ποιος
δουλεύει τελικά ποιόν;