Η Κίνα αποφάσισε να διατάξει το κλείσιμο 2.000 εργοστασίων
παλαιάς τεχνολογίας προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της για την ενεργειακή
ένταση. Το Πεκίνο χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια τη συγκεκριμένη μεταβλητή, η
οποία είναι ο λόγος της ενέργειας που καταναλώνεται ανά μονάδα του ΑΕΠ. Όπως
φαίνεται όμως, ο στόχος για μείωσή της κατά 20% απειλείται εξαιτίας του πακέτου
στήριξης των 586 δις δολαρίων, το οποίο ευνόησε κατά κύριο λόγο τις πιο
βρόμικες βιομηχανίες, όπως επισημαίνουν οι
FT.
Η τακτική της Κίνας να μετράει με βάση την ενεργειακή ένταση
αποτέλεσε το αντικείμενο δριμείας κριτικής στη διάρκεια της περσινής Διάσκεψης
της Κοπεγχάγης. Οι δυτικές χώρες κατηγόρησαν το Πεκίνο ότι χρησιμοποιεί αυτή τη
«μάσκα» για να μην αναλάβει σημαντικές δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών. Οι
Ιάπωνες με τη σειρά τους τόνισαν ότι η μέτρηση της ενεργειακής έντασης έχει
νόημα μόνο αν αφορά την κάθε βιομηχανία χωριστά και όχι σαν εθνικός στόχος.
Στην Κίνα, εδώ και δεκαετίες πολλά κομματικά στελέχη έχτισαν
τις καριέρες τους πατώντας στην βρόμικη παραγωγή και τη δημιουργία θέσεων
εργασίας. Το χαμηλό κόστος που συνεπάγεται ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και
την ανάπτυξη, όμως με την πρακτική αυτή παραμελείται εντελώς το περιβάλλον.
Επιπλέον, το κινεζικό κράτος είναι ιδιαίτερα μυστικοπαθές σε ότι έχει σχέση με
επίσημα στατιστικά στην ενέργεια, με αποτέλεσμα να μην είναι διακριτή η ακριβής
εικόνα στο εσωτερικό.
Εντύπωση προκαλεί πάντως το γεγονός ότι στην Κίνα μια
βιομηχανία απαιτεί σχεδόν έξι φορές περισσότερη ενέργεια για να παράγει το ίδιο
προϊόν σε σχέση με μια ευρωπαϊκή. Παρόλα αυτά, αρκετοί αξιωματούχοι δείχνουν να
συνειδητοποιούν σιγά-σιγά ότι αξίζει να θυσιάσουν μια ποσοστιαία μονάδα
ανάπτυξης προκειμένου να επιτύχουν τον εθνικό ενεργειακό στόχο. Όπως άλλωστε
τονίζει ο καθηγητής Γιασένγκ Χουάνγκ του ΜΙΤ στους
FT, «είναι εύκολο να έχεις ανάπτυξη
σκάβοντας τρύπες στο έδαφος και γεμίζοντάς τες πάλι». Ο τρόπος με τον οποίο θα
επιχειρήσει η Κίνα να συνδυάσει την ανάπτυξη με τον εξορθολογισμό της χρήσης
της ενέργειας θα κρίνει εν πολλοίς και το μέλλον το δικό μας σε ότι έχει σχέση
με την Κλιματική Αλλαγή. Οι εκπομπές ρύπων της Ε.Ε. είναι κατά πολύ μικρότερες
συγκριτικά με αυτές της Κίνας, με αποτέλεσμα να θεωρείται η «υπερδύναμη» των
ρύπων.