Σήμα κινδύνου
εκπέμπουν οι εξαγωγές. Παρά τη μικρή άνοδο που παρουσίασαν το πρώτο
εξάμηνο, υπολείπονται κατά πολύ των επιδόσεων που έχει ανάγκη η χώρα για
να βγει από την κρίση και να μπει σε άλλο δρόμο, να εφαρμόσει άλλο
μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης .Κι’ αν παλαιότερα το
ζήτημα ήταν μεν σοβαρό, αλλά πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο χάρη στη
διολίσθηση ή την υποτίμηση, σήμερα με το κοινό νόμισμα είναι πιο
πολύπλοκο. Είναι και επικίνδυνο γιατί χαμηλές εξαγωγές σημαίνει αύξηση
της ανεργίας.
Η αναζήτηση λύσεων
δεν μπορεί να στηρίζεται σε παλιές συνταγές. Η ενίσχυση των
επιχειρήσεων, η γρήγορη επιστροφή του ΦΠΑ και άλλα μέτρα που συνήθως
ζητούν οι επιχειρηματίες διευκολύνουν την κατάσταση, αλλά δεν λύνουν το
πρόβλημα. Απλώς το μεταθέσουν.
Η λύση βρίσκεται
στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και στην παραγωγή φθηνών και
ποιοτικών προϊόντων που έχουν ανάγκη οι αγορές.
Το κλειδί γι’ αυτό
είναι η παραγωγικότητα και όπως επισήμαινε ο Αγγελος Αγγελόπουλος «όσο
πλουσιότερος και εκσυγχρονισμένος είναι ο μηχανικός εξοπλισμός μιας
χώρας, τόσο μεγαλύτερη είναι η παραγωγικότητα. Ο αυτοματισμός, η
ηλεκτρονική και γενικά η τεχνολογική πρόοδος επηρεάζουν σημαντικά την
αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα της εργασίας».
Αυτό ουσιαστικά
σημαίνει ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις οφείλουν να προχωρήσουν σε
επενδύσεις εκσυγχρονισμού, να βάλουν περισσότερη τεχνολογία στην
παραγωγή και προς αυτή την κατεύθυνση να τις προσανατολίσει η κυβέρνηση
με τον αναπτυξιακό νόμο και φορολογικά μέτρα.
Χρειάζεται επίσης
καταρτισμένο και ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, συνεπώς περισσότερη
γνώση στην παραγωγική διαδικασία, καθώς και επιστημονική οργάνωση της
εργασίας, σύνδεση αμοιβής με την παραγωγικότητα και δημόσια διοίκηση που
θα διευκολύνει αντί να βάζει εμπόδια.
Προπαντός όμως
χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και γι΄ αυτό επιβάλλεται να προωθηθούν οι
μεγάλες μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η οικονομία.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 06/09/2010)