Η
Τίνα Μπιρμπίλη δεν θα πρέπει να αισθάνεται και πολύ καλά μετά τον
ανασχηματισμό. Η υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας βλέπει τη σημαία της
πράσινης ανάπτυξης να επιδιώκουν να σηκώσουν κι άλλοι μέσα στο κυβερνητικό
στρατόπεδο. Συν τοις άλλοις, καθώς εκκρεμούν ακόμη τα προεδρικά διατάγματα για
το μοίρασμα αρμοδιοτήτων στους νεοφώτιστους της κυβέρνησης, εξακολουθούν και
«διαρρέουν» πληροφορίες που θέλουν το χαρτοφυλάκιο της ενέργειας να πηγαίνει
στον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη.
Καταρχήν,
τα μεγάλα ενεργειακά έργα αποφασίσθηκε να υπαχθούν στο νέο μηχανισμό
fast
track. Πρώτη απώλεια για το ΥΠΕΚΑ. Κατά δεύτερον, μέσα
στην εβδομάδα προέκυψε και Πάγκαλος να ενδιαφέρεται για τα έργα ΑΠΕ. Τώρα με
ποια αρμοδιότητα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μιλάει για τα έργα αυτά είναι
μάλλον ερωτηματικό χωρίς απάντηση. Ο κ. Πάγκαλος, εκ του πουθενά, βγήκε και
ανακοίνωσε ότι ξεμπλοκάρονται έργα 2 δισ. ευρώ για ΑΠΕ και μάλιστα έκανε γνωστό
ότι έχει συσταθεί στο γραφείο του ειδική ομάδα εργασίας για να…βοηθήσει στο
ξεπάγωμα αυτών των έργων. Ζήτησε μάλιστα και σχετική ενημέρωση, την οποία και
έλαβε, από τον πρόεδρο της ΡΑΕ.
Πλήρες
μπάχαλο, με λίγα λόγια. Και τι θα μείνει τελικά στο ΥΠΕΚΑ; Τα φωτοβολταϊκά για
τους αγρότες; Τα θαλάσσια πάρκα, το αμφιλεγόμενο
project στον Αστακό, το
φωτοβολταϊκό πάρκο στην Κοζάνης και γενικά έργα πάνω από 10 δισ. ευρώ, θα
κατευθυνθούν στο
fast
track. Ο Πάγκαλος πήρε υπό την
προστασία του τα έργα ΑΠΕ. Το ΥΠΕΞ έχει λόγο για ενεργειακά ζητήματα που
σχετίζονται με την εξωτερική πολιτική. Και η Τίνα; Ιδού ένα δύσκολο σταυρόλεξο
προς λύση.
Ο
ανασχηματισμός υποτίθεται ότι έγινε για να ξεμπλοκάρουν δυστοκίες και έλλειψη
συντονισμού. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, τα προβλήματα επέστρεψαν και μάλιστα
δριμύτατα, καθώς φαίνεται ότι υπάρχουν πέραν του ενός στρατόπεδα εξουσίας εντός
της κυβέρνησης. Τα οποία φαίνεται ότι επιτρέπουν την άσκηση ατομικής πολιτικής,
σε βάρος της συλλογικής πολιτικής, όταν αρχίζουν και πυκνώνουν τα σύννεφα για
την αποτελεσματικότητα των μέτρων που ελήφθησαν ως τώρα, με στόχο η χώρα να
εξέλθει του τούνελ της τρόϊκας. Όταν η ανεργία καλπάζει, τα έσοδα δεν
ανταποκρίνονται στους στόχους, τα νοικοκυριά πιέζονται ασφυκτικά, η αγορά
αγκομαχά, οι ημερομηνίες πιέζουν απειλητικά για την τρίτη δόση, εμείς έχουμε
την πολυτέλεια να ερίζουμε ποιος θα κάνει τι. Μα είμαστε επιτέλους σοβαροί σε
αυτή τη χώρα; Ποιον πάμε να πείσουμε ώστε να φέρει τα κεφάλαια του για να
επενδύσει;
Υποτίθεται
ότι όλη η προσπάθεια είναι να περιορισθεί η γραφειοκρατία, να λιγοστέψουν τα
διάφορα κέντρα εξουσίας και να τρέξει ο κρατικός μηχανισμός με ταχύτατους
ρυθμούς. Άντ’ αυτού, αντί της μίας αρχής, του ΥΠΕΚΑ, δηλαδή, για τις
ενεργειακές επενδύσεις, ξαφνικά βρεθήκαμε με τρεις και ποιος ξέρει πόσες ακόμη.
Φαντασθείτε να δοθεί ένα κομμάτι αρμοδιοτήτων της ενέργειας και στον
Χρυσοχοϊδη, ο οποίος, όπως λένε οι φήμες, δέχθηκε να αναλάβει το υπουργείο
Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, με έπαθλο την ενέργεια. Μύλος,
κυριολεκτικά. Οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές δεν θα ξέρουν σε ποιόν να απευθυνθούν
και με ποιόν να μιλήσουν. Αφήστε ότι η όλη κατάσταση με το
fast
track και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης θα μπορούσε να
ερμηνευθεί και ως δείγμα δυσαρέσκειας για την αποτελεσματικότητα και
αποδοτικότητα της υπουργού ΠΕΚΑ. Μα, αν είναι έτσι, γιατί δεν προχώρησε σε
αλλαγή του υπουργικού χαρτοφυλακίου ο Πρωθυπουργός, ώστε ο διάδοχος να αναλάβει
όλο το πακέτο και να το τρέξει καλύτερα; Είναι δυνατόν να λειτουργήσει αυτή η
κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί; Λεπτομέρειες, θα πείτε. Όλοι οι καλοί
χωράνε. Να μην έχει ο καθένας και ένα μερίδιο στη δόξα της πράσινης ανάπτυξης;
Τόσο ελκυστική που είναι….