Το 2003, το εμπορευματικό (χωρίς συναλλαγές υπηρεσιών) έλλειμμα της χώρας σε ευρώ αυξήθηκε 26,4% έναντι 2,9% το 2002. Αυξήθηκε, δηλαδή, 9 φορές ταχύτερα απ’ ό,τι το 2002 και 7 φορές ταχύτερα εάν εξαιρεθούν τα πετρελαιοειδή. Με άλλα λόγια, το πετρέλαιο ολίγον επέδρασε στην αρνητική αυτή εξέλιξη, πράγμα λογικό εάν αναλογισθούμε πώς η σημαντική αύξηση της τιμής του πετρελαίου αντισταθμίστηκε από την υποτίμηση του δολαρίου (στο οποίο κοστολογείται το πετρέλαιο) έναντι του ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας δεν επηρέασε την άνοδο του ελλείμματος, καθώς παρέμεινε σταθερά στο 4% όπως και τα προηγούμενα έτη. Συνεπώς, η δραματική αύξηση του εμπορικού ελλείμματος οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην επιδείνωση της εγχώριας ανταγωνιστικότητας. Την επιδείνωση αυτή προκάλεσε, και συνεχίζεται να προκαλεί, ο σημαντικά υψηλότερος εγχώριος πληθωρισμός έναντι του μέσου ευρωπαϊκού όρου, στον οποίο συμβάλλουν η ανεπαρκώς ανταγωνιστική λειτουργία των αγορών αγαθών-υπηρεσιών, το δημόσιο έλλειμμα και οι υψηλές μισθολογικές αυξήσεις. Οι παράγοντες αυτοί συνεχίζουν να επενεργούν και φέτος, με την πρόσθετη διαφορά ότι μέχρι σήμερα το πετρέλαιο ακριβαίνει παράλληλα με την ανατίμηση του δολαρίου έναντι του ευρώ. Με την οικονομική στασιμότητα, δε, στην Ε.Ε. να συνεχίζεται, θα ήταν υπερβολή να αναμένει κανείς μία νέα ανατίμηση του ευρώ ανάλογη της περυσινής.
Μολονότι η κατάσταση του ελλείμματος βελτιώνεται σε επίπεδο ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών εξαιτίας του πλεονάσματος των υπηρεσιών, οι τελευταίες δεν προβλέπεται να έχουν τα αρχικώς αναμενόμενα θεαματικά οφέλη από τον τουρισμό, καθώς η Ολυμπιάδα πλήττεται εισπρακτικά από τον φόβο της τρομοκρατίας, τη δυσφήμηση λόγω των καθυστερήσεων στα έργα, την εγχώρια ακρίβεια και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Τυχόν επιδείνωση της διεθνούς συγκυρίας, εννοείται, θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Αρα, το πρόβλημα του εμπορικού ελλείμματος ή της ασθενικής ανταγωνιστικότητάς μας αναμένεται να χειροτερέψει και φέτος. Εκτός και εάν η νέα κυβέρνηση λάβει γρήγορα μέτρα για την εξωγενή (π.χ. φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές, γραφειοκρατία, άρση αντικινήτρων) μείωση του κόστους επιβάρυνσης στη λειτουργία των επιχειρήσεων. Εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο, λόγω της προτεραιότητας της ολυμπιάδας και του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας.
(Από την εφημερίδα ΕΣΠΡΕΣ, 01/04/2004)