Οι ευρωβουλευτές εξέφρασαν την ανησυχία τους και ζήτησαν από την ΕΕ και
τους διεθνείς εταίρους να επιταχύνουν τις επενδύσεις για την προστασία των
ειδών της χλωρίδας και πανίδας με ψήφισμα τους που υιοθετήθηκε την Πέμπτη 7
Οκτωβρίου. Η έκκληση τους αυτή γίνεται ενόψει της Συνόδου της Διάσκεψης των
Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα στη Nagoya της Ιαπωνίας.
Στο ψήφισμα, το
οποίο υιοθετήθηκε με 505 ψήφους υπέρ, 22 κατά και 41 αποχές γίνονται συστάσεις
για τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ ενόψει της Συνόδου της Διάσκεψης των
Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα, η οποία θα λάβει χώρα στη Nagoya της
Ιαπωνίας στις 18-29 Οκτωβρίου. Στη Σύνοδο αυτή, στα πλαίσια του Παγκόσμιου
Έτους Βιοποικιλότητας, θα τεθούν στόχοι για το 2020 και ένα "όραμα"
για το 2050.
Ο πρόεδρος της
επιτροπής Περιβάλλοντος Jo L
einen (Σοσιαλιστές, Γερμανία)
σχολίασε:" Εάν δεν σταματήσουμε την απώλεια της βιοποικιλότητας θα είναι
σαν να δαγκώνουμε το χέρι που μας ταΐζει. Η ΕΕ θα πρέπει να ηγηθεί του αγώνα
για την προστασία της βιοποικιλότητας στη Σύνοδο της Διάσκεψης των Ηνωμένων
Εθνών στη Nagoya ".
Επενδύοντας στη
βιοποικιλότητα
Οι
ευρωβουλευτές εκφράζουν το "βαθύ προβληματισμό τους" για το γεγονός
ότι οι στόχοι για το 2010 που αφορούν τη σημαντική μείωση της απώλειας της
βιοποικιλότητας παγκοσμίως και τον τερματισμό της απώλειας στην ΕΕ, δεν έχουν
ακόμα επιτευχθεί. Καλούν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διαδραματίσουν ηγετικό
ρόλο ανακοινώνοντας οικονομικές δεσμεύσεις ενόψει της Συνόδου.
Χρειάζεται
δραστική αύξηση της παγκόσμιας χρηματοδότησης για τη βιοποικιλότητα, τονίζουν
οι ευρωβουλευτές. Αυτό αποτελεί μία αναγκαία επένδυση, καθώς όπως εκτιμάται σε
μελέτη που αναφέρεται στο ψήφισμα, το κόστος για την παγκόσμια οικονομία, το
οποίο οφείλεται στην απώλεια της βιοποικιλότητας, κυμαίνεται περί τα 50 δισ.
ευρώ ετησίως και βαίνει αυξανόμενο.
Κλιματική
αλλαγή και αναπτυσσόμενες χώρες
Το ΕΚ
αναγνωρίζει ότι η βιοποικιλότητα και η κλιματική αλλαγή θέτουν τις ίδιες
προτεραιότητες, όπως είναι η προστασία των δασών. Οι αναπτυσσόμενες χώρες
παρουσιάζονται ευάλωτες και στα δύο αυτά μεγάλα θέματα. Οι ευρωβουλευτές θέλουν
να διασφαλίσουν ότι και οι χώρες αυτές θα αποζημιώνονται για τις εργασίες
διατήρησης της βιοποικιλότητας και θα προστατεύονται από τις επιπτώσεις
του αφανισμού ειδών.