Έρχονται οι Κινέζοι,
φεύγουν οι Έλληνες
Το περιβάλλον μέσα στο οποίο καλούνται να δραστηριοποιηθούν
οι επιχειρήσεις στην χώρα μας είναι αρνητικό έως εχθρικό. Η Κυβέρνησις μιλάει
διαρκώς γιά επενδύσεις και ανάπτυξη, αλλά με τα μέτρα που λαμβάνει επιτυγχάνει
το αντίθετο. Πολλές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο, είτε
προσπαθούν να περιορίσουν τις δραστηριότητές τους, είτε να μετακομίσουν εκτός
Ελλάδος. Και τούτο όχι μόνο λόγω της υφέσεως καθ’ εαυτήν, αλλά λόγω του διωγμού
τον οποίο αισθάνονται ότι υφίστανται από το κράτος.
Αναδρομικοί φόροι
Οι κυβερνώντες δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται την ζημιά που
προκαλούν στην οικονομία με την αντι-επιχειρηματική πολιτική τους. Εκτός από
την απίστευτη γραφειοκρατία την οποία είναι υποχρεωμένες να υπηρετούν οι
επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, τώρα υφίστανται και φορολογικό
διωγμό. Πού ακούσθηκε να υπόκεινται οι επιχειρήσεις σε έκτακτη αναδρομική
φορολογία γιά τα κέρδη που επραγματοποίησαν κατά την προηγούμενη χρήση,
ανεξαρτήτως αν κατά την τρέχουσα χρήση συνεχίζουν να έχουν κέρδη ή είχαν
ζημίες; Είναι αυτός τρόπος γιά να καλλιεργηθή κλίμα επενδυτικής σταθερότητος;
Το αντίθετο συμβαίνει. Καλλιεργείται κλίμα απίστευτης αστάθειας.
Εξ ίσου αντι-επενδυτικό είναι και το ύψος της φορολογίας
καθ’ εαυτό. Μετά την ενσωμάτωση των εισοδημάτων από εταιρικά μερίσματα στην
κλίμακα φορολογίας φυσικών προσώπων, τα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων
φορολογούνται με συντελεστή έως 45%. Τούτο δε, όταν σε όλες τις Βαλκανικές
χώρες που μας περιβάλλουν αλλά και στην Κύπρο, ο αντίστοιχος συντελεστής δεν
υπερβαίνει το 15%. Σε κάποιες χώρες μάλιστα, όπως στην Βουλγαρία και τα Σκόπια
είναι μόλις 10%. Πώς λοιπόν να επιβιώσουν στο περιβάλλον αυτό οι ελληνικές
επιχειρήσεις; Και γιατί όσες από αυτές έχουν την δυνατότητα να μεταφερθούν στις
γειτονικές χώρες, να μην το πράξουν; Ηδη, ουκ ολίγες επιχειρήσεις με έδρα την
Βόρειο Ελλάδα έχουν μεταφερθή εκτός των συνόρων. Και μέχρι να συνειδητοποιήση η
Κυβέρνησις την ζημιά που προκαλεί με την φορολογική πολιτική της, φοβούμεθα ότι
θα έχουν φύγει αρκετές ακόμη.
Αλλά και πέραν των ιδίων των φορολογικών μέτρων, αυτό που
δηλητηριάζει το επιχειρηματικό και επενδυτικό κλίμα στην χώρα μας είναι ο
τρόπος με τον οποίο τα ανακοινώνουν οι κυβερνώντες. Ακόμη και η φρασεολογία που
χρησιμοποιούν, θυμίζει εποχές του σοσιαλμαρξιστικού ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατεδίωκε
απροκάλυπτα την ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία. Οι κυβερνώντες δεν
φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι οι φόροι δεν μπορούν να επιβάλλονται εν είδει
«τιμωρίας» σε όσους δημιουργούν πλούτο. Και ότι δεν επιτρέπεται να
αντιμετωπίζουν τις επιχειρήσεις ως «εχθρούς» της κοινωνίας. Η αντίληψις αυτή,
που ενοχοποιεί το κέρδος, είναι αρκετή γιά να δημιουργήση κλίμα ανασφαλείας και
τάση φυγής προς το εξωτερικό. Αυτό συμβαίνει σήμερα.
Οξύμωρο σκηνικό
Όμως και η αντιπολίτευσις δεν φαίνεται να συνδράμη στην
καλλιέργεια θετικού επιχειρηματικού και επενδυτικού κλίματος. Η Νέα Δημοκρατία
έχει στοχοποιήσει το μνημόνιο, όταν τα περισσότερα μέτρα που προβλέπει είναι οι
διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες έπρεπε να έχουν γίνει στην χώρα μας εδώ και
δεκαετίες. Αυτό που πρέπει να στοχοποιή η Νέα Δημοκρατία είναι τα φορολογικά
μέτρα της Κυβερνήσεως, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με το μνημόνιο. Κανένα
μνημόνιο δεν αναφέρει ότι ο συντελεστής με τον οποίο φορολογούνται τα
διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων πρέπει να είναι 45%, όταν στις γειτονικές
μας χώρες είναι μόλις 10%. Αυτό είναι καθαρή επιλογή της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ,
η οποία μάλιστα επαίρεται ότι με αυτήν -και άλλες αντίστοιχες- δεν έχει χάσει
τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της. Αυτά θα έπρεπε να στηλιτεύη η αξιωματική
Αντιπολίτευσις και όχι το μνημόνιο καθ’ εαυτό.
Ο πόλεμος που έχει κηρυχθή μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων
εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών δηλητηριάζει ακόμη περισσότερο το
επιχειρηματικό κλίμα. Η αβεβαιότης γιά το αύριο αναγκάζει όλο και περισσότερους
επιχειρηματίες να μην αναλαμβάνουν επιχειρηματικούς κινδύνους και να καλύπτουν
τα νώτα τους. Η στάσις αυτή έχει τραγικές συνέπειες γιά την ίδια την οικονομία,
την ανάπτυξη, την απασχόληση, το γενικώτερο κλίμα εμπιστοσύνης. Φθάσαμε σήμερα
να έχουμε το εξής οξύμωρο σκηνικό: Από την μία πλευρά, η Κυβέρνησις πανηγυρίζει
γιά τις κατ’ αρχήν συμφωνίες με τους Άραβες και τους Κινέζους. Και από την
άλλη, κάνει τα πάντα γιά να εκδιώξη τις εγχώριες επιχειρήσεις. Κοινώς, έρχονται
οι Κινέζοι και φεύγουν οι Έλληνες!
(από την εφημερίδα "Εστία")