Εν μέσω όλης της γελοίας παραφιλολογίας για την έλευση του 2012 και την υποτιθέμενη «Αποκάλυψη», χρήσιμο είναι να εξετάσουμε ψύχραιμα και επιστημονικά έναν από τους πιο πιθανούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να επέλθει το τέλος του πολιτισμού μας: Τους αστεροειδείς.

Εν μέσω όλης της γελοίας παραφιλολογίας για την έλευση του 2012 και την υποτιθέμενη «Αποκάλυψη», χρήσιμο είναι να εξετάσουμε ψύχραιμα και επιστημονικά έναν από τους πιο πιθανούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να επέλθει το τέλος του πολιτισμού μας: Τους αστεροειδείς.

Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη των τηλεσκοπίων και των μεθόδων παρατήρησης επέτρεψαν στις διαστημικές υπηρεσίες να παρακολουθούν και να καταγράφουν τις τροχιές των σωμάτων αυτών που βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα. Ο αριθμός των αστεροειδών όμως είναι μεγάλος και δεν μπορούμε παρά να μελετήσουμε λίγο-λίγο ένα μικρό μέρους από αυτούς και να τους κατατάξουμε με βάση το μέγεθος και την επικινδυνότητά τους.

Το μέγεθος της καταστροφής που θα προκαλέσει ενδεχόμενη πρόσκρουση ποικίλει αναλόγως με το μέγεθος του αντικειμένου και το μέρος που θα χτυπήσει τον πλανήτη μας. Πάντως, ακόμα και ένας σχετικά μικρός αστεροειδής, διαμέτρου μόλις μερικών εκατοντάδων μέτρων είναι σε θέση να καταστρέψει μια ολόκληρη πόλη. Αν περάσουμε στην κλίμακα των χιλιομέτρων, τότε αρχίζουμε να μιλάμε για ολοκληρωτική καταστροφή: Πυρηνικός χειμώνας, απορύθμιση του κλίματος, ακόμη και ακαριαίο τέλος της ζωής στη Γη.

Τα καλά νέα είναι ότι η ανθρωπότητα διαθέτει θεωρητικά κάποια «όπλα» για να αμυνθεί απέναντι στην απειλή αυτή. Για αυτό το λόγο άλλωστε έχουν συσταθεί υπηρεσίες και φορείς ανά τον κόσμο που ασχολούνται με ακριβώς αυτό το θέμα. Οι επιστήμονες αναζητούν τρόπους να πληροφορηθούν εγκαίρως την έλευση ενός φονικού αντικειμένου και να το καταστρέψουν ή να το εκτρέψουν από την τροχιά του. Ακόμη απέχουμε από αυτή τη δυνατότητα, αλλά η εκτίμηση είναι ότι στο εγγύς μέλλον θα μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα «πλανητικής» άμυνας, το οποίο σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν θα είναι τόσο ακριβό όσο νομίζουν κάποιοι.

Πρέπει να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα: Η σύγκρουση ενός αστεροειδή όπως αυτός που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους ή εκείνος που εξερράγη στην Τονγκούσκα της Σιβηρίας στις αρχές του αιώνα είναι βέβαιη στατιστικά σε βάθος χρόνου, το οποίο σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει μια ημερομηνία λήξης που μονάχα ο Θεός γνωρίζει. Η υποστήριξη των προγραμμάτων αυτών είναι μια εξόχως λογική επιλογή. Άλλωστε, θα ήταν κρίμα να εξαλειφόμασταν από μια απειλή, την οποία θα μπορούσαμε να είχαμε αποτρέψει με την τεχνολογία και τη γνώση που διαθέτουμε.