Οι χθεσινές δηλώσεις Παπακωνσταντίνου από το Λονδίνο ότι το έλλειμμα του
2010 τελικά θα είναι «κατά 5,5 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο μέχρι το τέλος
του έτους», ουσιαστικά μεταφράζονται σε διάψευση της βασικής παραδοχής του
προσχεδίου προϋπολογισμού του 2011 περί ελλείμματος 7,8%. Έτσι, στην πραγματικότητα, το
φετινό έλλειμμα θα κινηθεί στο 9,3%, με πιθανό το σενάριο να φτάσουμε τελικά σε
ακόμη υψηλότερα επίπεδα.
Δεν θα μπορούσε κανείς παρά να θυμηθεί τις δηλώσεις του κ. Στέφανου Μάνου
στις 5 Οκτωβρίου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει το
προσχέδιο «ανειλικρινές», καθώς στηριζόταν σε δύο πολύ αισιόδοξες παραδοχές – η
μία αφορούσε το πώς θα διαμορφωθούν ως στο τέλος του έτους τα έσοδα και η άλλη
το πώς θα διαμορφωθούν οι δαπάνες. Βασική αιτία της ανακρίβειας των παραδοχών
αυτών ήταν για τον πρώην υπουργό οι εκλογικές ανάγκες της κυβέρνησης στις
εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και, φυσικά, βασικό επακόλουθό τους θα
είναι το ότι το τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού του 2011 θα περιλαμβάνει τη
λήψη επιπλέον μέτρων.
Τι είδους, όμως θα είναι τα νέα αυτά μέτρα; Θα είναι η περαιτέρω μείωση
μισθών και, κυρίως, μία νέα επιβολή φόρων; Το μόνο που θα επιτευχθεί, όμως, με
τον τρόπο αυτό θα είναι η επανάληψη της φετινής εικόνας σε πολύ δυσμενέστερες,
μάλιστα, συνθήκες και με καταστρεπτικά επακόλουθα για την πραγματική οικονομία.
Κι εδώ αναδεικνύεται η πολιτική υφή του προβλήματος, με το οποίο θα βρεθεί
αντιμέτωπη η κυβέρνηση: απαιτούνται πλέον περικοπές στον στενό πυρήνα του
δημόσιου τομέα – κάποιοι δεν αποκλείουν ακόμη και απολύσεις - και η
ευρεία ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών. Ο στόχος πρέπει να είναι ο περιορισμός
της δράσης του κράτους και η ανάδειξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε κύριο μοχλό
της εξόδου από την κρίση.
Όμως, κάτι τέτοιο αποτελεί, ουσιαστικά, απόφαση σύγκρουσης του κυβερνώντος
κόμματος με τις κομματικές συντεχνίες του δημοσίου τομέα, που αποτελούν
διαχρονικό και βασικό έρεισμά του.
Στον μεν πρώτο γύρο της σύγκρουσης ο Πρωθυπουργός αναδείχθηκε νικητής, καθώς το
δίλημμα «πρόωρες εκλογές ή σταθερότητα» απευθυνόταν κυρίως σε αυτές τις ομάδες,
από τις οποίες ζητούσε έγκριση της ως τώρα κυβερνητικής πολιτικής στην κάλπη.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών κατέδειξε μία πολιτική νίκη, η επίτευξη της οποίας
δεν χωρούσε ανέξοδη εσωκομματική κριτική και διαφοροποιήσεις.
Τώρα, όμως, είναι η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων. Και το δίλημμα είναι: ή
πολιτικά επώδυνες επιλογές για τον ίδιο τον κορμό παγιωμένων συμφερόντων στον
δημόσιο τομέα ή μετακύλιση του κόστους πάλι στον ιδιωτικό τομέα. Όμως, αυτή τη
φορά, θα επικαλεστούμε τον σύμβουλο του Πρωθυπουργού και πρώην αντιπρόεδρο της
ΕΚΤ, κ. Παπαδήμο, ο οποίος δήλωσε εχθές ότι η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων
και γενικότερα της πραγματικής οικονομίας, θα προκύψει μόνο όταν η χώρα
αποκτήσει πειστική και μόνιμη πρόοδο στη δημοσιονομική εξυγίανση, την οποία
εξήρτησε ακριβώς από τις τολμηρές περικοπές στον στενό δημόσιο τομέα …