Κρίσιμες
θα αποδειχθούν για την ενεργειακή αγορά οι μέρες που ακολουθούν. Το αρμόδιο
υπουργείο καλείται να βάλει το χέρι επί των τύπων των ήλων για κορυφαία θέματα,
ακροβατώντας σε σχοινί τεντωμένο, χωρίς δίχτυ ασφαλείας από κάτω. Από την
απόφαση για την πρόσβαση ιδιωτών στους λιγνίτες, την αξιοποίηση του Νότιου
Πρίνου για την κατασκευή υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου, το λιγνιτωρυχείο της
Βεύης, ως το μοντέλο του διαχειριστή των δικτύων.
Προτεραιότητα
βέβαια έχει το θέμα των λιγνιτών, με την υπουργό Τίνα Μπιρμπίλη να βρίσκεται
σήμερα στις Βρυξέλλες. Αυτή τη στιγμή όλα τα μάτια της αγοράς είναι στραμμένα
στο ΥΠΕΚΑ. Αναμένοντας με έκδηλο ενδιαφέρον την απόφαση του για το μέλλον της
ΔΕΗ, που θα σηματοδοτήσει εν πολλοίς όχι μόνον την απελευθέρωση της αγοράς,
αλλά κυρίως το αν το ένα μέλος της τρόϊκας, η Κομισιόν, θα ικανοποιηθεί από τη
λύση που θα προταθεί για τους λιγνίτες, από την οποία, όπως έχει ήδη
διαμηνυθεί, εξαρτάται ακόμη και η εκταμίευση της τέταρτης δόσης του δανείου. Η
Κομισιόν μάλιστα, όπως συγκλίνουν όλες οι πληροφορίες, είναι ο πιο σκληρός
διαπραγματευτής από τα μέλη της τρόϊκας, για τα ανοιχτά θέματα της ενεργειακής
αγοράς.
Στο
τραπέζι «παίζει» η ανταλλαγή ή η πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Τη δεύτερη επιλογή υποστηρίζουν
εξαρχής οι κοινοτικοί ελεγκτές μας και φαίνεται ότι εκεί ξαναγυρνάμε, καθώς
όλες οι άλλες ενδιάμεσες λύσεις που εξετάσθηκαν κρίνονται από ανεπαρκείς έως
ανεδαφικές τεχνικά. Το ερώτημα είναι αν θα συμπεριλάβει και τα υδροηλεκτρικά,
όπως ζήτησαν από το καλοκαίρι οι ελεγκτές, ή αν θα περιορισθεί στις λιγνιτικές
μονάδες. Πάντως, η επιλογή αυτή φαίνεται ότι θα καταφέρει να συσπειρώσει όλη
την αγορά στην απέναντι πλευρά. Γιατί και η διοίκηση της ΔΕΗ, συνεπικουρούμενη
από τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, δεν τη θέλει, αλλά και οι ανεξάρτητοι παραγωγοί δεν είναι και
τόσο διατεθειμένοι να αγοράσουν παλιές και ρυπογόνες μονάδες. Ποιοι θα είναι
λοιπόν υποψήφιοι αγοραστές, αν, λέμε, αν, η λύση αυτή θεωρεί ως η πιο
ενδεδειγμένη; Ξένοι ενεργειακοί παίκτες; Και γιατί θα ενδιαφέρονταν να μπουν σε
μια τόσο ρηχή αγορά, με τη μείωση της ζήτησης ηλεκτρισμού να έχει ξαναγυρίσει
στα επίπεδα του 2006; Το αδιέξοδο είναι προφανές και δεν είναι βέβαιο αν το
έχουν αντιληφθεί επαρκώς οι ίδιοι οι ελεγκτές μας ή αν θα πιέσουν προς αυτήν
την κατεύθυνση, απλά και μόνον για να τηρηθεί το κοινοτικό γράμμα του νόμου.
Ένα
δεύτερο σημαντικό θέμα, το οποίο ναι μεν δεν αφορά άμεσα τη λειτουργία της
αγοράς, αλλά σχετίζεται με το ρόλο που επιδιώκει να διαδραματίσει η χώρα στην
ενεργειακή σκακιέρα, είναι η δημιουργία αποθηκευτικών χώρων για το φυσικό
αέριο, στις εγκαταστάσεις του Νότιου Πρίνου. Η αρμόδια επιτροπή που ανέλαβε να
συντάξει το πόρισμα για την αξιοποίηση αυτών των εγκαταστάσεων ολοκλήρωσε χθες
το έργο της. Μόνον που το πόρισμα της μοιάζει με σολομώντια λύση. Πρόταση δεν
εμπεριέχει, απλά και μόνον την καταγραφή των διαφορετικών απόψεων που υπάρχουν
για το θέμα αυτό. Συνεπώς, το ΥΠΕΚΑ καλείται κι εδώ «να βγάλει τα κάστανα από
τη φωτιά». Πάντως, το γεγονός ότι ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης θα είναι παρών
αύριο στη νέα γεώτρηση της εταιρίας
Energean
Oil
&
Gas, πρώην Ενεργειακή Αιγαίου, που διαθέτει άδειες εκμετάλλευσης του
κοιτάσματος και επιθυμεί διακαώς να συμμετάσχει στο σχήμα αξιοποίησης του
Νότιου Πρίνου, ενδεχομένως να δίνει ένα σήμα των προθέσεων του υπουργείου. Η
εταιρία έχει πει δημόσια ότι αν δεν συμμετάσχει στο επενδυτικό σχήμα για τη
δημιουργία υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου, θα κάνει άλλη μία γεώτρηση για να
«τραβήξει» το υπόλοιπο κοίτασμα και στη συνέχεια θα αποχωρήσει. Αυτό όμως θεωρείται
καταστροφικό για τα συγκεκριμένα σχέδια, οπότε η «προειδοποίηση» της
Energean
Gas &
Oil μάλλον δεν θα περάσει
απαρατήρητη. Ίσως γι αυτό ο κ. Μανιάτης μεταβαίνει αύριο στην Καβάλα, για να
διατηρήσει κι εδώ κάποιες ισορροπίες.
Από
κει και πέρα, το θέμα της Βεύης θυμίζει πλέον «Γεφύρι της Άρτας». Ολημερίς το
χτίζουνε….Ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει πράγματι ιδιωτικό ενδιαφέρον για την
κατασκευή λιγνιτικής μονάδας, που θα τροφοδοτείται από τα συγκεκριμένα
κοιτάσματα, είναι καιρός το υπουργείο να βάλει τέλος στην υπόθεση αυτή,
«πετώντας το μπαλάκι» πλέον στον ιδιώτη επενδυτή.
Όσο
για το μοντέλο του διαχειριστή των δικτύων, εδώ μάλλον η όποια λύση επιλεγεί θα
είναι συνάρτηση άμεσα της πρώτης, για τους λιγνίτες. Αν το ΥΠΕΚΑ λάβει μια
απόφαση που θα είναι θαρραλέα και μακριά από την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων
παντός είδους, θα είναι πιο εύκολο στη συνέχεια να διαχειρισθεί τις αντιδράσεις
της ΔΕΗ και των σκληρών συνδικαλιστών της για τα θέματα της διαχείρισης των
δικτύων.
Ιδού
λοιπόν πεδίο λαμπρό για την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ. Θα μείνει στην ιστορία ή θα
τραπεί σε άτακτη φυγή;