Συμφωνία Κύπρου-Ισραήλ για την ΑΟΖ: Παράδειγμα Προς Μίμηση

Ιδιαίτερα σημαντική για τόσο για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και για την γενικότερη γεωπολιτική ισορροπία της ΝΑ Μεσογείο κρίνεται, αναμφίβολα, η συμφωνία για καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) που υπεγράφη με το Ισραήλ την περασμένη Παρασκευή, 17 Δεκεμβρίου. Μετά την όλο και πιο έντονη αντι-ισραηλινή στροφή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας υπό τον νέο-οθωμανικό σχεδιασμό των Ερντογάν – Νταβούτογλου, τα συμφέροντα της Κύπρου άρχισαν να βρίσκουν στήριξη από το Ισραήλ.
energia.gr
Τετ, 22 Δεκεμβρίου 2010 - 09:07
Ιδιαίτερα σημαντική για τόσο για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και για την γενικότερη γεωπολιτική ισορροπία της ΝΑ Μεσογείο κρίνεται, αναμφίβολα, η συμφωνία για καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) που υπεγράφη με το Ισραήλ την περασμένη Παρασκευή, 17 Δεκεμβρίου. Μετά την όλο και πιο έντονη αντι-ισραηλινή στροφή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας υπό τον νέο-οθωμανικό σχεδιασμό των Ερντογάν – Νταβούτογλου, τα συμφέροντα της Κύπρου άρχισαν να βρίσκουν στήριξη από το Ισραήλ.

Αποκορύφωμα ήταν η προχθεσινή (20/12) – ιδιαίτερα κοφτή – δήλωση της ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία ήλθε ως απάντηση στις τουρκικές διαμαρτυρίες για την συμφωνία. Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος του ισραηλινού ΥΠΕΞ, Γιγκάλ Παλμόρ δήλωσε: «Η συμφωνία είναι ένα ζήτημα που αφορά αποκλειστικά το Ισραήλ και την Κύπρο και δεν επηρεάζει κάποια τρίτη χώρα», προσθέτοντας ότι «δεν αντιλαμβανόμαστε πώς μια τρίτη χώρα θα μπορούσε να έχει λόγο επί αυτής». Άλλος, μάλιστα, Ισραηλινός αξιωματούχος κατηγόρησε την Άγκυρα για «θλιβερό κυνισμό», φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «χρησιμοποιεί την κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου ως επιχείρημα για να αμφισβητήσει τη συμφωνία», δήλωση που «φωτογραφίζει» και, ουσιαστικά, καταγγέλλει την εκβιαστική τακτική της Τουρκίας στο Κυπριακό.

Πραγματικά, η Άγκυρα, θέλοντας να νομιμοποιήσει την παράνομη εισβολή και κατοχή στον Βορρά της Μεγαλονήσου, προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να αμφισβητήσει έμπρακτα τα κυριαρχικά δικαιώματα, που δικαιούται να ασκεί μόνο η νόμιμη κυπριακή κυβέρνηση. Ασκεί πιέσεις σε Βηρυτό και Κάιρο ώστε να μην κυρωθούν οι αντίστοιχες συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας για τα τμήματα της ΑΟΖ της που γειτνιάζουν με Λίβανο και Αίγυπτο.

Αλλά και μετά τη συμφωνία της Παρασκευής, εκλήθη στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ο πρέσβης του Ισραήλ στην Άγκυρα, στον οποίο ο Τούρκος Υφ. Εξωτερικών Σινιρλίογλου δήλωσε ότι η εξέλιξη αυτή θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, αλλά και ότι η Λευκωσία δεν μπορεί να προβαίνει σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις, καθώς δεν εκπροσωπεί το σύνολο της νήσου. Με την διπλωματική, όμως, αυτή επιτυχία, η εκβιαστική αυτή πολιτική βρήκε μπροστά της ένα καθ’ όλα νόμιμο και νομότυπο τετελεσμένο από πλευράς Λευκωσίας, η οποία έδρασε στην περίσταση αυτή ως αυτό που πραγματικά είναι: η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση στο νησί που εκπροσωπεί το μοναδικό νόμιμο κρατικό υποκείμενό της και το οποίο θα πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται και μετά την οποιαδήποτε λύση. Και, επιπλέον, ότι το κράτος αυτό, ούτε πριν, αλλά, περισσότερο ούτε μετά τη λύση μπορεί να είναι όμηρος παρανόμων ενεργειών, όπως η εισβολή και επί 36 χρόνια κατοχή του νησιού από τον «Αττίλα» - με προφανείς προεκτάσεις σε κάθε πτυχή του Κυπριακού …

Επίσης, η επιτυχία αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για την Αθήνα, ώστε να προχωρήσει και στην δική της οριοθέτηση των δικαιωμάτων στο Αιγαίο χωρίς των φόβο επίσημων ή ημιεπίσημων απειλών, όπως το περίφημο casusbeli, ή η αμφισβήτηση της ΑΟΖ στο Καστελλόριζο. Η χθεσινή (22 Δεκεμβρίου) έναρξη δημόσιας διαβούλευσης από το ΥΠΕΚΑ για τον υπό σύστασιν φορέα για την Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων ελπίζουμε να συνοδευτεί από μία θαρραλέα και ενεργητική πολιτική άσκησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.