Σε αναζωπύρωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης θα οδηγήσει,
δίχως αμφιβολία, το νέο ράλι της τιμής του πετρελαίου, η οποία ξεπέρασε στιγμιαία
την Παρασκευή τα 94 δολάρια για την ποικιλία
Brent
στο
ICE
του Λονδίνου.
Στη διαπίστωση αυτή προχωρούν αρκετοί διεθνείς αναλυτές, ειδικοί στα ζητήματα της
ενέργειας και για να την υποστηρίξουν παρουσιάζουν μια συγκεκριμένη γραφική παράσταση:
Σε αυτή φαίνεται καθαρά ότι οι βίαιες «εκρήξεις» της τιμής του μαύρου χρυσού
ήδη από τη δεκαετία του 1970 συνοδεύονταν άμεσα από την οικονομική κρίση διεθνώς.
Αυτό επαναλήφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το 1990-91 και φυσικά το
2008, όταν η τιμή έφτασε τα 147 δολάρια ανά βαρέλι.
Η σχέση αιτίας-αποτελέσματος στην περίπτωση αυτή δεν είναι πάντοτε
άμεση. Γνωρίζουμε φυσικά ότι αρκετοί μεγάλοι κλάδοι της οικονομίας, όπως οι
μεταφορές και η βιομηχανία, στηρίζονται άμεσα στο πετρέλαιο για να λειτουργήσουν,
όμως ο συσχετισμός φτάνει ακόμα παραπέρα. Για ορισμένους, αποτελεί νομοτελειακό
γεγονός σε ένα γενικότερο φιλοσοφικό επίπεδο, διότι ολόκληρος ο σύγχρονος
πολιτισμός είναι «χτισμένος» επάνω στα ορυκτά καύσιμα και ιδίως στο πετρέλαιο.
Όσον αφορά τα επιμέρους, οι ειδικοί απαριθμούν τους λόγους της
πρόσφατης έκρηξης της τιμής του βαρελιού: Από τη μια το κύμα βαρυχειμωνιάς που
πλήττει τις ΗΠΑ και τη Βόρεια Ευρώπη και από την άλλη η ανάκαμψη της ζήτησης σε
αγορές-κλειδιά, όπως της Ασίας. Ιδιαίτερα στην Κίνα, η ζήτηση έχει επανέλθει ήδη
εδώ και καιρό στα επίπεδα προ της κρίσης.
Πέρυσι τέτοια εποχή, αρκετά στελέχη και αναλυτές, έκαναν λόγο
για τιμή της τάξης των 90-100 δολαρίων για το 2010. Στην πορεία, οι προβλέψεις τους
αυτές διαψεύστηκαν, αφού το βαρέλι παρέμενε κοντά στα 70-80 δολάρια κατά το
μεγαλύτερο μέρος του έτους. Ιδού όμως, που λίγο πριν το τέλος, το πετρέλαιο όχι
μόνο ξεπέρασε τα 90 δολάρια, αλλά σπεύδει να «προλάβει» και τα 100 πριν κλείσει
η χρονιά!
Όπως είναι φυσικό, οι ειδικοί πλέον αναμένουν τιμές κοντά
στα 100 δολάρια για το 2011 και ακόμη υψηλότερες για τη συνέχεια. Η αύξηση αυτή
ξεπερνά κατά πολύ τα επίπεδα του πληθωρισμού και οδηγείται κατά κύριο λόγο από
τη ζήτηση και κατά δεύτερο λόγο από συγκυριακά φαινόμενα. Συνεπώς, υπάρχει κάθε
λόγος ανησυχίας για επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, ειδικά αν οι παραγωγοί
δείξουν σημάδια αδυναμίας στην κάλυψη των νέων αναγκών.