Ανάπτυξη και Πράσινοι Φόροι

«Ανάπτυξη και Πράσινοι Φόροι» ήταν ο τίτλος του Διεθνούς Συμποσίου που οργάνωσε η Βελγική Προεδρία πριν από λίγες μέρες. Ο Βέλγος υπουργός Οικονομικών άνοιξε το πρόγραμμα με τη φράση: «Η συζήτηση για πράσινη φορολογική πολιτική κερδίζει καθημερινά έδαφος στην Ε.Ε. και αντικατοπτρίζει τη σημασία των θεμάτων φορολογίας, οικονομικής και περιβαλλοντικής πολιτικής στην Ευρώπη, αλλά και στον ευρύτερο Kόσμο». Φαίνεται όμως ότι η πατρίδα μας και σε αυτό το θέμα, όπως και πολλά άλλα, είναι εκτός Κόσμου και χρόνου.

Στο Διεθνές αυτό Συμπόσιο είχα κληθεί να παρουσιάσω το ακόλουθο θέμα: «Πρασινίζοντας την οικονομία σε καιρούς δημοσιονομικής κρίσης». Οι θέσεις μου συνοψίστηκαν στα εξής:

Πρώτον, η «πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση», που βασίζεται κυρίως στη μετατόπιση φορολογικού βάρους από την εργασία στη ρύπανση και στη χρήση φυσικών πόρων, συγκρινόμενη με τα γνωστά μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, με περικοπές μισθών και συντάξεων, καθώς και αυξήσεις του ΦΠΑ, όχι μόνο δεν οδηγεί σε ύφεση, αλλά και σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας, του ΑΕΠ και της απασχόλησης. Επιπλέον είναι και κοινωνικώς πιο αποδεκτή.

Δεύτερον, από φοροτεχνικής πλευράς, οι πράσινοι φόροι είναι οι πιο εύκολοι στην είσπραξη, ταχύτεροι σε αποτελέσματα και δεν παίρνουν φοροδιαφυγή. Αν και έμμεσοι φόροι, μπορεί να κλιμακωθούν, ανάλογα με την κατανάλωση, ώστε να μην πλήττουν τα χαμηλά εισοδήματα. Ούτως ή άλλως, σε μια χώρα, στην οποία το 65% των αμέσων φόρων καταβάλλεται από μισθωτούς και συνταξιούχους, είναι γελοίο να υποστηρίζομε ότι οι άμεσοι φόροι είναι κοινωνικώς δικαιότεροι.

Τρίτον, η πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση παράγει πολλές διαρθρωτικές αλλαγές: α) Οδηγεί σε ένα νέο οικονομικό πρότυπο απεξαρτημένο από τα στερεά καύσιμα και σε μια νέα κοινωνία του μέτρου. β) Αποκαθιστά τη φορολογική ισότητα μεταξύ των τριών συντελεστών της παραγωγής (φυσικών πόρων, εργασίας, κεφαλαίου). γ) Επεκτείνει τη διάρκεια της ζωής σπάνιων φυσικών πόρων και αποκαθιστά τη δικαιοσύνη στην κατανομή τους μεταξύ των σημερινών και των μελλοντικών γενεών. δ) Εξασφαλίζει την ταχεία μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και αναστέλλει την κλιματική αλλαγή, με όλες τις καταστροφικές συνέπειές της.

Μέσα στα παραπάνω πλαίσια, βραχυπρόθεσμα μεν, η πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας στη χρήση της ενέργειας και των φυσικών πόρων και άρα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, μεσοπρόθεσμα δε οδηγεί στη δημιουργία πράσινης τεχνολογίας και πλήθους πράσινων βιομηχανιών, που χαρακτηρίζονται από καινοτομία και υψηλή τεχνολογία. Ολα αυτά είναι τεκμηριωμένα με πλήθος στατιστικών στοιχείων, μελετών και μοντέλων.

Το δεύτερο όμως σκέλος της πράσινης φορολογικής μεταρρύθμισης, που αναφέρεται στη μεταφορά των εσόδων προς τα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να προχωρήσουν σε δραστικές μειώσεις των συντελεστών κοινωνικών εισφορών, αποτελεί πρόβλημα σε περίοδο επείγουσας δημοσιονομικής προσαρμογής. Αυτό μπορεί να εξοικονομηθεί με κάποιον ετεροχρονισμό. Σε μια πρώτη φάση, το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από τους πράσινους φόρους μπορεί να διοχετευθεί για την κάλυψη του ελλείμματος του προϋπολογισμού και –κατά το μέτρο που επιτυγχάνεται αυτό– να αυξάνεται η ροή προς τα Ταμεία.

Το ερώτημα είναι: γιατί αυτά άραγε να συμβαίνουν στις Βρυξέλλες και όχι στην Αθήνα, που τα έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη; Κατά τη διαβούλευση του φορολογικού νομοσχεδίου, που ψηφίστηκε στις αρχές του χρόνου, υποβλήθηκε λεπτομερής Μελέτη - Πρόταση στην αρμόδια Ομάδα Εργασίας για Πράσινους Φόρους. Προέβλεπε την εισαγωγή οκτώ νέων πράσινων φόρων και την αναπροσαρμογή δύο υφισταμένων, με αποτέλεσμα 15 δισεκατομμύρια ευρώ πρόσθετα ετήσια έσοδα, μέχρι το 2015. Το μόνο που είδα ήταν η αναπροσαρμογή των φόρων πετρελαίου, οριακή των τελών αυτοκινήτων και η εισαγωγή μικρού φόρου ηλεκτρισμού. Εναντι αυτών, στο Διεθνές Συμπόσιο των Βρυξελλών παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της πράσινης φορολογικής μεταρρύθμισης της Ουγγαρίας και η πρόσφατη εκτεταμένη μεταρρύθμιση της Ιρλανδίας που μόλις υιοθετήθηκε. Για μας τι να πω; Οτι φοβόμαστε; Οτι δεν τολμάμε από άγνοια;

Κύριοι της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης, στους κλαυθμηρισμούς ή και τις ύβρεις για το ΔΝΤ μία περήφανη ελληνική απάντηση υπάρχει:

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟΛΜΗΝ ΚΑΙ ΑΡΕΤΗΝ. Δώστε την προς όλους και προπαντός κάντε την πράξη, πριν είναι πολύ αργά.