Η άποψη ότι η ανθρωπογενής Κλιματική Αλλαγή
συμβάλει στην παγκόσμια θέρμανση και οδηγεί σε εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων
μάλλον παύει πλέον να αποτελεί το αντικείμενο της οποιασδήποτε ουσιαστικής πολιτικής
συζήτησης. Αυτό ισχύει διότι ήδη εδώ και δύο χρόνια, κορυφαίες ασφαλιστικές
εταιρείες διεθνώς, όπως η
Munich
Re, αποδέχονται πλήρως την ύπαρξη της παγκόσμιας θέρμανσης και την
υπολογίζουν ιδιαίτερα στις αναλύσεις τους. Σύμφωνα με τις ίδιες, το κόστος των
ακραίων φαινομένων κυμαίνεται σε δυσθεώρητα επίπεδα, ενώ παρατηρείται και μια
αυξητική τάση χρόνο με το χρόνο. Συνεπώς, οι πολιτικές αντεγκλήσεις, όπως αυτές
στις ΗΠΑ μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών, φαντάζουν πλέον άσχετες με την
πραγματικότητα, όταν οι ίδιοι οι οικονομικοί δρώντες αναγνωρίζουν την ύπαρξη
του φαινομένου και πράττουν αναλόγως.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι σε θέση να
απειλήσουν όχι μόνο τις ανθρώπινες ζωές, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Οι
πρόσφατες πλημμύρες στην Αυστραλία, οι οποίες έπνιξαν μια περιοχή με το μέγεθος
της Γαλλίας και της Γερμανίας μαζί, επέφεραν την διακοπή της λειτουργίας των
ορυχείων λιθάνθρακα και την αύξηση των διεθνών τιμών του. Επίσης, γνωρίζουμε
πως οι τυφώνες στον Κόλπο του Μεξικού διακόπτουν την παραγωγή πετρελαίου και
αντιλαμβανόμαστε τι θα συνέβαινε αν παρατηρούνταν πιο συχνά στο εξής. Από τη
στιγμή που ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να ψάχνει σε όλο και πιο δύσκολα σημεία
του πλανήτη για ορυκτά καύσιμα, όπως πετρέλαιο και αέριο στην Αρκτική, η επίδραση
των καιρικών φαινομένων θα είναι περισσότερο καταλυτική. Οι φυσικές καταστροφές
θα αρχίσουν να αποκτούν μια διογκούμενη οικονομική σημασία, τόσο για την κάθε
μεγαλο-επιχείρηση χωριστά, όσο και για τους οικονομικούς κλάδους συνολικά.
Ορυχείο Άνθρακα στην Αυστραλία, πριν και μετά την πλημμύρα:
Στο θεωρητικό κομμάτι, οι επιστήμονες δεν θα
μπορέσουν πιθανότατα ποτέ να πουν με σιγουριά 100% ότι η Κλιματική Αλλαγή είναι
ανθρωπογενής, καθώς το σύστημα του κλίματος στη Γη είναι ότι πιο περίπλοκο και
πολυσύνθετο έχει αντιμετωπίσει ποτέ η επιστήμη. Σε περιπτώσεις αυτού του μεγέθους,
οι εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν πάντα μόνο μέσα σε λογικά πλαίσια βεβαιότητας.
Οι πολίτες όμως, δεν πρέπει να επιτρέψουν σε λαϊκιστές πολιτικούς και
συμφεροντολόγους να περνάνε το μήνυμα ότι «δεν υπάρχει πρόβλημα», ιδίως από τη
στιγμή που οι απόψεις τους δεν στηρίζονται σε επιστημονικά ευρήματα, αλλά και
στην κοινή λογική. Ο ΟΗΕ και άλλοι διεθνείς φορείς, καθώς και το 99% των
κλιματολόγων, φωνάζουν εδώ και χρόνια ότι τα περιθώρια για δράση είναι πάρα πολύ
μικρά. Αν αναλώσουμε τον λιγοστό χρόνο που διαθέτουμε σε διαφωνίες τύπου Ηνωμένων
Πολιτειών, τότε ποια θα είναι η υστεροφημία μας;