Ένα παιχνίδι καθυστέρησης, με αναπόφευκτο τέλος στη στροφή της
πολιτικής της Γερμανίας για συνολική θωράκιση της Ευρωζώνης και της
δυναμικής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, βρίσκεται σε εξέλιξη στο Βερολίνο.
Πρωταγωνιστές κατά κύριο λόγο οι Φιλελεύθεροι, ο ήσσων εταίρος του
κυβερνητικού συνασπισμού, που δίνουν μάχη για την επιβίωσή τους στην
κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας: Από το 15% που έλαβαν στις εκλογές
του Σεπτεμβρίου του 2009, εμφανίζονται σήμερα σταθερά στις δημοσκοπήσεις
στο 4%, κάτω δηλαδή από το όριο του 5% που επιτρέπει την είσοδο στην
Ομοσπονδιακή Βουλή.
Οι Φιλελεύθεροι στις εκλογές του 2009, απλά επωφελήθηκαν από τη φθορά
των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών που συγκυβέρνησαν στην
περίοδο 2005-2009, και το υψηλό τους ποσοστό δεν ήταν σε καμία περίπτωση
νομιμοποίηση ενός σκληρού νεοφιλελευθερισμού.
Πρωταγωνίστρια επίσης πιο προσεκτικά και από το παρασκήνιο η
καγκελάριος Α. Μέρκελ, η οποία προσπαθεί από τώρα να διαχειρισθεί την
αμφισβήτηση που θα υπάρξει στο πρόσωπό της μετά τις θεωρούμενες ως
βέβαιες σκληρές ήττες σε επτά εκλογικές αναμετρήσεις σε επίπεδο
ομόσπονδων κρατιδίων εντός του 2011.
Στο Φιλελεύθερο Κόμμα καταγράφεται η σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στον
κομματικό ηγέτη και υπουργό Εξωτερικών Βέστερβελε και τον υπουργό
Οικονομίας Μπρούντερλε. Ο δεύτερος φιλοδοξεί να ανατρέψει τον πρώτο και
υιοθετεί άκαμπτες θέσεις για την Ευρωζώνη, που να εμφανίζονται πιο
συνεπείς με τις θέσεις του κόμματος, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε
μόνιμη διαφοροποίηση με τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, σε μια μόνιμη
διγλωσσία αρνητική για το κύρος της χώρας.
Με δεδομένο επίσης ότι οι ψηφοφόροι των Φιλελευθέρων διαρρέουν προς
τους Χριστιανοδημοκράτες οι πρώτοι έχουν κάθε λόγο να υιοθετήσουν μια
ελεγχόμενη σύγκρουση - ανταγωνισμό με τους δεύτερους.
Ετσι προκύπτει στοχοποίηση του υπουργού Άμυνας Γκούτεμπεργκ -από την
Βαυαρική Πτέρυγα της Χριστιανοδημοκρατίας CSU- που κατηγορείται
προσωπικά για ό,τι πρόβλημα παρουσιάζεται στις ένοπλες δυνάμεις, από τις
σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε εκπαιδευτικό πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού
μέχρι τα αίτια θανάτου Γερμανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν, για να
προβάλει ως αναξιόπιστος διαχειριστής του τομέα του. Η υπονόμευση του
σαραντάρη Γκούτεμπεργκ δεν δυσαρεστεί και πολύ την Μέρκελ, καθώς, όπως
έγραψε πριν από τρεις περίπου μήνες η έγκυρη Frankfurter Allgemeine,
έχει ήδη προβάλει σαν φαβορί για τη διαδοχή της καγκελαρίου στην
περίπτωση που στην πρώτη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση στα μέσα Μαρτίου
στη Βάδη-Βυρτεμβέργη η προβλεπόμενη συντριπτική ήττα των
Χριστιανοδημοκρατών αποδειχθεί μη διαχειρίσιμη.
Είναι δηλαδή φανερό ότι η προσαρμογή της Γερμανίας στην αναγκαιότητα
συνολικής προάσπισης και θωράκισης της Ευρωζώνης συντελείται στις
χειρότερες δυνατές εσωτερικές συνθήκες, καθώς αμφισβητείται όχι μόνον η
παραμονή της Μέρκελ στην Καγκελαρία, αλλά και η ίδια η επιβίωση του
κυβερνητικού συνασπισμού μέχρι το τέλος της τετραετίας το Σεπτέμβριο του
2013: Αν η ελεύθερη πτώση των Φιλελευθέρων συνεχισθεί, τότε είναι
πιθανόν ακόμη και μια αλλαγή στην Καγκελαρία να μην μπορεί να σώσει τον
κυβερνητικό συνασπισμό.
Πρόκειται για έναν βαρύνοντα παράγοντα συνολικής περιπλοκής της
κυβερνητικής πολιτικής με άμεσες παρενέργειες στην Ευρωζώνη.
Είναι τέλος σαφές ότι η αναγκαστική υιοθέτηση Ρεαλπολιτίκ στην Ευρωζώνη
θα έχει αρνητικές παρενέργειες στην εκλογική βάση της Μέρκελ, καθώς ο
αυτοεγκλωβισμός της σε μια σκληρή περιοριστική ρητορική για ένα και
πλέον χρόνο θα κάνει την αλλαγή γραμμής πλεύσης να προβάλει σαν
υποχώρηση.
Προσαρμογή και επιβίωση
Είναι φανερό ότι η προσαρμογή της Γερμανίας στην αναγκαιότητα συνολικής
προάσπισης και θωράκισης της Ευρωζώνης συντελείται στις χειρότερες
δυνατές εσωτερικές συνθήκες, καθώς αμφισβητείται όχι μόνον η παραμονή
της Μέρκελ στην Καγκελαρία, αλλά και η ίδια η επιβίωση του κυβερνητικού
συνασπισμού.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 24/01/2011)