Η έλλειψη χρηματοδότησης και η αβεβαιότητα για
τις ενεργειακές τιμές καθυστερούν τα έργα για την ανέγερση πυρηνικών σταθμών
στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, θέτοντας έτσι υπό απειλή τις προσπάθειες
για απεξάρτηση από τον άνθρακα. Η τάση που παρατηρείται είναι ότι οι επενδυτές
απομακρύνονται, επειδή ανησυχούν ότι οι τιμές του ηλεκτρισμού στο εξής δεν θα τους
εξασφαλίσουν επαρκείς επιστροφές.
Τα συγκεκριμένα έργα χαρακτηρίζονται από υψηλό
κόστος, ασταθές ενδιαφέρον από τις εκάστοτε ΔΕΚΟ και αβεβαιότητα σχετικά με την
τιμή των δικαιωμάτων εκπομπών, τα οποία θα καθορίσουν σε ένα βαθμό τη βιωσιμότητα
της πυρηνικής ενέργειας. Η Ρουμανία, η Πολωνία και η Τσεχία είναι από τις ευρωπαϊκές
χώρες με τη μικρότερη ενεργειακή εξάρτηση, αλλά οι καθυστερήσεις τις οδηγούν είτε
στις εισαγωγές ενέργειας, είτε στη συνεχιζόμενη λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η
DGF
Suez, η
RWE και η
Iberdrola αποσύρθηκαν από το σχέδιο
κατασκευής δύο νέων πυρηνικών αντιδραστήρων στο σταθμό Τσερναβόδα της Ρουμανίας,
ενώ ήδη είχε προηγηθεί η απόσυρση της τσεχικής
CEZ. Πλέον η Ρουμανία διαθέτει μόλις δύο ξένους εταίρους και θα
αγωνιστεί να βρει νέους χρηματοδότες.
Αντίστοιχα, στη Λιθουανία, πραγματοποιήθηκε
ανοικτός διαγωνισμός, ο οποίος απέτυχε να προσελκύσει επενδυτές για ένα νέο
πυρηνικό σταθμό και πλέον η κυβέρνηση στρέφεται σε άλλες κατευθύνσεις. Ομοίως,
στην Τσεχία η κρατική
CEZ ανέβαλε τον σχετικό διαγωνισμό για την
επέκταση του πυρηνικού σταθμού Τεμελίν. Αναβολή αποφασίστηκε και στην περίπτωση
της Σλοβενίας, η κυβέρνηση της οποίας επιθυμούσε να κατασκευάσει ένα δεύτερο
σταθμό ως το 2020.
Όσον αφορά την Κροατία, καλείται να επιλέξει
αν θα συνεταιριστεί με τη Σλοβενία ή την Ουγγαρία για τον δικό της δεύτερο
σταθμό, ενώ η Πολωνία αντιμετωπίζει την έλλειψη ικανού εργατικού δυναμικού και της
κατάλληλης νομοθεσίας.