Η πολιτική Ομπάμα σε σχέση με το ντόμινο πολιτικής
αναταραχής που εδώ και περίπου ένα μήνα σαρώνει την Βόρειο Αφρική και την Μέση
Ανατολή φαίνεται ότι στρέφεται προς την αναζήτηση συνομιλητών στις τάξεις των,
θεωρούμενων ως τώρα, μονολιθικά ακραίων μουσουλμανικών κινημάτων της περιοχής.
Στόχος των ΗΠΑ είναι να μην απομονωθούν από το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται
στην ευρύτερη περιοχή, ρίχνοντας γέφυρες προς τις αναδυόμενες νέες πολιτικές
δυνάμεις και συμβιβαζόμενες, από την άλλη με κάποια μείωση της επιρροής τους. Επιπλέον,
αυτή η μεταβολή μάλλον μας εισάγει σε μία περίοδο με τις τιμές πετρελαίου
τουλάχιστον στα σημερινά υψηλά επίπεδα τιμών πετρελαίου, για την οποία η
κυβέρνηση Ομπάμα είναι προϊδεασμένη.
Μάλιστα, το ότι ο διευθυντής της CΙΑ Λέον Πανέτα και ο
διευθυντής εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών Τζέιμς Κλάπερ, στη διάρκεια πρόσφατης
ακρόασης ενώπιον της επιτροπής μυστικών υπηρεσιών της Γερουσίας, χαρακτήρισαν
τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» ως μία μη «μονολιθική» οργάνωση, στην οποία
«υπάρχουν και πιο νέα μέλη που είναι πιο φιλελεύθερα» ίσως προοιωνίζεται μία
διαφορετική προσέγγιση εφεξής. Στο πλαίσιο αυτό, κι ενώ οι «Αδελφοί
Μουσουλμάνοι» ανακοίνωσαν στις 15 Φεβρουαρίου την ίδρυση πολιτικού κόμματος, οι
ΗΠΑ μοιάζει να αποδέχονται την είσοδο τού ως τώρα απαγορευμένου κινήματος στην
νόμιμη πολιτική ζωή της Αιγύπτου – σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, μάλιστα, στο
πρότυπο του τουρκικού ΑΚΡ.
Η αύξηση της επιρροής της οργάνωσης αυτής στην επίσημη πολιτική
σκηνή στην Αίγυπτο και η πιθανότατη επανάληψη του παραδείγματος αυτού σε άλλες
χώρες της ζώνης αυτής θα οδηγήσει σε σκλήρυνση της στάσης των καθεστώτων των
χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής έναντι των ΗΠΑ. Από την πλευρά
της, η Αμερική, πιθανόν να επιλέξει να λάβει αποστάσεις από την ισραηλινή
πολιτική, ώστε να μην διακινδυνεύσει να αποξενωθεί από την νέα κατάσταση που
διαμορφώνεται στην περιοχή.
Το διαμορφούμενο τοπίο χαρακτηρίζεται από μία μεγαλύτερη
αστάθεια σε σχέση με τα ως τώρα ισχύοντα, με εμφανείς τις επιπτώσεις στις
πετρελαϊκές τιμές. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα τρία σενάρια των
Financial Times, που διατυπώθηκαν τις πρώτες ημέρες των ταραχών σε Αίγυπτο και Τυνησία,
σχετικά με την παγκόσμια οικονομία βάσει των τιμών του «μαύρου χρυσού». Το πρώτο
σενάριο κάνει λόγο για περίοδο ανάπτυξης με την τιμή του βαρελιού στα 100 δολ.,
το δεύτερο για μακροχρόνιο στασιμοπληθωρισμό με το πετρέλαιο στα 150 δολ., ενώ
ακόμη και το τρίτο, που μακροπρόθεσμα προβλέπει χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης με το
βαρέλι του αργού στα 50 δολ., θεωρεί ότι η τιμή των 100 δολ. θα σηματοδοτήσει
μία διετία (2011-2012), επιφέροντας στον ανεπτυγμένο κόσμο ανεργία και διόγκωση
ελλειμμάτων.
Οι ΗΠΑ του Μπάρακ Ομπάμα δεν είναι τόσο απρόθυμες να
αποδεχθούν μία προοπτική υψηλών τιμών πετρελαίου. Από το να στραφεί απόλυτα
εχθρικά ή και επεμβατικά απέναντι στην νέα κατάσταση στην Μέση Ανατολή, όπως θα
έκαναν οι «νεοσυντηρητικοί» προκάτοχοί του, με στόχο την διασφάλιση χαμηλών
τιμών στο πετρέλαιο, ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ είναι βέβαιο ότι θα προτιμήσει
να απομακρυνθεί από τις συμβατικές μορφές ενέργειας. Ακόμη και σήμερα, που τα
αρχικά φιλόδοξα σχέδιά του για τις ΑΠΕ δεν έχουν προχωρήσει όσο υπολόγιζε, η πρόσφατη
πρόθεσή του για κατάργηση φοροαπαλλαγών προς εταιρείες πετρελαίου και φυσικού
αερίου αποδεικνύει την επίμονη πίστη του σε μία οικονομία όσο το δυνατόν πιο μακριά
από την εξάρτηση από τον «μαύρο χρυσό».