Οι παλινωδίες γιά την δημόσια περιουσία
Στην Ελλάδα συμβαίνουν πράγματα που δεν θα μπορούσαν να
συμβούν σε κανένα πολιτισμένο κράτος. Είναι δείγματα απιστεύτου πολιτικής και
ηθικής παρακμής. Η δε κυριώτερη αιτία γιά την οποία έχει φθάσει η ελληνική
οικονομία ένα βήμα πριν από το βάραθρο, είναι ακριβώς η γενικώτερη παρακμή. Αν
λειτουργούσαν έστω και κατ’ ελάχιστο κάποιοι θεσμοί και βασικές αρχές, ήδη θα
βρισκόμασταν σε πορεία εξόδου από την κρίση. Όμως την πορεία αυτή την
τορπιλλίζουμε οι ίδιοι με την στάση μας.
Αμετανόητοι σοσιαλιστές
Είναι φανερό ότι ο Πρωθυπουργός δεν αντέχει να πή την
αλήθεια στον ελληνικό λαό, γιά την πολιτική την οποία πρέπει να ακολουθήση. Και
δεν αντέχει, αφ’ ενός διότι καθ’ όλο το τελευταίο 16μηνο ουδέποτε είπε ολόκληρη
την αλήθεια -παρά μόνον ψήγματα- και αφ’ ετέρου διότι στην πολιτική αυτή είναι
αντίθετο σύσσωμο σχεδόν το κυβερνών κόμμα και ένα πολύ μεγάλο τμήμα της
εκλογικής του πελατείας. Είναι δυνατόν να μιλάει γιά αποκρατικοποιήσεις και γιά
εκποίηση δημοσίας περιουσίας συνολικής αξίας 50 δις ευρώ το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ,
που από της ιδρύσεώς του διακηρύσσει το εντελώς αντίθετο;
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κ.
Παπανδρέου και γιά το οποίο πληρώνει βαρύτατο τίμημα ο ελληνικός λαός. Παρ’ ότι
η χώρα κατ’ ουσίαν επτώχευσε και κατέφυγε σε διεθνή κηδεμονία, το κυβερνών
κόμμα αρνείται να διακηρύξη με ευθύτητα αυτό που επιτάσσουν οι περιστάσεις.
Δηλαδή ότι όταν μία οικονομική οντότης -εν προκειμένω το ελληνικό δημόσιο-
είναι υπερχρεωμένη και αδυνατεί να εκπληρώση τις υποχρεώσεις της, αλλά
παράλληλα διαθέτει σημαντική περιουσία -και δη αδρανή- η μόνη λύσις είναι να
την αξιοποιήση, είτε διά της παραχωρήσεως είτε διά της εκποιήσεως.
Αυτό το απλό, στην χώρα μας έγινε σήριαλ. Η τρόικα μας είπε
το αυτονόητο: Αν θέλετε να μειώσετε το δημόσιο χρέος ώστε να απαλλαγείτε από
τους τόκους, έχετε την δυνατότητα να αποκρατικοποιήσετε επιχειρήσεις και να
εκποιήσετε δημόσια περιουσία η οποία όχι μόνον δεν αποφέρει έσοδα, αλλά
προκαλεί και τεράστια σπατάλη γιά την διατήρησή της. Τα παραδείγματα είναι
αμέτρητα και τα βλέπουμε μπροστά μας καθημερινώς. Τα περισσότερα
εγκαταλελειμμένα ακίνητα στην Αθήνα είτε ανήκουν στο κράτος είτε σε φορείς που
ελέγχονται από το κράτος. Ουδέποτε ιδιώτης θα τα άφηνε αναξιοποίητα.
Μάλιστα αυτό που μας είπαν οι ξένοι, αναφερόμενοι στην
δημόσια περιουσία, είναι ότι συνήθως γύρω από αυτήν έχουν συγκροτηθή κάποια
συμφέροντα τα οποία την λυμαίνονται. Και αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Ο,τιδήποτε έχει
σχέση με το δημόσιο συνεπάγεται μίζες, λαδώματα και συμφωνίες κάτω από το
τραπέζι. Και εν προκειμένω, διατηρώντας το κράτος τόσο μεγάλη ακίνητη περιουσία
στην κυριότητά του, όχι μόνον δεν εισπράττει τα έσοδα που έπρεπε να εισπράττη,
αλλά πολλές φορές χάνει. Επομένως από την τυχόν εκποίηση δημοσίων ακινήτων,
εκτός από το αντίστοιχο εισπρακτέο τίμημα θα υπάρξη και σημαντική εξοικονόμησις
των δαπανών που γίνονται σήμερα.
Πολιτική με μισόλογα
Αυτά μας είπαν οι ξένοι, αλλά εμείς δεν είμαστε
διατεθειμένοι να τα ακούσουμε. Ξεσηκώθηκε ένα ολόκληρο σύστημα το οποίο άρχισε
να καθυβρίζη τους εκπροσώπους της τρόικα κατά τρόπο ανάρμοστο. Το δε σύνθημα
έδωσαν -εκτός από τα μέσα ενημερώσεως- βουλευτές αλλά και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ.
Κάποιοι εδήλωσαν ότι δεν πρόκειται να εγκρίνουν καμμία εκποίηση δημοσίας
περιουσίας, προειδοποιώντας τον Πρωθυπουργό να μην προχωρήση. Οπότε εκείνος,
προ του κινδύνου να αρχίση να δέχεται πυρά μέσα από το ΠΑΣΟΚ, έσπευσε να
ευθυγραμμισθή με την κομματική γραμμή και εδήλωσε ότι «δεν θα πουλήσουμε ούτε
σπιθαμή ελληνικής γής». Άραγε έτσι θα πείση τους τυχόν ξένους επενδυτές να
φέρουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα;
Η Ελλάς βρίσκεται στα πρόθυρα της πτωχεύσεως διότι το
πολιτικό της σύστημα δεν είχε ποτέ την τόλμη να πή δημοσίως ολόκληρη την
αλήθεια και να εφαρμόση την πολιτική που επεβάλλετο γιά να αποφευχθή η κρίσις.
Οσάκις προσπαθούσε η εκάστοτε κυβέρνησις -εκ των πραγμάτων από θέση ευθύνης- να
πή δύο πράγματα παραπάνω, άρχιζε αμέσως η αντίδρασις από την εσωκομματική ή
εξωκομματική αντιπολίτευση, βοηθούντων και των μέσων ενημερώσεως που μονίμως
ρίχνουν λάδι στην φωτιά. Έτσι, η εκάστοτε κυβέρνησις φοβόταν ακόμη και την σκιά της. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει και
τώρα. Αλλά πολιτική με μισόλογα και παλινωδίες δεν γίνεται. Γιά να εξέλθουμε
από το αδιέξοδο ο Πρωθυπουργός πρέπει να πή στον ελληνικό λαό ολόκληρη την
αλήθεια.