Ο Μουαμάρ Καντάφι υπήρξε πάντα πολιτικά «ανορθολογικός» και εκ παραλλήλου «φίλος» πολλών Ευρωπαίων σοσιαλιστών, από τον πρώην καγκελάριο της Αυστρίας Μπρούνο Κράισκι έως τους Παπανδρέου, Ανδρέα και Γιώργο. Αιφνιδίως διεπιστώθη ότι είναι ένας στυγνός δικτάτωρ -πράγμα που ίσχυε εδώ και δεκαετίες- και για λόγους «καθαρά ανθρωπιστικούς» κάποιες από τις χώρες του ΝΑΤΟ ενεπλάκησαν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της Λιβύης.

Ο Μουαμάρ Καντάφι υπήρξε πάντα πολιτικά «ανορθολογικός» και εκ παραλλήλου «φίλος» πολλών Ευρωπαίων σοσιαλιστών, από τον πρώην καγκελάριο της Αυστρίας Μπρούνο Κράισκι έως τους Παπανδρέου, Ανδρέα και Γιώργο. Αιφνιδίως διεπιστώθη ότι είναι ένας στυγνός δικτάτωρ -πράγμα που ίσχυε εδώ και δεκαετίες- και για λόγους «καθαρά ανθρωπιστικούς» κάποιες από τις χώρες του ΝΑΤΟ ενεπλάκησαν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της Λιβύης.

Είναι προφανές ότι, για λόγους που δεν είναι της παρούσης και εξ αιτίας μίας εσωτερικής αναταραχής, έχει αρχίσει μία διαδικασία αναδιατάξεως επιρροών και ισχύος στο αραβικό τόξο που αναπτύσσεται νοτίως και ανατολικώς της Ευρώπης. Χώρες με πολυετή εμπλοκή στις υποθέσεις της περιοχής ήταν αναμενόμενο να δραστηριοποιούνταν. Αυτό ακριβώς συνέβη, καθώς τον κύριο ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις έχουν οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία.

Κατά συνέπεια, μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν όχι ο συνασπισμός, που εφαρμόζει ένα μάλλον ασαφές ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά δύο παράπλευρες συνέπειες της «λιβυκής κρίσεως» - η στάση της Γερμανίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και η διάσταση που εκδηλώθηκε στη Ρωσία στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο.

Η σύγκρουση του προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεβ με τον πρωθυπουργό κ. Βλαντιμίρ Πούτιν έχει αναμφιβόλως ευρύτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον, αλλά η διαφοροποίηση της Γερμανίδας  καγκελαρίου κ. Αγκελα Μέρκελ αφορά πολύ περισσότερο την Ελλάδα. Είναι προφανές ότι η κ. Μέρκελ θέλει να αποφύγει τους περισπασμούς μίας εμπλοκής στη νέα αραβική περιπλοκή και εστιάζει την προσοχή της στα οικονομικά της χώρας της και της Ευρωζώνης.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου προτίμησε, αντίθετα, την έμμεση εμπλοκή στον πόλεμο εναντίον της Λιβύης. Ενας ίσως λόγος είναι ότι θεωρεί εαυτόν δεινό διαχειριστή των διεθνών θεμάτων. Δικαίωμά του. Δεύτερος λόγος, ότι αεροσκάφη συμμαχικών κρατών μπορούν να επιχειρήσουν -επί της ουσίας- από την αμερικανική βάση της Σούδας ή τις Νατοϊκές βάσεις της Ανδραβίδας, του Ακτίου και του Αράξου, εκτός εάν η Ελλάς προβάλει αντιρρήσεις.

Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε συμμετοχή στην επιχείρηση, αλλά εν μέρει μόνον, ωσάν αυτό να μετριάζει τις ευθύνες των συνεπειών που έχουν οι στρατιωτικοί βομβαρδισμοί. Προσδοκά παρά ταύτα εθνικά οφέλη, τα οποία αναμένουμε με ενδιαφέρον.

(από την εφημερίδα "Καθημερινή")