Σαρωτικός
ανασχηματισμός ή πρόωρες εκλογές; Ιδού το δίλημμα για την κυβέρνηση μετά τη
συμφωνία-οξυγόνο που διασφάλισε η χώρα στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης
Μαρτίου. Κι αν η επιλογή του πρώτου σεναρίου έμοιαζε να κερδίζει πόντους ως τις
αρχές Μαρτίου, τώρα φαίνεται ότι το δεύτερο σενάριο είναι πιο ελκυστικό, έστω
κι αν στο Μαξίμου προκαλείται «αλλεργία» κάθε φορά που συζητιούνται τα θέματα
αυτά.
Οι
δυνατότητες επιλογών από δω και μπρος για την κυβέρνηση, μετά τις αποφάσεις που
ελήφθησαν στις Βρυξέλλες, είναι η εξής μία. Ή λαμβάνει μια σειρά από νέα,
σκληρότερα μέτρα ή κόβεται η αιμοδότηση από την Ε.Ε. Τα δύσκολα δεν τα είδαμε
ως τώρα. Από εδώ και μπρος θα τα δούμε και θα τα νοιώσουμε στην καθημερινότητα
μας. Ήδη, αρχίζουν και διαρρέουν προθέσεις για νέα περικοπή μισθών στις ΔΕΚΟ
και περαιτέρω «κούρεμα» στις συντάξεις, παράλληλα, με τις «δύσκολες»
αποκρατικοποιήσεις και την πώληση δημόσιας περιουσίας. Την ίδια στιγμή η
επιχειρηματικότητα πλήττεται, προσλήψεις δεν γίνονται, απολύσεις είναι πλέον
στο καθημερινό πρόγραμμα και η περιβόητη ανάπτυξη παραμένει το μέγα ζητούμενο.
Πώς θα εξασφαλισθεί η αποπληρωμή του χρέους, που όλο και διογκώνεται, πώς θα
εξασφαλισθεί η αύξηση των κρατικών εσόδων, από πού θα κοπούν περιττές δαπάνες;
Η
κυβέρνηση έχει να λύσει μια δύσκολη εξίσωση, όταν την ίδια στιγμή κορυφαίοι
υπουργοί παρουσιάζουν, είτε κόπωση, είτε απροθυμία να συντονισθούν με τις
υποχρεώσεις που αναλάβαμε.
Μια
βαθιά τομή στο κυβερνητικό σχήμα, που θα περιλαμβάνει την πλήρη ανανέωση του,
ενδεχομένως δεν θα λύσει το πρόβλημα της κυβερνητικής παράταξης. Διότι έχει
αναλάβει τη δέσμευση να επιβάλει διόλου αρεστά μέτρα, τα οποία ενδεχομένως θα
πλήξουν τη δημοτικότητα της, ενόψει και των εκλογών που τυπικά πρέπει να γίνουν
το 2013. Θα επωμισθεί, με άλλα λόγια, όλη τη λάντζα για τα δύο επόμενα χρόνια,
με άγνωστο αποτέλεσμα και τον κίνδυνο, όταν γίνουν οι εκλογές στη λήξη της
τετραετίας, να φθάσει «πληγωμένη» από την αγανάκτηση του κόσμου και να χάσει.
Αντίθετα,
πρόωρες εκλογές, ενδεχομένως, το φθινόπωρο, θα δώσουν τη δυνατότητα στην
κυβερνώσα παράταξη να ανανεώσει την εντολή της για μία τετραετία, στη διάρκεια
της οποίας θα έχει όλη την άνεση να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα, που απορρέουν
από τις δεσμεύσεις μας. Μπορεί, μάλιστα, να πάει σε εκλογές με τον αέρα του
«νικητή», μετά την Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου. Διότι οι περισσότεροι στη χώρα
σχεδόν είχαν πεισθεί ότι δεν θα καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε τη συναίνεση για
περαιτέρω βοήθεια από τους εταίρους μας και η χρεοκοπία θα χτυπούσε την πόρτα μας.
Άντ’ αυτού διασφαλίσαμε μια συμφωνία, η οποία μπορεί να συνεπάγεται νέους,
επαχθέστερους, όρους για την επιβίωση μας, αλλά εντός ευρωζώνης και χωρίς τον
κλυδωνισμό μιας χρεοκοπίας. Αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δυνατό χαρτί
για την κυβέρνηση. «Σώσαμε τη χώρα από βέβαιη χρεοκοπία, άρα ξαναψηφίστε μας
για να την βγάλουμε οριστικά από την ύφεση».
Ήδη,
δειλά-δειλά, κορυφαίοι υπουργοί αρχίζουν και ψελλίζουν θέσεις που «χαϊδεύουν»
τα αυτιά των ψηφοφόρων. Η υπουργός ΠΕΚΑ, για να εστιάσουμε στα δικά μας, μόλις
χθες σε συνέντευξη της σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, τάσσεται υπέρ της μη
ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ και της ΕΥΔΑΠ, όταν οι δύο τουλάχιστον από
τις συγκεκριμένες εταιρίες περιλαμβάνονται στη λίστα των υπό αποκρατικοποίηση
επιχειρήσεων. Βγαίνει, δηλαδή, η κ. Μπιρμπίλη και σηκώνει το ανάστημα της σε
μια περίοδο που υποτίθεται ότι πρέπει να παρουσιάσουμε άμεσα στην τρόϊκα, η
οποία μας ξανάρχεται δριμύτερη στις αρχές Απριλίου, τα σχέδια μας για την
εξασφάλιση των 50 δισ. ευρώ. Μα άμα αρχίσουμε και κόβουμε τα «φιλέτα» των προς
ιδιωτικοποίηση εταιριών, αυτά τα οποία η ίδια η κυβέρνηση είπε πως θα
προωθήσει, τι θα μείνει;
Προφανώς,
δεν είναι καθόλου τυχαίες οι δηλώσεις της υπουργού. Και η αίσθηση μας είναι ότι
θα πυκνώσουν αντίστοιχες δηλώσεις και από άλλους υπουργούς, με στόχο τις
πρόωρες κάλπες. Θα ακουστούν φιλολαϊκές κορόνες, ενδεχομένως, θα αναβληθούν και
κάποια δυσάρεστα μέτρα (είναι τυχαίο ότι πάει σε αναβολή και το θέμα του
πετρελαίου θέρμανσης, το οποίο θα εξακολουθεί να πωλείται φθηνότερο και από την
επόμενη σαιζόν, που ξεκινά τον ερχόμενο Οκτώβριο;) ώστε να δοθεί το μήνυμα στον
κόσμο, ότι η κυβερνώσα παράταξη είναι αυτή που μπορεί να διαχειρισθεί με τον
καλύτερο τρόπο τα κρίσιμα ζητήματα της χώρας. Το τι θα γίνει βέβαια αν
εξασφαλίσει και νέα εντολή είναι μια άλλη ιστορία. Αλλά ποιος νοιάζεται για το μετά; Η εξουσία
έχει σημασία πάνω από όλα.