Χιροσίμα, Τσέρνομπιλ, Φουκουσίμα και Στουτγάρδη αποτελούν σταθμούς για την πυρηνική ενέργεια και σηματοδοτούν αντίστοιχα την βόμβα, την έκρηξη σε μονάδα, την διαρροή σε μονάδα και τον πρόσφατο θρίαμβο του αντιπυρηνικού κινήματος της Γερμανίας στις περιφερειακές εκλογές της χώρας.

Χιροσίμα, Τσέρνομπιλ, Φουκουσίμα και Στουτγάρδη αποτελούν σταθμούς για την πυρηνική ενέργεια και σηματοδοτούν αντίστοιχα την βόμβα, την έκρηξη σε μονάδα, την διαρροή σε μονάδα και τον πρόσφατο θρίαμβο του αντιπυρηνικού κινήματος της Γερμανίας στις περιφερειακές εκλογές της χώρας.

Ο πρώτος από αυτούς τους ιστορικούς σταθμούς ήταν καταστροφικός, ο δεύτερος τρομαχτικός και ο τρίτος συγκλονιστικός. Ο τέταρτος είναι ένας θρίαμβος του φόβου απέναντι στη λογική.

Αν και οι αντιδραστήρες της Φουκουσίμα δεν έχουν τεθεί ακόμα υπό έλεγχο, ακόμα και οι πλέον απαισιόδοξοι ειδικοί αναμένουν πολύ μικρότερη ζημιά από ότι στο Τσέρνομπιλ το 1986. Παρόλα αυτά, με βάση τις αυστηρές κατατάξεις των φυσικών καταστροφών, το Τσέρνομπιλ δεν υπήρξε ιδιαίτερα καταστροφικό. Πιθανότατα προκάλεσε μερικές εκατοντάδες θανάτους, σύμφωνα με την Αμερικανική Επιστημονική Επιτροπή για τις Επιδράσεις της Ατομικής Ενέργειας.

Οι ψηφοφόροι στη Baden- Wurttemberg, οι οποίοι έδειξαν την συμφωνία τους με την αντιπυρηνική ατζέντα ίσως να τρόμαξαν από τα πρωτοσέλιδα της Ιαπωνίας, αλλά οι Γερμανοί δεν χρειάζεται να ανησυχούν ότι οι δικοί τους σταθμοί θα πληγούν από σεισμούς και τσουνάμι. Αν και η σύγκριση της πυρηνικής ενέργειας με άλλες πηγές είναι περίπλοκη, το ατύχημα αυτό μετά βίας θα αλλάξει τους συσχετισμούς. Η μονάδα στη Φουκουσίμα είναι τόσο παλαιά που τα προβλήματά της είναι σχεδόν άσχετα με τις μελλοντικές επενδύσεις στη σημερινή πυρηνική τεχνολογία.

Οι φόβοι παραμένουν μεγάλοι, έστω και αν είναι παράλογοι. Πάντα κυριαρχούσαν στον διάλογο για την πυρηνική ενέργεια και η Φουκουσίμα απλά προσθέτει παραπάνω σύγχυση.

Στον πολιτικό κόσμο, απειλούν να ξεκινήσουν μια επικίνδυνη αλυσιδωτή αντίδραση. Η γερμανική κυβέρνηση βρίσκεται στην άμυνα, αναγκάζοντας την καγκελάριο Μέρκελ να καταστήσει την ευρωζώνη περισσότερο διασπασμένη, επιδεικνύοντας λιγότερη αλληλεγγύη προς τα πιο ευαίσθητα μέλη της. Μια διασπασμένη Ευρώπη είναι με τη σειρά της λιγότερο προετοιμασμένη για μια νέα παγκόσμια κρίση. Το κόστος της αντιμετώπισης των φυσικών και ανθρώπινων ζημιών από το πυρηνικό ατύχημα θα είναι υψηλό, αλλά η ψυχολογική επίδραση θα είναι ακόμα πιο ακριβή.