Ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος είναι σαφής. Αν θέλουμε,
είπε ο Γιώργος Προβόπουλος, σε συνέντευξη που έδωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα,
να πείσουμε τις αγορές, τότε θα πρέπει να σημειωθεί επανεκκίνηση των
μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τομέα και βαθιά τομή με διαρθρωτικές αλλαγές στην
οικονομία.
Το είπε εξαιρετικά κομψά ο διοικητής της ΤτΕ. Υπάρχει κόπωση
στο κυβερνητικό επιτελείο για τις αλλαγές που υποχρεούμαστε να κάνουμε ως χώρα,
στο πλαίσιο του Μνημονίου. Κάπου χάθηκε η μπάλα. Είτε μεταξύ των κορυφαίων
υπουργών, που αρνούνται να βάλουν την υπογραφή τους σε δυσάρεστα μέτρα, είτε
μεταξύ των μελών της κυβέρνησης, που ερίζουν μεταξύ τους, με άγνωστο έπαθλο,
είτε μεταξύ κυβέρνησης και βαθέος ΠΑΣΟΚ. Η ατολμία που φαίνεται να χαρακτηρίζει
την κυβέρνηση διαχέεται ήδη στην κοινωνία, που νοιώθει ανασφάλεια για το μέλλον
και παράλληλα, αμφισβητεί την ικανότητα των κυβερνώντων της, να αντεπεξέλθει
στην κρισιμότητα των καιρών. Αυτό το κλίμα επιτρέπει να θεριεύουν διάφορα
συνδικαλιστικά «άνθη», τα οποία ενδιαφέρονται μόνον για την επιβίωση τους και
«γαία πυρί μιχθήτω».
Τίποτε δεν κινείται πλέον, όπως τον πρώτο καιρό της έλευσης
της τρόϊκας. Ένα χρόνο πριν, με μουδιασμένη την κοινωνία μπροστά στο σοκ του
ΔΝΤ, η κυβέρνηση αναγκάσθηκε και πήρε δυσάρεστα μέτρα. Έκτοτε, φαίνεται να
υποκύπτει στις κατά καιρούς περιστάσεις.
Όταν ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος επισημαίνει ότι απαιτείται
πολιτική βούληση για ισχυρή επανεκκίνηση των μεταρρυθμίσεων, τι μπορεί να
καταλάβει ο απλός αναγνώστης; Το πιο απλό. Ο πλέον αρμόδιος περί τα οικονομικά
της χώρας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου μπροστά στα σημάδια που δείχνει η
κυβέρνηση για την επιστροφή φαινομένων
που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάσταση. Όπως, για παράδειγμα, η
υπεράσπιση της διαιώνισης του κρατισμού, με οποιαδήποτε μορφή, αλλά και
συντήρηση. Οι κρατικοδίαιτοι αυτής της χώρας, που την απομύζησαν κυριολεκτικά,
δεν θέλουν επ΄ουδενί να χάσουν τα προνόμια και τις ευκολίες τους. Είτε λέγονται
επιχειρήσεις, είτε εργαζόμενοι. Κι αυτοί καλά κάνουν. Την προσωπική βόλεψη τους
υπερασπίζονται. Η κυβέρνηση, όμως, τι κάνει;
Δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής σε ένα παρελθόν ανάπτυξης
μέσα από το δημόσιο τομέα, υπογραμμίζει ο κ. Προβόπουλος. Μόνον οι ξένες
επενδύσεις θα μας βγάλουν από το τέλμα, συνεχίζει. Ο ανταγωνισμός και η
επιχειρηματική πρωτοβουλία πρέπει να είναι το μέλλον μας, λέει. Δεν έχουμε
εγχώριους πόρους για να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη, αναφέρει.
Πόσο πιο καθαρά πρέπει να στείλει το μήνυμα; Ότι δεν έχουμε
άλλη επιλογή, από το να διαμορφώσουμε το κατάλληλο περιβάλλον που θα
προσελκύσει ξένους επενδυτές, από το να περιορίσουμε την παρουσία του
πτωχευμένου εδώ και καιρό κράτους, για να εισρεύσουν κεφάλαια στην άρρωστη
οικονομία μας, από το να ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα, από το να αψηφίσουμε
κυρίως το πολιτικό κόστος και να κάνουμε πέρα συμπεριφορές και πρακτικές του
παρελθόντος.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος δεν μιλά συχνά. Όταν το
κάνει έχει να πει σημαντικά πράγματα. Όπως και στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Γιατί γνωρίζει ότι η τρόϊκα δεν αστειεύεται. Γνωρίζει επίσης ότι ο
προϋπολογισμός του 2011 πάσχει στο σκέλος των εσόδων.
Ενδεχομένως, η έλευση, αυτή τη φορά, των τεχνικών κλιμακίων
της τρόϊκας να είναι η πιο κρίσιμη. Πρέπει να τους πείσουμε ότι μπορούμε να
εξασφαλίσουμε 22 δισ. ευρώ με νέα μέτρα και 15 δισ. ευρώ από
αποκρατικοποιήσεις ως το 2013. Η Αθήνα δεσμεύθηκε ότι θα στείλει έως τα τέλη
του μήνα το πρόγραμμα σταθερότητας στις Βρυξέλλες. Τι δυνατότητα έχουμε να
είναι ένα απλό ευχολόγιο; Καμία.
Άραγε, έχει αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι κινείται σε
μονόδρομο; Οι δηλώσεις Προβόπουλου λένε το αντίθετο.