Από τα εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που παράγονται και
καταναλώνονται καθημερινά στον πλανήτη μας, απορρέει ένα σημαντικό οικονομικό όφελος
για τις πετρελαϊκές, τα διϋλιστήρια, τα πρατήρια και όσους άλλους συμμετέχουν
στην αλυσίδα παραγωγής και μεταφοράς. Το ποσό αυτό όμως είναι ένα τίποτα σε σχέση
με τα όσα κερδίζουν οι εταιρείες εμπορίας εμπορευμάτων από το πετρέλαιο. Αν
εξετάσει κανείς σε βάθος το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει τις ενεργειακές
συναλλαγές στις ΗΠΑ, αλλά και την τρομακτική έλλειψη εποπτείας, αντιλαμβάνεται
αυτόματα τον ρόλο της κερδοσκοπίας στην διαμόρφωση των υψηλών τιμών που
παρατηρούμε σήμερα.
Πολλοί από εμάς έχουμε παίξει κάποιο στοίχημα στο ποδόσφαιρο.
Η αρχή είναι απλή: Βάζεις κάποια χρήματα και σκοπεύεις να κερδίσεις τα πολλαπλάσια,
έναντι κάποιου ρίσκου. Στην περίπτωση των εμπόρων πετρελαίου όμως, το ποσό που
απαιτείται από τα δικά τους χρήματα για να τοποθετήσουν ένα τέτοιο στοίχημα είναι
πάρα πολύ μικρό συγκριτικά με το αποτέλεσμα και τον κίνδυνο. Τα στοιχήματα αυτά
έχουν φτάσει σαν όγκος σε δυσθεώρητα ύψη, όπως και οι συναλλαγές όλων των υπολοίπων
φανταστικών υποπροϊόντων του πετρελαίου.
Το περίεργο είναι πως μια τόσο μεγάλη αγορά δεν «αγγίζει»
επικοινωνιακά τον μέσο πολίτη στην Ευρώπη και την Αμερική. Διαβάζουμε καθημερινά
ειδήσεις που αφορούν κάθε πτυχή της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά πολύ λίγα
πράγματα σχετικά με το χρηματιστήριο της ενέργειας και του πετρελαίου. Αρκούμαστε
στο να δεχτούμε ότι η αύξηση της τιμής του μαύρου χρυσού οφείλεται στην κρίση στη
Λιβύη και άλλα σχετικά. Την επόμενη μέρα όμως, το πετρέλαιο ακριβαίνει άλλα 2-3
δολάρια και παρουσιάζεται ως αιτία μια διαδήλωση στην Χ χώρα ή κάτι άλλο
εξωφρενικό που δεν σχετίζεται επ’ ουδενί με την ζήτηση και την προσφορά πετρελαίου.
«Οι αγορές είναι ανήσυχες», διατείνονται οι «ειδικοί».
Ο σοφός λαός λέει ότι «ή ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά
αρμενίζουμε». Ως πότε θα αποκρύπτεται και θα γίνεται ανεκτή η κερδοσκοπία; Είναι
ένα θέμα που αφορά κάθε χώρα, είτε είναι παραγωγός, είτε καταναλωτής. Ολόκληρη
η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται στην τιμή του πετρελαίου και δεν πρέπει να
επιτραπεί σε έναν όμιλο 5-10 επιχειρήσεων να την καθορίζουν αυθαίρετα.