Η μάχη που διεξάγεται τον τελευταίο καιρό για το ποιος θα
πρέπει να είναι ο ρόλος της πυρηνικής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα δεν αφορά
το παρόν, αλλά το μέλλον και μάλιστα το απώτερο με άξονα το 2050. Αυτή είναι
μια πρώτη αυτονόητη διαπίστωση, αφού καμία χώρα που διαθέτει πυρηνικούς
σταθμούς δεν θα μπορούσε από τη μια στιγμή στην άλλη να βυθίσει στο σκοτάδι τον
λαό της. Σήμερα, αλλά και στα αμέσως επόμενα χρόνια δεν υπάρχει κανένας απολύτως
τρόπος να καλυφθεί το κενό που θα άφηνε η πυρηνική ενέργεια με άλλες μορφές,
όπως οι ΑΠΕ. Αυτό είναι στοιχειώδης γνώση στον ενεργειακό τομέα και όποιος
δηλώνει το αντίθετο απλά λαϊκίζει.
Αν όμως εξετάσουμε το ζήτημα με ορίζοντα πιο μακρινό, τότε
θα περίμενε κανείς πως τα πράγματα ίσως αλλάζουν. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η
Ευρώπη οδεύει προς ένα 2050 δίχως παραγωγή από θερμικούς σταθμούς, ώστε να
περιοριστούν οι εκπομπές. Πρόκειται για μια απόφαση που από μόνη της ασκεί
σημαντική πίεση, αφού οι ΑΠΕ καλούνται να τρέξουν σε ένα αγώνα δρόμου για να
καλύψουν το πολύ σημαντικό κενό της λιγνιτικής παραγωγής. Αν στον αγώνα αυτό
προσθέσουμε ακόμη ένα μεγάλο κενό, αυτό της πυρηνικής ενέργειας, τότε τα
πράγματα γίνονται όντως δύσκολα, ακόμα και με άξονα το μακρινό 2050. Θυμίζουμε
επίσης ότι σε αυτόν τον χρονικό ορίζοντα, ούτε το φυσικό αέριο δεν επιτρέπεται
να παίξει ρόλο στην παραγωγή. Καλό είναι να το θυμούνται αυτό ορισμένοι στη
χώρα μας.
Μια πρόχειρη ματιά στα στατιστικά δεδομένα για την
κατανάλωση στην Ευρώπη φανερώνει περίτρανα το τεράστιο ποσοστό των αναγκών της
Ε.Ε. που καλύπτει η πυρηνική ενέργεια σήμερα. Δεν πρέπει όμως να απελπιζόμαστε,
διότι υπάρχουν τρόποι να επιτευχθεί ο στόχος και να απαλλαγούμε τελικά από τις
επικίνδυνες μορφές παραγωγής ενέργειας: Η αιχμή στην όλη προσπάθεια θα πρέπει
να είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, ένας τομέας στον οποίο έχουν γίνει λίγες
προσπάθειες μέχρι στιγμής σε σύγκριση με ότι ισχύει στις ΑΠΕ.
Τέλος, παραμένει άγνωστο το είδος των νέων τεχνολογιών που
θα μας επιτρέψουν να αυξήσουμε την απόδοση των ΑΠΕ ή ακόμα και την ανακάλυψη
νέων αξιόλογων μεθόδων παραγωγής. Το μόνο βέβαιο είναι ότι με βάση τα επίσημα
στοιχεία, η Ευρώπη βρίσκεται σε έναν καλό δρόμο αναφορικά με την αντικατάσταση
των θερμικών σταθμών με τις ΑΠΕ. Μην περιμένετε πάντως ότι θα επιδιωχθεί το
ίδιο και με τους πυρηνικούς σταθμούς. Υπάρχουν συμφέροντα και πολιτικές
στρατηγικές που δεν επηρεάζονται εύκολα από τους νεκρούς στην άλλη πλευρά του
κόσμου.