Οι Κασσάνδρες και το Μέλλον της Ελληνικής Οικονομίας

Η μυθολογική Κασσάνδρα διατύπωνε προφητείες για το μέλλον, αλλά κανείς δεν της έδινε σημασία. Αυτή ήταν και η κατάρα της. Ό,τι κι αν προέλεγε ερχόταν κάποια στιγμή που επιβεβαιωνόταν, ήταν, όμως, ήδη αργά γι αυτούς που απευθυνόταν η προφητεία της. Δεν μπορούσαν πλέον ούτε να προστατευθούν, ούτε να σωθούν.
energia.gr
Παρ, 29 Απριλίου 2011 - 07:35

Η μυθολογική Κασσάνδρα διατύπωνε προφητείες για το μέλλον, αλλά κανείς δεν της έδινε σημασία. Αυτή ήταν και η κατάρα της. Ό,τι κι αν προέλεγε ερχόταν κάποια στιγμή που επιβεβαιωνόταν, ήταν, όμως, ήδη αργά γι αυτούς που απευθυνόταν η προφητεία της. Δεν μπορούσαν πλέον ούτε να προστατευθούν, ούτε να σωθούν.

Εδώ και αρκετό καιρό είναι πολλοί αυτοί που επιζητούν να παίξουν το ρόλο της Κασσάνδρας σε ό,τι αφορά μια πιθανή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Προέρχονται και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό. Το θέμα δεν είναι όσα προφητεύονται ή προσδοκόνται να συμβούν με την ελληνική περίπτωση. Αλλά τι μηνύματα δίνουμε ως χώρα, που επιτρέπουν να αναπτύσσονται αυτού του είδους οι «προφητείες».

Η κυβέρνηση δίδει την εικόνα ασύντακτου πλήθους. Κάθε υπουργός και η άποψη του. Κάθε υπουργείο και Βιλαέτι. Το κυβερνών κόμμα μοιάζει να αποτελείται από πολλές φωνές. Το «βαθύ κράτος», οι εκσυγχρονιστές, οι παλαιοκομματικοί, οι ρεαλιστές και πάει λέγοντας. Η αντιπολίτευση, με το δικό της λόγο, ανάλογα με το χρώμα της σημαίας που σηκώνει.

Και η χώρα στη δίνη μιας κρίσης, που όμοια δεν έχει γνωρίσει και με το μέλλον της να μοιάζει σκοτεινό. Μεταρρυθμιστικά μέτρα δεν λαμβάνονται, με το φόβο της κοινωνικής αντίδρασης, αποφάσεις που απορρέουν από το Μνημόνιο αναβάλλονται συνεχώς, υπουργοί ερίζουν μεταξύ τους για τη σκοπιμότητα ή συνταγματικότητα νέων μέτρων. Την ίδια στιγμή αναθεωρείται προς τα πάνω το έλλειμμα του ΑΕΠ για το 2010, με το δημόσιο χρέος να καλπάζει και τα έσοδα να έχουν πάρει την κατιούσα.

Με αυτά τα στοιχεία είναι εύλογο αναλυτές των διεθνών αγορών να στοιχηματίζουν υπέρ μιας πιθανής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, αργά ή γρήγορα, καθώς ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Και μοιάζουν να είναι ο «Κακός Λύκος» της υπόθεσης. Μας φταίνε οι ξένοι, όταν εμείς έχουμε το μέγιστο μερίδιο γι αυτήν την εικόνα και την εξέλιξη που φέρνει. Η κυβέρνηση, για λόγους που δεν μπορούν να εξηγηθούν λογικά, έχει ξεχάσει να κάνει τη δουλειά της. Δείχνει ατολμία και αναποφασιστικότητα. Και άγεται και φέρεται καθημερινά από παντοειδή συμφέροντα.

Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι τόσο τολμηρό, όσο ήλπιζε, τόνισε ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Γιάννης Στουρνάρας, που προέρχεται από τα σπλάγχνα του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας σε εφημερίδα της Ζυρίχης.

Ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης τάσσεται υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους. Θέλουν πολύ ακόμη οι αγορές να υπερθεματίζουν υπέρ της τελευταίας; Και ας λέει ο επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ ότι η αναδιάρθρωση δεν αποτελεί επιλογή για την Ελλάδα. Προφανώς, γιατί κάτι τέτοιο δεν συμφέρει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που διαθέτει ήδη άνοιγμα 40 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα που έχει αγοράσει, εκτός από αυτά που έχει δεχθεί ως ενέχυρο για το δανεισμό των ελληνικών τραπεζών. Όμως, τα spread καλπάζουν και δείχνουν το μέγεθος της εμπιστοσύνης προς τα ελληνικά χαρτιά και την ελληνική οικονομία γενικότερα.

Ο Πρωθυπουργός στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, παρά την επίθεση του προς τους διάφορους Κασσανδρολόγους, παραδέχθηκε ότι η κατάσταση δεν είναι εύκολη, με τη χώρα να βρίσκεται σε «μόνιμο συναγερμό». Για πολλοστή φορά ζήτησε προσήλωση από τους υπουργούς στο έργο που έχει αναλάβει η κυβέρνηση και σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τη φημολογία περί αναδιάρθρωσης, που τείνει να λάβει χαρακτήρα χιονοστιβάδας, διαβεβαίωσε ότι το εθνικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, που θα δημοσιοποιηθεί, όπως είπε, σε λίγες ημέρες, θα καταφέρει να βγάλει τη χώρα από το τούνελ στο οποίο έχει εισέλθει, χωρίς ορατή διαφυγή.

Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία η χώρα δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Χρειάζεται πράξεις ικανές να πείσουν τις αγορές ότι μπορεί πράγματι να αντιμετωπίσει την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Χρειάζεται μια κυβέρνηση και κατά συνέπεια υπουργούς που να μην φοβούνται να δημιουργηθεί «σκόνη» γύρω από το όνομα τους. Όσοι διακατέχονται από αυτό το σύνδρομο να πάνε στο σπίτι τους. Για να αφήσουν τους υπόλοιπους να κάνουν τη δουλειά τους. Και αν χρειάζεται ριζικός ανασχηματισμός, με άτομα ικανά να κλείσουν τα αυτιά τους σε ιδιότυπους συνδικαλισμούς, μικροσυμφέροντα, σκοπιμότητες και μικρομάγαζα, να γίνει ΤΩΡΑ. Ο Κακός Λύκος είναι ήδη εντός των τειχών.