Η δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν έχει ενδιαφέρον από πολλές
πλευρές: Αφενός πρόκειται να απασχολήσει τους συνομωσιολόγους για πολλές
δεκαετίες, αφού το πτώμα του μυστηριωδώς κατέληξε στη θάλασσα, αντί να
παρουσιαστεί ως «λάφυρο». Από την άλλη, η ανακοίνωση της εξολόθρευσης του υπ’
αριθμόν ένα καταζητούμενου αποτελεί μια πολυσήμαντη νίκη για τον πρόεδρο
Ομπάμα. Τέλος, η απομάκρυνση του Μπιν Λάντεν αποτελεί ακόμη μια περίπτωση ενός
εκφραστή του «παλαιού» γεωπολιτικού σκηνικού, το οποίο πλέον αποτελεί παρελθόν.
Ενώ λοιπόν η κοινή γνώμη αναρωτιέται δικαίως τι ακριβώς
συνέβη και αν όντως σκοτώθηκε ο Μπιν Λάντεν - και υπό ποιες συνθήκες - το
βέβαιο είναι ότι σε πολιτικό επίπεδο ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα θα πιστωθεί την
επιτυχία αυτή, η οποία μάλιστα συνέβη λίγο πριν από μια σημαντική αλλαγή στην
Ουάσιγκτον: Ο επικεφαλής της
CIA,
Λ. Πανέτα, θα αναλάβει το υπουργείο Αμύνης της χώρας. Η δολοφονία του Μπιν
Λάντεν ουσιαστικά αποτελεί δική του επιχείρηση.
Είναι πολύ πιθανό ότι ο Ομπάμα θα χρησιμοποιήσει την
απομάκρυνση του αρχηγού της Αλ Κάιντα ώστε να αποσύρει τις αμερικανικές
δυνάμεις από το Αφγανιστάν, ή έστω να ελαττώσει την παρουσία τους σε επίπεδα
που να θεωρούνται αποδεκτά στις ΗΠΑ. Αυτό ίσως να συμβεί κατά την δεύτερη θητεία
του Ομπάμα, όμως μάλλον θα ανακοινωθεί πριν από τις εκλογές του 2012, ώστε να μετουσιωθεί
σε πολιτικό κέρδος για τον ίδιο και για το κόμμα των Δημοκρατικών. Ένα παραπάνω
όφελος για τον Αμερικανό πρόεδρο είναι ότι ακόμα και ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος,
στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Μπιν Λάντεν, ξεπρόβαλε από την λήθη και
δήλωσε ικανοποιημένος για την σημαντική αυτή επιτυχία. Ίσως μάλιστα η δήλωση
αυτή του Μπους να στρέφεται περισσότερο ενάντια σε ορισμένους κύκλους στους
κόλπους των Ρεπουμπλικάνων, παρά υπέρ της δικής του εξωτερικής πολιτικής.
Εκτός όμως από την αμερικανική πολιτική σκηνή, η είδηση για
τον θάνατο του Μπιν Λάντεν αποτελεί την περίπτωση ακόμα ενός «ηγέτη» της
παλαιάς σχολής, ο οποίος πλέον αποτελεί παρελθόν για το παγκόσμιο γεωπολιτικό
σύστημα. Με άλλα λόγια, ο Ομπάμα δίνει τέλος στον «άξονα του κακού», όπως τον
χαρακτήρισε ο Μπους. Ήδη έχει προηγηθεί η απομάκρυνση του Μουμπάρακ και η
παραίτηση του Κάστρο, ενώ προετοιμάζεται η διαδοχή του Κιμ Τζονγκ Ιλ στην Β.
Κορέα, καθώς και η πτώση του Καντάφι. Είναι φανερό ότι πλέον βρισκόμαστε σε
έναν «νέο, γενναίο κόσμο», όπου οι κανόνες είναι διαφορετικοί από ότι πριν από
30 χρόνια, όταν αυτά τα «καλά παιδιά» μεσουρανούσαν.
Τέλος, σε ηθικό επίπεδο, η θανάτωση του Μπιν Λάντεν
παρουσιάζει ορισμένες ομοιότητες με αυτή του Σαντάμ Χουσείν, υπό την έννοια ότι
χαρακτηρίζεται από έντονη εκδικητικότητα. Με μια δόση κυνισμού, οι μυστικές
υπηρεσίες των ΗΠΑ ανέφεραν πως ο Μπιν Λάντεν επρόκειτο να συλληφθεί ζωντανός,
αλλά αντιστάθηκε, με αποτέλεσμα τον θάνατό του. Το ερώτημα που προκύπτει έχει
σχέση με την θέση των ΗΠΑ και το παράδειγμα που δίνουν για τις υπόλοιπες χώρες:
Πως μπορεί η Ουάσιγκτον να υιοθετήσει τον ρόλο αυτό, όταν προχωρά σε πράξεις
αυτοδικίας και εκδίκησης, καθώς και σε βρόμικες επιχειρήσεις που κακοφαίνονται
σε αρκετούς Ευρωπαίους;