Λυπάµαι, αλλά σήµερα απλώς θα αντιγράψω. Ναι, θα αντιγράψω ένα κείµενο όπως ακριβώς παρουσιάστηκε στην International Herald Tribune. Για να δείξει ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζητούν εκδίκηση, υπάρχουν κάποιοι που κάνουν τον πόνο, δύναµη και πορεύονται σε ειρήνη µε τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρά την προσωπική τους τραγωδία, µπορούν να δουν και παραδίπλα, να πονέσουν, να συµπονέσουν, να συγχωρήσουν. Να δουν τελικά την αλήθεια.
«Η αδελφή µου, ο πόνος µου», είναι ο τίτλος του άρθρου του καθηγητή κλινικής ψυχιατρικής Ρόµπερτ Κλίτσµαν...
«"Νιώθεις να γαλήνεψες;" µε ρώτησε ένας φίλος. "Θα βγεις στους δρόµους να χορέψεις;" µε ρώτησε ένας άλλος. Την 11η Σεπτεµβρίου 2001, η αδελφή µου, η Κάρεν, σκοτώθηκε στην επίθεση στους Δίδυµους Πύργους. Για βδοµάδες ολόκληρες, δεν µπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Εχασα κάθε ενδιαφέρον, για τη µουσική, το διάβασµα, την τηλεόραση... Οσο περνούσαν οι µήνες, ένιωθα καλύτερα.
Καταφέραµε να προχωρήσουµε µε τη ζωή µας, παρότι η Κάρεν βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο πάντα µαζί µας. Και τότε -ξαφνικά- µάθαµε ότι ο Οσάµα µπιν Λάντεν είχε πεθάνει. Εκπλαγήκαµε από τα πολλά τηλεφωνήµατα που λάβαµε, από τα ηλεκτρονικά µηνύµατα που µας ρωτούσαν πώς νιώθαµε. Τηλεφωνήθηκε µε τους άλλους συγγενείς. Αλήθεια πως νιώθαµε; Σίγουρα, είχαµε ανάµεικτα συναισθήµατα. Το σώµα του ανθρώπου που προκάλεσε το θάνατο της αδελφής µου ήταν στον πάτο της θάλασσας. Ηµουν χαρούµενος γι΄αυτό. Αλλά η είδηση του θανάτου του µοιάζει ακόµα σουρεαλιστική…
Λειτούργησε ως κάθαρση, αλλά σε ένα µεγάλο βαθµό η νίκη είναι συµβολική. Μετά το θάνατο της αδελφής µου και χιλιάδων άλλων, ο Μπους εισέβαλε στο Αφγανιστάν και µετά στο Ιράκ. Χιλιάδες Αµερικανοί και ξένοι στρατιώτες και αναρίθµητοι πολίτες σκοτώθηκαν. Πολλοί πολιτικοί εκµεταλλεύτηκαν την 11η Σεπτεµβρίου για ίδιους σκοπούς».
«Όταν τα µέλη της αλ-Κάιντα επιτέθηκαν, οι Αµερικανοί αναρωτήθηκαν: «Γιατί µας µισούν τόσο πολύ;» Πολλοί εδώ πιστεύουνε ότι µας αντιπαθούν για την «ελευθερία» µας, αλλά εγώ έχω άλλη γνώµη. Υπάρχουν µαθήµατα που ακόµα δεν µάθαµε.
Νοµίζω ότι η Κάρεν θα συµφωνούσε µε τις ανησυχίες µου ότι οι υπόγειες δυνάµεις της απληστίας και του µίσους επιµένουν. Ο αµερικανικός ιµπεριαλισµός, η επιχειρηµατική πλεονεξία, οι καταχρήσεις της εξουσίας µας στο εξωτερικό και η ιστορική υποστήριξή µας προς διεφθαρµένους ηγέτες όπως ο Χόσνι Μουµπάρακ έχουν δηµιουργήσει µία απέχθεια προς εµάς, που ατυχώς επιµένει. Πρέπει να δούµε πώς µας βλέπει ο υπόλοιπος κόσµος και να βρούµε τον τρόπο να το αλλάξουµε. Μέχρι να το κάνουµε, θα αναδυθούν περισσότεροι Οσάµα µπιν Λάντεν και περισσότεροι αθώοι όπως η Κάρεν θα πεθάνουν.
Ελπίζω ο θάνατος του µπιν Λάντεν να φέρει επιτέλους την ειρήνη. Νιώθω ανακούφιση που αυτό το κεφάλαιο έκλεισε, για µένα. Αλλά φοβάµαι ότι ο πόλεµος δεν θα τελειώσει».
Δεν έχω τίποτα άλλο να πω…
(από την εφημερίδα "Ημερησία")