Η κοινοπραξία του αγωγού Nabucco προχώρησε
για μια ακόμη φορά σε μια κενή και άνευ ουσίας εκδήλωση, κατά την οποία
υπέγραψε με τα επιμέρους κράτη μια κοινή δήλωση με την οποία επιβεβαιώνουν την
προσήλωσή τους στο έργο. Στην πράξη
όμως, η συνάντηση της προηγούμενης εβδομάδας στην Τουρκία δεν φέρνει τίποτα
καινούριο στην υπόθεση του αγωγού, ο οποίος εξακολουθεί να μαστίζεται από την
έλλειψη πηγών αερίου.
Ακόμα και οι ίδιοι οι
Αζέροι, οι οποίοι υποτίθεται θα προμηθεύσουν το βασικό κομμάτι των ποσοτήτων, έχουν
προχωρήσει τους τελευταίους μήνες σε δηλώσεις οι οποίες φανερώνουν τις
επιφυλάξεις τους.
Παρόλα αυτά, η κοινοπραξία του
Nabucco εξακολουθεί να επιμένει πως μέχρι το τέλος του έτους θα υπογραφούν οι
σχετικές συμφωνίες εξαγωγής αερίου…
Στην Τουρκία μετέβη και ο Επίτροπος
Ενέργειας της Κομισιόν, ο οποίος δεν δίστασε να διαδηλώσει και πάλι την προσήλωσή
του στο έργο και τη στήριξη της Ε.Ε., η οποία πριν λίγο καιρό φρόντισε να
κρατήσει αποστάσεις από τον αγωγό South Stream της Μόσχας για να στηρίξει έτσι τον
«δικό της» αγωγό.
Παρόλα αυτά, προηγήθηκε η «εκρηκτική»
δήλωση του προέδρου της κρατικής SOCAR του Αζερμπαϊτζάν, Rovnag Abdullayev, ο
οποίος φέρεται να είπε ότι δεν πρόκειται να πουλήσει η χώρα του αέριο στο
Nabucco. Το παρασκήνιο όμως είναι ακόμα πιο βαθύ και στην όλη υπόθεση
εμπλέκεται και η ΒΡ, η οποία είναι από τις εταιρείες που διαχειρίζονται το
κοίτασμα Σαχ Ντενίζ της Κασπίας, η δεύτερη φάση ανάπτυξης του οποίου υποτίθεται
πως θα παράσχει τις αναγκαίες ποσότητες αερίου για τον αγωγό. Η διεθνής πετρελαϊκή εκδήλωσε πρόσφατα τις
ανησυχίες της για τη βιωσιμότητα του έργου, προκαλώντας εκνευρισμό στις
Βρυξέλες.
Πλέον, ο χρόνος τελειώνει για τον αγωγό
Nabucco, αφού η κοινοπραξία έχει θέσει ως ημερομηνία για την λήψη της οριστικής
απόφασης τον φετινό Οκτώβριο. Ταυτόχρονα
είναι φανερό ότι οι άλλες πιθανές πηγές αερίου, όπως το Τουρκμενιστάν, είναι δύσκολο
να αποτελέσουν λύση μεσοπρόθεσμα, καθώς υπάρχουν σημαντικά εμπόδια για την
εκμετάλλευσή τους. Τέλος, η ευρωπαϊκή διπλωματία διαπιστώνει ότι στην περίπτωση
αυτή βγαίνει χαμένη όσον αφορά τη στάση της απέναντι στο Ιράν, το οποίο θα
μπορούσε να καλύψει σημαντικό μέρος των αναγκών του
Nabucco με έναν σχετικά πιο εύκολο τρόπο.