Αδοξο Τέλος στην Ντοβίλ...

Για ακόμη μια φορά η στήριξη της Ελλάδας με νέο πακέτο βοήθειας έχει γίνει το πεδίο προβολής των συνολικών αντιπαραθέσεων στην Ευρωζώνη. Είναι φανερό ότι οι διαφορετικές ερμηνείες και εκδοχές που προβάλλουν το Βερολίνο και το Παρίσι ως προς τη «Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα» σε εθελοντική βάση δηλώνουν το τέλος της συμφωνίας της Ντοβίλ που είχαν συνάψει στις 18.10.2010 οι Μέρκελ-Σαρκοζί προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων.

Τότε η Γαλλία είχε πετύχει την επιβολή των κυρώσεων στους μελλοντικούς παραβάτες του Συμφώνου Σταθερότητας και σε αντάλλαγμα είχε προσυπογράψει τη θέση της Γερμανίας σύμφωνα με την οποία οι χώρες που θα προσφεύγουν στον Μόνιμο Μηχανισμό ESM μετά το 2013, στην περίπτωση που το δημόσιο χρέος τους θα κριθεί μη βιώσιμο, τότε θα ενεργοποιείται η «συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα», το «κούρεμα» δηλαδή των κρατικών τους ομολόγων.

Η ολέθρια αυτή απόφαση προκάλεσε επίθεση των αγορών με πρώτο θύμα την Ιρλανδία που προσέφυγε τότε στον Προσωρινό Μηχανισμό EFSF, δεύτερο την Πορτογαλία που βρέθηκε στον προθάλαμο του Μηχανισμού και με ισχυρές πιέσεις να ασκούνται στην Ισπανία, την Ιταλία και το Βέλγιο.

Σήμερα η απόκλιση Γαλλίας-Γερμανίας συνοψίζεται στις δηλώσεις του επίδοξου διάδοχου του Ζ. Κ. Τρισέ στην ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, που αναφέρθηκε στην εθελοντική διακράτηση ομολόγων στη φόρμουλα της Βιέννης, με την οποία συντάσσεται το Παρίσι και η Κεντρική Τράπεζα και τη θέση της Γερμανίας ότι η εθελοντική διακράτηση πρέπει να συνοδεύεται από ανταλλαγή ομολόγων, μια κίνηση που από τους Οίκους Αξιολόγησης και τις αγορές θα θεωρηθεί ως «πιστωτικό γεγονός».

Προφανώς πρόκειται για στρατηγικών διαστάσεων διαφωνία που ξεπερνά την εκ νέου στήριξη της Αθήνας και αφορά το μέλλον, την επιβίωση και την εξέλιξη της Ευρωζώνης:

Η Γερμανία πιστεύει ότι η «Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα» θα είναι τροχοπέδη στην δυναμική μετεξέλιξης της Ευρωζώνης, με αφορμή τη στήριξη των δημοσιονομικά προβληματικών χωρών, με τη μετάβαση στην Οικονομική Διακυβέρνηση και την Πολιτική Ένωση.

Η Γαλλία επενδύει στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, καθώς προωθεί την Οικονομική Διακυβέρνηση στην Ευρωζώνη στη βάση της Διακυβερνητικής Συνεργασίας. Επιπλέον, σε αντίθεση με τη Γερμανία που πανικοβάλλεται με την ιδέα και μόνο της ανάγκης στήριξης χωρών του μεγέθους της Ισπανίας και της Ιταλίας, πιστεύει ότι έτσι θα άνοιγε ο δρόμος για την έκδοση ευρω-ομολόγου, αλλά και για «Ποσοτική Επέκταση» κατά το πρότυπο των ΗΠΑ με άλλα λόγια για «τύπωμα χρήματος».

Τούτων λεχθέντων οι Μέρκελ-Σαρκοζί στην αυριανή τους συνάντηση καλούνται να βρουν τον κοινό παρονομαστή συναίνεσης που απαιτείται για να προωθηθεί το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Αθήνα, χωρίς να διαθέτουν αυτήν τη στιγμή, τη βούληση και τη δυνατότητα για μια στρατηγική σύγκλιση.

Ετσι και στην καλύτερη εκδοχή της μια συμφωνία για τη νέα στήριξη στην Αθήνα δεν θα είναι παρά μια νέα ανακωχή πριν προκύψουν σε ορίζοντα το αργότερο διετίας οι προκλήσεις διάσωσης - στήριξης της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Οσο θα υπάρχει η γερμανική εμμονή στην «Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα» ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι Οίκοι Αξιολόγησης δεν πρόκειται να στηρίξουν την επιστροφή στις αγορές των χωρών που έχουν προσφύγει στον Προσωρινό Μηχανισμό.

Κρίσιμη συνάντηση

Οι Μέρκελ-Σαρκοζί στην αυριανή τους συνάντηση καλούνται να βρουν τον κοινό παρονομαστή συναίνεσης που απαιτείται για να προωθηθεί το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Αθήνα, χωρίς να διαθέτουν αυτήν τη στιγμή τη βούληση και τη δυνατότητα για μια στρατηγική σύγκλιση. Ετσι, και στην καλύτερη εκδοχή της, μια συμφωνία για τη νέα στήριξη στην Αθήνα δεν θα είναι παρά μια νέα ανακωχή πριν προκύψουν σε ορίζοντα το αργότερο διετίας οι προκλήσεις διάσωσης - στήριξης της Ισπανίας και της Ιταλίας.