Κάποιες φορές, τα πράγματα στην οικονομία μιας χώρας είναι
πολύ απλά, αρκεί να καθίσει κανείς ψύχραιμα και να εξετάσει δύο-τρία έκδηλα στοιχεία.
Στα πλαίσια αυτά, απαριθμούμε τα εξής: Στη διεθνή αγορά, το κάθε βαρέλι πετρελαίου
στοίχιζε 20-25 δολάρια στη δεκαετία του 1990-2000 και πλέον στοιχίζει 115. Από
τη στιγμή που η ελληνική οικονομία είναι η περισσότερο εξαρτημένη σε όλη την
Ευρώπη από τον μαύρο χρυσό, δεν είναι λογικό και επόμενο να αποτελεί ο παράγοντας
αυτός ένα πολύ μεγάλο βάρος το οποίο συμβάλει στην οικονομική κρίση που περνάμε;
Παρόλα αυτά, η τσουχτερή τιμή του πετρελαίου δεν φαίνεται να
απασχολεί ιδιαίτερα τους κρατικούς αξιωματούχους στην κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση.
Επίσης, δεν φαίνεται να απασχολεί ούτε τα περισσότερα ΜΜΕ και τους οικονομολόγους,
οι οποίοι θεωρούν τη διεθνή τιμή του πετρελαίου ως κάτι νομοτελειακό, το οποίο
δεν μπορούν να επηρεάσουν.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα:
Η τεράστια αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά την τελευταία 12ετία είναι
πραγματική αν την εξετάσει κάποιος με ένα έτος βάσης και όχι πλασματική. Επίσης,
κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η επίδρασή της στις εγχώριες τιμές των καυσίμων
είναι προβλέψιμη και άμεση. Ως αποτέλεσμα, οι ελληνικές επιχειρήσεις και οι ίδιοι
οι πολίτες καλούνται να καταβάλουν πολύ μεγαλύτερα ποσά για να λαμβάνουν
ουσιαστικά την ίδια ποσότητα ενέργειας με πριν για τις μετακινήσεις τους και για την θέρμανσή
τους. Και τα ίδια τα προϊόντα όμως, τόσο τα εγχώρια, όσο και τα εισαγόμενα
επηρεάζονται από το ακριβό πετρέλαιο.
Από τη στιγμή που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η εποχή των
επιδοτήσεων στα καύσιμα, είναι επιτακτική η ανάγκη να βρεθούν λύσεις σήμερα,
προκειμένου να μειωθεί η βλαβερή επίδραση του ακριβού πετρελαίου στην ελληνική
οικονομία.
Θυμίζουμε ότι μεγάλες ενεργειακές δυνάμεις όπως η Κίνα, έχουν
εφαρμόσει ήδη φιλόδοξα προγράμματα με σκοπό τη διάδοση της ηλεκτροκίνησης και άλλων
τεχνολογιών που δεν εξαρτώνται από το πετρέλαιο. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής δεν έχουμε
δει κάτι ανάλογο.
Ίσως η ελληνική κυβέρνηση να περιμένει πως θα παράγει εγχώριο
πετρέλαιο ώστε να καλύψει τις ανάγκες της οικονομίας μας με φθηνότερο τρόπο. Δεν
θα ήταν όμως προτιμότερο να εξάγουμε τις ποσότητες αυτές και να κερδίσουμε
δισεκατομμύρια από την υψηλή διεθνή τιμή; Όλες οι έξυπνες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες,
όπως η Νορβηγία, το έχουν καταλάβει αυτό από χρόνια και το εφαρμόζουν με ιδιαίτερα
οφέλη για τις οικονομίες τους.