Ο πρόσφατος ανασχηματισμός είχε μια διάσταση πολύ σημαντική για τον εκπαιδευτικό χώρο. Ο τέως υφυπουργός Παιδείας κ. Πανάρετος είχε καταφέρει, είτε λόγω έμμονων πεποιθήσεων ή λόγω προκλητικής συμπεριφοράς, να συσπειρώσει απέναντί του το σύνολο σχεδόν της ακαδημαϊκής κοινότητας ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, οπότε η απομάκρυνσή του έγινε ενθουσιωδώς δεκτή.
Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί μια μοναδική ευκαιρία για την προώθηση της δραστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που αναμφίβολα χρειάζονται τα πανεπιστήμια. Στην ηγεσία του υπουργείου βρίσκονται σήμερα πρόσωπα, από τα λίγα που διαθέτουν τα δύο κόμματα εξουσίας, τα οποία είναι ικανά για ορθολογικές μεταρρυθμίσεις. Από την άλλη μεριά, ο πανεπιστημιακός χώρος εκπροσωπείται συνδικαλιστικά από έναν ισχυρό συνασπισμό με στελέχη που έχουν σαφή προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό.
Απομένει να υπάρξει, μέσα σε στενά χρονικά περιθώρια, μια παραγωγική συνεννόηση, ώστε να επιτευχθεί η απαραίτητη σύνθεση με αμοιβαίους συμβιβασμούς και με κύριο στόχο να μη χαθεί η ευκαιρία. Εμπρός σε μια προοπτική συμφωνίας, οι πρυτάνεις είναι πιθανό ότι θα αισθανθούν ασφυκτική πίεση ώστε να αποστασιοποιηθούν από τις εμμονές των συντεχνιών και τη στασιμότητα που επιδιώκει το βαθύ πανεπιστήμιο.
Ενδεχόμενη όμως απώλεια της ευκαιρίας θα είναι αδικαιολόγητη και θα βαρύνει και τις δύο πλευρές, όσο και αν προσπαθήσουν να ρίξουν την ευθύνη η μία στην άλλη. Εξάλλου, η υλοποίηση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης των πανεπιστημίων θα δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες και για τις μεγάλες προοδευτικές αλλαγές που χρειάζονται η Πρωτοβάθμια και η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
(από την εφημερίδα "Τα Νέα")