Ψήφιση Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος: Με το Πιστόλι στον Κρόταφο

Τι είδους αποτέλεσμα μπορεί να υπάρξει με ένα πιστόλι στον κρόταφο; Δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή ο απειλούμενος να υποκύψει, με την ψευδαίσθηση ότι σώζει τη ζωή του, ή να αποφασίσει να τα παίξει όλα για όλα και να μείνει αμετανόητος στην όποια απειλή. Κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνονται αυτή τη στιγμή οι Έλληνες πολίτες και κυρίως οι βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης. Το δίλημμα πολύ σοβαρό. Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία; Τα κόμματα της αντιπολίτευσης το ίδιο δίλημμα το θέτουν αλλιώς. Μεσοπρόθεσμο ίσον χρεοκοπία
energia.gr
Τρι, 28 Ιουνίου 2011 - 08:13

Τι είδους αποτέλεσμα μπορεί να υπάρξει με ένα πιστόλι στον κρόταφο; Δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή ο απειλούμενος να υποκύψει, με την ψευδαίσθηση ότι σώζει τη ζωή του, ή να αποφασίσει να τα παίξει όλα για όλα και να μείνει αμετανόητος στην όποια απειλή.

Κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνονται αυτή τη στιγμή οι Έλληνες πολίτες και κυρίως οι βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης. Το δίλημμα πολύ σοβαρό. Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία; Τα κόμματα της αντιπολίτευσης το ίδιο δίλημμα το θέτουν αλλιώς. Μεσοπρόθεσμο ίσον χρεοκοπία.

Εν τέλει ποιο από τα δύο διλήμματα να διαλέξουμε; Και για να ελαφρύνουμε λίγο το σκηνικό που ήδη διαμορφώνεται, από την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω;

Διότι περί αυτού πρόκειται. Οι δανειστές μας μάς βάζουν το πιστόλι στον κρόταφο. Ή ψηφίζετε το μεσοπρόθεσμο ή 5η δόση δεν βλέπετε ούτε με κιάλι. Η κυβέρνηση πιέζει κατά τον ίδιο τρόπο την κοινοβουλευτική ομάδα. Ή ψηφίζετε το μεσοπρόθεσμο ή πηγαίνετε να βάλετε υποψηφιότητα ξανά στη Σαχάρα. Η πλατεία Συντάγματος από σήμερα οργανώνεται σθεναρά, βοηθούντος και του διήμερου απεργιακού κλοιού, προκειμένου να πιέσει με την παρουσία της για την αποτροπή της έγκρισης των μέτρων που θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια την κοινωνία σε τροχιά βαθιάς φτώχειας.

Τι κάνουμε λοιπόν; Δεχόμαστε τα νέα μέτρα έστω κι αν γνωρίζουμε ότι τα εισοδήματα μας θα συρρικνωθούν ακόμη περισσότερο ή επιλέγουμε τη στάση πληρωμών και την είσοδο των τανκς, για να θυμηθούμε τις ατυχείς, για πολλοστή φορά, δηλώσεις του αντιπροέδρου Θόδωρου Πάγκαλου; Υπάρχει, άραγε, άλλη λύση;

Την απάντηση όφειλε να την δώσει η κυβέρνηση πρωτίστως και οι δανειστές μας, δευτερευόντως. Όταν όλο και περισσότερες σοβαρές φωνές, τόσο στην εγχώρια πολιτική σκηνή, όσο και στη διεθνή σκηνή, συμφωνούν ότι το Μεσοπρόθεσμο δεν θα λύσει το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας, αντίθετα, θα βυθίσει την οικονομία της ακόμη περισσότερο στην ύφεση, τότε σίγουρα κάτι άλλο πρέπει να συμβεί. Ως και οι Financial Times εκτιμούν ότι το Μεσοπρόθεσμο είναι βανδαλισμός, παροτρύνοντας τους Έλληνες βουλευτές να ψηφίσουν όχι. Και ακόμη παραπέρα. Θεωρούν ότι ακόμη κι αν ψηφισθεί, η σωτηρία της Ελλάδος δεν διασφαλίζεται. Από κοντά και ο Γάλλος πρόεδρος που παραδέχθηκε ότι με περικοπές δαπανών δεν μπορεί η Ελλάδα να ξεπεράσει την κρίση.

Το λένε, λοιπόν, άλλοι για μας. Μέτρα που στοχεύουν μόνον στα πορτοφόλια και τις τσέπες των πολιτών είναι σίγουρο ότι θα έχουν βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα.

Το είδαμε άλλωστε περίτρανα να συμβαίνει με το Μνημόνιο. Τι κερδίσαμε; Μόνον τη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Έγιναν τομές στο σπάταλο δημόσιο; Επιβλήθηκε έλεγχος στη φοροδιαφυγή και κυρίως στις καταθέσεις που μετανάστευσαν σε ξένες τράπεζες; Άνοιξαν επαγγέλματα κλειστά; Υποχρεώθηκαν οι κατέχοντες να συμβάλουν αναλογικά στα βάρη; Λήφθηκαν εκείνα τα μέτρα που θα έπειθαν την ελληνική κοινωνία ότι πράγματι κάτι μπορεί να αλλάξει και να οδηγηθούμε επιτέλους σε ένα οργανωμένο κράτος που θα σέβεται τους πολίτες του;

Τίποτε από όλα αυτά. Το αδηφάγο δημόσιο, με τα γραφειοκρατικά πλοκάμια του, εξακολουθεί να ταλανίζει τους συνδιαλλέγοντες με αυτό. Η παραοικονομία εξακολουθεί να ανθεί προς όφελος αυτών που έχουν τη δυνατότητα να την ασκούν.

Χάθηκε ήδη πολύτιμος χρόνος. Και γι αυτό ευθύνονται και οι δανειστές μας. Τι περίμεναν άραγε; Ότι με μέτρα σαν αυτά που έχουν εφαρμοσθεί ως τώρα και σαν αυτά που θέλουν να περάσουν μπορεί πράγματι να δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα, να υπάρξει μια αναπτυξιακή προοπτική; Κι αυτοί εν τέλει αποδεικνύονται το ίδιο ερασιτέχνες, όπως και η σημερινή κυβέρνηση. Εφαρμόζουν στον «ασθενή» που λέγεται Ελλάδα διάφορα «φάρμακα» και ανάλογα με την πορεία του αυξάνουν τις δόσεις τους. Μα έτσι δεν γίνεται δουλειά. Η πεποίθηση που άρχισε να διαμορφώνεται ανάμεσα στον κόσμο είναι ότι τελικά το μόνον που ενδιαφέρει τους δανειστές μας είναι να έχουμε χρήματα για να πληρώνουμε τους τόκους των δανείων μας. Από κει και πέρα, στάχτη και μπούρμπερη.

Σήμερα, λοιπόν, είναι μια πολύ κρίσιμη ημέρα για την τύχη της χώρας. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όσοι, δηλαδή, αρθρώνουν φωνές διαμαρτυρίας για τα νέα μέτρα, θα πεισθούν να δώσουν θετική ψήφο στο μεσοπρόθεσμο ή θα υπάρξουν διαρροές; Και πώς θα αντιδράσουν οι δανειστές μας; Ήδη, διαρρέουν ότι ετοιμάζουν plan B, χωρίς, όμως, να υπεισέρχονται σε λεπτομέρειες. Περιλαμβάνει τη σωτηρία της Ελλάδας για να μην κηρύξει στάση πληρωμών ή τη σωτηρία της Ευρωζώνης, χωρίς την Ελλάδα;

Ακόμη και σε αυτήν την ύστατη στιγμή η κυβέρνηση δεν βγαίνει με ειλικρίνεια να ενημερώσει για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, ούτε φαίνεται να έχει δικό της plan B για το ενδεχόμενο απόρριψης του μεσοπρόθεσμου. Επιμένει άκριτα στο δίλημμα, ή ψηφίζετε τα νέα μέτρα ή πάμε για φούντο. Θα πρέπει, όμως, στην περίπτωση αυτή να είναι έτοιμη να αναλάβει τις ευθύνες της, αν όλοι εμείς που έχουμε αυτή τη στιγμή ένα πιστόλι στον κρόταφο, επιλέξουμε τη μπλόφα να αγνοήσουμε την απειλή ενός πυροβολισμού κατακούτελα!