Ραντεβού το Σεπτέμβριο έλεγε μέχρι χθες η Μέρκελ, έκτακτη Σύνοδο
Κορυφής εδώ και τώρα επέμενε ο Σαρκοζί, μία διαφοροποίηση που παραπέμπει
σε στρατηγικών διαστάσεων διαφωνία του Παρισιού με το Βερολίνο, αλλά
και τους υπόλοιπους τέσσερις της Λέσχης που έχουν την πιστοληπτική τους
ικανότητα αξιολογημένη ως ΑΑΑ από τους τρεις γνωστούς οίκους.
Δεν υπάρχει πανευρωπαϊκή κρίση υπάρχει ελληνική κρίση και κατά ακραία
παραχώρηση επιπτώσεις σε Ιρλανδία και Πορτογαλία, μας λένε Γερμανία,
Φινλανδία, Αυστρία, Ολλανδία, με το Λουξεμβούργο πιο ασαφές στην
τοποθέτησή του. Στα νέα πακέτα στήριξης θα υπάρχει συμμετοχή του
ιδιωτικού τομέα ότι και να λένε οι οίκοι αξιολόγησης. Περαιτέρω
διεύρυνση των εγγυήσεων του Προσωρινού Μηχανισμού, ώστε να μπορεί να
επαναγοράζει ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά στην τρέχουσα τιμή,
υποθηκεύει την παραμονή μας στο ΑΑΑ, άρα έχει υψηλό αν όχι απαγορευτικό
κόστος, συνεχίζει η παραπάνω συλλογιστική.
Το νέο δεδομένο στις ευρωπαϊκές ισορροπίες είναι η διαφοροποίηση της
Γαλλίας για πρώτη φορά μετά τη γαλλογερμανική συνάντηση κορυφής Μέρκελ -
Σαρκοζί στην Ντοβίλ τον περασμένο Οκτώβριο, όπου η Γαλλία αποδέχθηκε τη
συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα έναντι της υποχώρησης της Γερμανίας από
την αρχική της θέση για αυτόματη επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες του
Συμφώνου Σταθερότητας.
Για μια σειρά από λόγους η Γαλλία του Σαρκοζί βλέπει ότι η συνέχιση της
ευθυγράμμισής της με το Βερολίνο κινδυνεύει να έχει απαγορευτικό
κόστος:
Πρώτον, η Γαλλία κινδυνεύει να χάσει την αξιολόγηση ΑΑΑ και χωρίς την
αύξηση των εγγυήσεων του EFSF λόγω της δημοσιονομικής της κατάστασης,
και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο θεωρείται ο επόμενος μετά το Βέλγιο
αδύναμος κρίκος ενός ντόμινο αποσταθεροποίησης πέραν της Ιταλίας και της
Ισπανίας.
Δεύτερον, το γαλλικό τραπεζικό σύστημα είναι υπερεκτεθειμένο στο
ιταλικό χρέος -δημόσιο και ιδιωτικό- στο δυσθεώρητο ύψος των 393 δισ.
δολαρίων, ενώ οι γερμανικές τράπεζες είναι εκτεθειμένες περίπου στο μισό
όγκο.
Τρίτον, ύστερα από την πτώση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της
Πορτογαλίας και την απειλούμενη κρίση δανεισμού σε Ιτάλια και Ισπανία
αλλάζουν δραματικά σε βάρος της Γαλλίας και οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί
στην Ευρωζώνη: Σε μία μικρή ΟΝΕ των έξι χωρών με ΑΑΑ τα περιθώρια
ελιγμών της Γαλλίας είναι δραματικά συρρικνωμένα, με το Παρίσι να είναι
πλέον ο μοναχικός νότος μιας βόρειας Ευρωζώνης.
Είναι προφανές ότι όταν προσυπέγραφε τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα
στην Ντοβίλ ο Σαρκοζί είχε ως ακραίο κακό σενάριο τη διάσωση, μετά την
Ελλάδα, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και δεν μπορούσε να διανοηθεί
την ελεγχόμενη ή επιλεκτική χρεοκοπία ως εργαλείο αντιμετώπισης μιας
κρίσης δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Με άλλα λόγια, μέχρι χθες το Βερολίνο διεμήνυε ότι θεωρεί ελεγχόμενο
και διαχειρίσιμο το κόστος ενός ντόμινο αποσταθεροποίησης, με τις
απαντήσεις για την Ελλάδα αλλά και όλες τις προβληματικές χώρες να
μπορούν να περιμένουν μέχρι το Σεπτέμβριο, ενώ το Παρίσι έβλεπε τον
κίνδυνο να συμπαρασυρθεί μέσα στη δίνη της κρίσης του νότου της
Ευρωζώνης.
Για πρώτη φορά δεν υπάρχει η βεβαιότητα ότι όταν συγκαλείται μία
έκτακτη Σύνοδος Κορυφής προηγείται η διαμόρφωση συναίνεσης. Σήμερα είναι
βέβαιο ότι η Μέρκελ και οι τέσσερις άλλοι ΑΑΑ θα βρουν απέναντί τους το
Θαπατέρο, τον Μπερλουσκόνι και το Σαρκοζί, μία εικόνα που παρέπεμπε στη
δραματική ατμόσφαιρα της Συνόδου Κορυφής της Νίκαιας το Δεκέμβριο του
2000.
Ο νότος του βορρά
Μετά την πτώση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και την
απειλούμενη κρίση δανεισμού σε Ιταλία και Ισπανία αλλάζουν δραματικά σε
βάρος της Γαλλίας και οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί στην Ευρωζώνη: Σε μία
μικρή ΟΝΕ των έξι χωρών με ΑΑΑ τα περιθώρια ελιγμών της Γαλλίας είναι
δραματικά συρρικνωμένα, με το Παρίσι να είναι πλέον ο μοναχικός νότος
μιας βόρειας Ευρωζώνης.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ")