Οι πόρτες
της Ευρώπης άνοιξαν διάπλατα για την
Gazprom
εξαιτίας ενός δούρειου ίππου με μακρινή καταγωγή: Το ατύχημα της
Φουκουσίμα οδήγησε σε εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας σε αρκετές ευρωπαϊκές
χώρες, ανάμεσά τους και η Γερμανία, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να καλύψουν
αλλιώς τις μελλοντικές τους ανάγκες σε ενέργεια. Ο τρόπος αυτός δεν είναι άλλος
από το φυσικό αέριο και μάλιστα το ρωσικό.
Είναι
αυτονόητο και αποτελεί στοιχειώδη γνώση ότι η Γερμανία και οποιαδήποτε άλλη χώρα
δεν μπορεί να καλύψει μέσα σε 10 χρόνια το κενό που θα αφήσουν πίσω τους οι
πυρηνικοί σταθμοί αποκλειστικά μέσω των ΑΠΕ. Συνεπώς, η κυβέρνηση Μέρκελ αναγκάζεται
να αναζητήσει την όσο το δυνατόν λιγότερο βρόμικη λύση για την αντικατάσταση
αυτή. Ο λιγνίτης σίγουρα δεν προσφέρεται καθώς μολύνει υπερβολικά και στο εξής
θα η χρήση του θα είναι πανάκριβη. Απεναντίας, το αέριο είναι ένα αποδεκτό
μεταβατικό καύσιμο που θα χρησιμοποιηθεί στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2035-40, δίχως
να εκλύει υπερβολικούς ρύπους στην ατμόσφαιρα.
Αυτή τη
φορά όμως, η
Gazprom δεν θα προσφέρει μόνο το αέριο για την λειτουργία των νέων μονάδων
ηλεκτροπαραγωγής, αλλά θα συμμετάσχει και η ίδια στην διαχείρισή τους, στα πλαίσια
της συμφωνίας της με την
RWE. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που θα δραστηριοποιηθεί ο ρωσικός γίγαντας
στην αγορά ηλεκτρισμού της Ευρώπης, γεγονός πολυσήμαντο για τη συνέχεια.
Το
αποτέλεσμα όλων αυτών είναι καταρχάς οικονομικό: Η
Gazprom αναμένει ότι η τιμή του αερίου θα φτάσει
στα 400 δολάρια ανά 1.000κ.μ. ως τα τέλη του φετινού έτους, έναντι 306 δολαρίων
το 2010. Παρατηρείται δηλαδή μια αυξητική τάση που είναι πολύ πιθανό να
συνεχιστεί και μακροπρόθεσμα, η οποία ευνοεί την κερδοφορία της
Gazprom. Αν η εταιρεία πετύχει τους στόχους της
στις εξαγωγές, τότε τα έσοδα θα αυξηθούν σε 62 δις το 2011 από 42 δις το 2010,
εν μέσω μιας περιόδου περιορισμένης οικονομικής δραστηριότητας στην Ευρώπη.
Τα χαμόγελα
λοιπόν είναι πολλά στο Κρεμλίνο και έχουν να κάνουν και με τις καθυστερήσεις
στην υλοποίηση των αγωγών
Nabucco,
ITGI
και ΤΑΡ, που σημαίνουν ότι η Ρωσία θα κατέχει τα ηνία στις εξαγωγές
αερίου για περισσότερο χρόνο.
ΥΓ: Ένα
από τα πρώτα βήματα που έκανε η
Gazprom στην προσπάθειά της να αποκτήσει παρουσία στη γερμανική
αγορά ήταν η συνεργασία της με την
BASF
και η σύσταση της
Wingas
πριν από αρκετά χρόνια. Πέρυσι, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ έκοψε
κυριολεκτικά ένα κομμάτι 10χ15 εκατοστών από το ξύλινο τραπέζι στο οποίο υπογράφτηκε
η συμφωνία αυτή, το οποίο στη συνέχεια έκανε δώρο στον Αλεξέι Μίλερ της
Gazprom
και στον Γιούργκεν Χάμπερεχτ της
BASF. Ο κ. Σρέντερ είναι από τα πρόσωπα-κλειδιά
στην ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας-Γερμανίας, καθώς ηγείται του σχετικού λόμπι.