Το κλίμα στην Ευρώπη είναι πάλι βαρύ και ασήκωτο για την Ελλάδα, σε σημείο που ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «η δυστυχία του να είσαι Ελληνας». Περί αυτού δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία και άσχετα κατά πόσον το αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινωνία στην ολότητά της, ή έστω στην πλειοψηφία της, οι πολιτικοί και πάσης άλλης φύσεως ταγοί, θα πρέπει να το γνωρίζουν. Αλλωστε, τα δημοσιεύματα και οι δηλώσεις για τη χώρα μας μετά την αποχώρηση της τρόικας την περασμένη Πέμπτη, δεν επιτρέπουν παρανοήσεις.
Στα αγγλοσαξωνικά και γερμανικά μίντια και τους αναλυτές που τόσο καιρό δεν δείχνουν καμία συμπάθεια για την Ελλάδα και προβλέπουν τα χειρότερα, προστέθηκαν τώρα και τα γαλλικά μίντια που διατηρούσαν μια «καλύτερη» στάση κατά κάποιο τρόπο. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ευρωομάδα εργασίας που αποτελείται από τους εκπροσώπους των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης απέρριψε μετ’ επαίνων το ελληνικό αίτημα περί αυξήσεως του ποσού των δόσεων και μείωση του αριθμού τους λόγω της ύφεσης, για να μπορεί η κυβέρνηση να αντεπεξέλθει στις αυξημένες υποχρεώσεις του κράτους το 2011 και το 2012. Τέλος, είναι φανερό από τις δηλώσεις της Αγκελα Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε ότι δεν πρόκειται να δοθεί στη χώρα μας η επόμενη δόση, αν δεν πείσουμε ότι εκπληρούμε τις δεσμεύσεις μας.
Ολα αυτά οδηγούν σε αβίαστα συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι οι απεσταλμένοι τη τρόικας διαπίστωσαν για άλλη μία φορά ότι δεν έχει νόημα να συζητούν με τα κυβερνητικά στελέχη, αφού τα μέτρα και οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόζονται. Το δεύτερο είναι ότι τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων και τα μίντια έχουν ενημερωθεί ανάλογα. Το τρίτο είναι ότι ακόμη και αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήθελαν να δείξουν επιείκεια απέναντι στην Ελλάδα, δεν μπορούν λόγω των αντιδράσεων που συναντούν στην κοινή γνώμη, τις διάχυτες αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργούν τα μίντια των χωρών τους και βεβαίως της αντίθεσης μεγάλου αριθμού βουλευτών και κομμάτων στα εθνικά Κοινοβούλια. Τέλος, είναι πλέον τελείως σαφές ότι σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν ένα «κακό σπυρί» από το οποίο θα ήθελαν να απαλλαγούν με κάποιο τρόπο.
Δύο είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους το σώμα της Ελλάδας δεν έχει εκβραστεί ακόμη από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο πρώτος είναι ότι δεν υπάρχει διαδικασία εξόδου ή εκδίωξης, ο δεύτερος είναι ότι επικρατεί ακόμη ο φόβος του «ντόμινο» και της συστημικής απειλής που συνιστά η ενδεχόμενη κατάρρευση της χώρας μας. Αυτό το απεικόνισε τις προάλλες πολύ καθαρά, ως ακραίο σενάριο, σοβαρή γερμανική οικονομική εφημερίδα που ξεκινούσε από την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και κατέληγε στη διάλυση της Ευρώπης. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι υπάρχει έστω και μία πρωτεύουσα που να πιστεύει ότι η Ελλάδα αξίζει να είναι εταίρος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Με αυτή την έννοια, ψάχνουν για τρόπους απαλλαγής από εμάς.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, η πολιτική τάξη και η ελληνική κοινωνία συνολικά έχουν πλέον χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Αρα δεν θα πρέπει να αναμένεται πια καμία διευκόλυνση από την πλευρά των δανειστών μας, ούτε και αποδοχή οποιασδήποτε δικαιολογίας την οποία προβάλλουμε για τις αστοχίες και τις καθυστερήσεις. Το ζήτημα κατά πόσο η συνταγή είναι σωστή ή λανθασμένη είναι καίριο, αλλά δεν μπορεί μια χώρα να επιχειρηματολογήσει όταν η ίδια είναι απρόθυμη να κάνει τα αυτονόητα για τη σωτηρία της.
(από την εφημερίδα "Καθημερινή")