Η υψηλή πολιτική είναι τέχνη, τελικά. Ισως όχι η έβδομη τέχνη, αλλά συχνά εξίσου απολαυστική. Διότι απαιτεί ακριβώς το ίδιο προσόν, την υποκριτική. Το σπάνιο ταλέντο που φέρνει κοντά τους άσπονδους φίλους και τους απαθανατίζει να χαμογελούν με αισιοδοξία. Που συνταιριάζει τα αταίριαστα και παρακάμπτει τα δύσκολα.

Η υψηλή πολιτική είναι τέχνη, τελικά. Ισως όχι η έβδομη τέχνη, αλλά συχνά εξίσου απολαυστική. Διότι απαιτεί ακριβώς το ίδιο προσόν, την υποκριτική. Το σπάνιο ταλέντο που φέρνει κοντά τους άσπονδους φίλους και τους απαθανατίζει να χαμογελούν με αισιοδοξία. Που συνταιριάζει τα αταίριαστα και παρακάμπτει τα δύσκολα.

Ένα τέτοιο ταλέντο σπάνιας υποκριτικής δεινότητας απόλαυσε προχθές η υφήλιος. Το «έργο» παίχτηκε στη Μόσχα, με πρωταγωνιστές τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ και τον Ντέιβιντ Κάμερον. Ηταν η πρώτη επίσκεψη Βρετανού πρωθυπουργού στη Ρωσία ύστερα από έξι χρόνια, μετά τον πάγο που κάλυψε τις διμερείς σχέσεις το 2006, όταν το Λονδίνο κατηγόρησε το βετεράνο της KGB Αντρέα Λουκουβόι για το θάνατο με δηλητήριο του Ρώσου αντιφρονούντα Αλεξάντερ Λιτιβένκο στην καρδιά της βρετανικής πρωτεύουσας. Αλλά ο Βρετανός πρωθυπουργός, ποιούμενος την ανάγκη φιλοτιμία, έφθασε στη Μόσχα, συνοδευόμενος φυσικά από τους γενικούς διευθυντές της BP και της Royal Dutch Shell.

Στη κοινή συνέντευξη Τύπου, ο Κάμερον άκουσε έκπληκτος τον Ρώσο πρόεδρο πρώτον, να διαβεβαιώνει ότι ο Λουγκουβόι ουδέποτε θα εκδοθεί στη Βρετανία. «Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ και σε καμία περίπτωση», δήλωσε χαρακτηριστικά, υπενθυμίζοντας «συνταγματικές ρήτρες» που απαγορεύουν στη Μόσχα να προβεί σε τέτοια βήματα, ειδικά αν ο κατηγορούμενος είναι, όπως ο Λουγκουβόι, βουλευτής στη Δούμα και χαίρει ασυλίας. Επειτα, ο Βρετανός πρωθυπουργός άκουσε το Μενβέντεφ να δηλώνει απερίφραστα την αντίθεσή του στην επιβολή νέου πακέτου κυρώσεων κατά της Συρίας. Τον άκουσε επίσης να δηλώνει ότι διαφθορά υπάρχει και στη Βρετανία και ότι η Μόσχα αμφισβητεί ακόμη και κάποιες δικαστικές αποφάσεις της χώρας. Ηταν η έμμεση αναφορά στην υπόθεση Λιτιβένκο και η απάντηση του Ρώσου στη δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού ότι η διαφθορά και το νομικό σύστημα στη Ρωσία συνιστούν εμπόδια για τους ξένους επενδυτές.

Αλλά ο Κάμερον δεν έχασε την ψυχραιμία του. Συνέχισε να χαμογελά και να φωτογραφίζεται, θέλοντας προφανώς να δείξει στο Ρώσο οικοδεσπότη ότι υπάρχει ακόμη και διάθεση και χώρος για διμερή συνεργασία. «Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς όσον αφορά τα ζητήματα στα οποία διαφωνούμε, αλλά υποστηρίζω μία νέα προσέγγιση με βάση τη συνεργασία», επισήμανε ο Κάμερον σε ομιλία του αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Και επέλεξε να... ξεχάσει τα δύο μεγάλα ρωσικά «χαστούκια» στην επιχειρηματική κοινότητα της Βρετανίας: Πρώτον, την εισβολή δικαστικών αξιωματούχων στα γραφεία της ΒΡ στη Μόσχα για την αναζήτηση εγγράφων σχετικά με μία δικαστική υπόθεση. Και δεύτερον, την απόφαση του ρωσικού πετρελαϊκού ομίλου Rosneft να καταλήξει σε συμφωνία με την αμερικανική Exxon Mobil, παρακάμπτοντας τη ΒΡ, που μάλιστα είχε ανακοινώσει στις αρχές του χρόνου συμφωνία με τη Rosneft για την εκμετάλλευση των ίδιων πετρελαϊκών πεδίων της Αρκτικής που τελικά κέρδισε ο αμερικανικός κολοσσός.

Ο Κάμερον τα ξέχασε όλα. Η ασθενική μνήμη είναι ίδιον των πολιτικών. Μόνον έτσι υπογράφονται συμφωνίες, μόνον έτσι χτίζονται αυτοκρατορίες. Παρ' όλα αυτά, ο Κάμερον «ταπεινώθηκε» ξανά. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Wall Street Journal, οι συμφωνίες που υπέγραψαν BP και Royal Dutch Shell στη Ρωσία δεν ξεπερνούν τα 350 εκατομμύρια δολάρια και, κυρίως, δεν αφορούν τον πετρελαϊκό τομέα. Στην έβδομη τέχνη η αποτυχία είναι πάντα πολύ πιθανή...

(από την εφημερίδα "Ημερησία")